(1239)
LUDOVIGUS IX SANCTUS.
417
p relia ditnicans, et in orientis et occidentis partibus
pro defensione ecclesiastice libertatis Ecclesie hostes
expugnans, sub vexillo clare memorie predecesso-
rum tuorum, quandoque Terram sanctam superna
dispositione de manibus paganorum eripuit, quan-
doque Gonstantinopolitanum imperium ad obedien-
tiam ecclesie Romane reducens, dictorum prede-
cessorum studio Ecclesiam ipsam a multis pericubs
liberavit, pravitatem bereticam, que in partibus
Albigensibus fere lidem extirpaverat Xpistianam,
totis viribus expugnarenon destitit, donec, ea quasi
penitus confutata, ddem ipsam ad pristini status so-
lium revocavit. Sicut prelata tribus velud relique
numquam a cultu Dominico déclinasse legitur, sed
ydolatras et ceteros inddeles multis expugnasse pre-
liis perhibetur, sic et in eodem regno, quod a de-
votione Dei et Ecclesie nullo casu avelli potuit,
numquam libertas ecclesiastica periit, nullo umquam
tempore vigorem proprium Xpistianaddes ammisit;
quin immo proearum conservatione reges et homines
dicti regni sanguinem proprium fundere et se peri-
culis multis exponere minime dubitarunt, ad quo-
rum probationem inclite recordationis Garoli et
multorum regum progenitorum tuorum gesta colli-
gere possumus. —Sedtamen, ne, habito ad indnita
descensu, a longe exempla veterum colligamus, re-
colende memorie L. (Ludovicus) pater tuus, non
pro ampiiatione regni sui sed ddei, Domino in dic-
tis partibus Albigensibus, cum multitudine nobilium,
militum et aliorum ddelium, eligens preliari, sub
sudore militie Dominice exutus corpore celo spiri-
tum reddidit, et, posteris suis similia faciendi, sub
quodam tacito testamento, preceptum indicens, ad
regnum quod Deus preparavit se diligentibus, cum
eisdem ddelibus, quos Dominus in triumphali Vic-
toria ad coronam vocavit martirii, cursu lauda-
bili properavit. — Ex quibus evidenti ratione per-
pendimus quod regnum predictum benedictum a
Domino Redemptor noster, quasi specialem divi-
narum voluntatum executorem eligens, et ipsum
sibi sicut faretram circa fémur accingens, ex ipsa
sepius sagittas electas extrait et eas in tuitionem
ecclesiastice libertatis et ddei, in contritionem ipso-
rum, et defensionem justitie in areu brachii po-
tentis emittit, propter quod predecessores nostri
TI.
Romani pontidees, a progenie in progenies tam
laudabilia dictorum progenitorum opéra recensentes,
ad ipsos continuum in necessitatibus suis habuere
recursum ; illique credentes quod non petentium
sed causa Dei potius agebatur, petitum nunquam
negavere subsidium, quin potius non nunquam non
postulatum Ecclesie oportunitatibus in manu forti
indulsere succursum. — Ex quo et nos, scientes
quod proprie servat propago vitis originem, quod
idem sucus ramos vividcat et radicem, et non cre-
dentes omnino ut eisdem progenitoribus, quibus pa-
ridcaris honore dominii, patiaris te contrarium mo-
ribus et inferiorem virtutum actibus inveniri, quin
immo sperantes quod gratia bonitatis, que ipsis erat
innata, in tuam sit derivata personam, ad te multa
conddentia ducti recurrimus ut, sicut tenemur,
serenitati tue plagas longe duriores et diriores quam
in crucis patibulo indicte fuerint Régi omnium se-
culorum, quas in corpore Xpisti multis blasphemiis
et aliis modis quasi obducta cicatrice F. (Frederi-
cus) dictus imperator jam rénovât et cruentat, ape-
rire possumus, qui ministerio proditoris velamen
apostolatus, ut Dominum crucidssoribus tradere
posset, habentis uti minime erubescens, se divinis
misteriis, que ante sententiam in se latam quasi
paganus penitus aborrebat, ut sub pallio pietatis
saciiius Xpistum in Ecclesia sua de novo crucidgere
valeat, in sue proditionis augmentum immiscere
presumit, sicque secum omnes quos potest in viam
perditionis attrahens, ad excusandas excusationes
in peccatis iitteras quasdam de promptuario falla-
ciarum suarum emittit, ex quibus, cum earum prin-
cipium a veritatis via penitus deviet, dnis cum medio
falsitati omnino concordet, nicbil in mentis dis-
crète credulitatem assumitur, siquidem mendacio-
rum compositor artium suarum ingenio fortius con-
futetur. — Propter quod consultius attendentes
quod hec vulnera non debebamus tam pernitioso
occultare silentio, ipsum super predictis et multis
aliis sceleribus, sepe sepius coram venerabilibus
prelatis ecclesiarum apostolicis scriptis et sollemp-
nibus nuntiis monitum et ad emendationem longis
retroactis temporibus expectatum, spe nobis de
ipsius correctione subtracta, de consilio datrum
îiostrorum, post srivoias responsiones suas excom-
53
LUDOVIGUS IX SANCTUS.
417
p relia ditnicans, et in orientis et occidentis partibus
pro defensione ecclesiastice libertatis Ecclesie hostes
expugnans, sub vexillo clare memorie predecesso-
rum tuorum, quandoque Terram sanctam superna
dispositione de manibus paganorum eripuit, quan-
doque Gonstantinopolitanum imperium ad obedien-
tiam ecclesie Romane reducens, dictorum prede-
cessorum studio Ecclesiam ipsam a multis pericubs
liberavit, pravitatem bereticam, que in partibus
Albigensibus fere lidem extirpaverat Xpistianam,
totis viribus expugnarenon destitit, donec, ea quasi
penitus confutata, ddem ipsam ad pristini status so-
lium revocavit. Sicut prelata tribus velud relique
numquam a cultu Dominico déclinasse legitur, sed
ydolatras et ceteros inddeles multis expugnasse pre-
liis perhibetur, sic et in eodem regno, quod a de-
votione Dei et Ecclesie nullo casu avelli potuit,
numquam libertas ecclesiastica periit, nullo umquam
tempore vigorem proprium Xpistianaddes ammisit;
quin immo proearum conservatione reges et homines
dicti regni sanguinem proprium fundere et se peri-
culis multis exponere minime dubitarunt, ad quo-
rum probationem inclite recordationis Garoli et
multorum regum progenitorum tuorum gesta colli-
gere possumus. —Sedtamen, ne, habito ad indnita
descensu, a longe exempla veterum colligamus, re-
colende memorie L. (Ludovicus) pater tuus, non
pro ampiiatione regni sui sed ddei, Domino in dic-
tis partibus Albigensibus, cum multitudine nobilium,
militum et aliorum ddelium, eligens preliari, sub
sudore militie Dominice exutus corpore celo spiri-
tum reddidit, et, posteris suis similia faciendi, sub
quodam tacito testamento, preceptum indicens, ad
regnum quod Deus preparavit se diligentibus, cum
eisdem ddelibus, quos Dominus in triumphali Vic-
toria ad coronam vocavit martirii, cursu lauda-
bili properavit. — Ex quibus evidenti ratione per-
pendimus quod regnum predictum benedictum a
Domino Redemptor noster, quasi specialem divi-
narum voluntatum executorem eligens, et ipsum
sibi sicut faretram circa fémur accingens, ex ipsa
sepius sagittas electas extrait et eas in tuitionem
ecclesiastice libertatis et ddei, in contritionem ipso-
rum, et defensionem justitie in areu brachii po-
tentis emittit, propter quod predecessores nostri
TI.
Romani pontidees, a progenie in progenies tam
laudabilia dictorum progenitorum opéra recensentes,
ad ipsos continuum in necessitatibus suis habuere
recursum ; illique credentes quod non petentium
sed causa Dei potius agebatur, petitum nunquam
negavere subsidium, quin potius non nunquam non
postulatum Ecclesie oportunitatibus in manu forti
indulsere succursum. — Ex quo et nos, scientes
quod proprie servat propago vitis originem, quod
idem sucus ramos vividcat et radicem, et non cre-
dentes omnino ut eisdem progenitoribus, quibus pa-
ridcaris honore dominii, patiaris te contrarium mo-
ribus et inferiorem virtutum actibus inveniri, quin
immo sperantes quod gratia bonitatis, que ipsis erat
innata, in tuam sit derivata personam, ad te multa
conddentia ducti recurrimus ut, sicut tenemur,
serenitati tue plagas longe duriores et diriores quam
in crucis patibulo indicte fuerint Régi omnium se-
culorum, quas in corpore Xpisti multis blasphemiis
et aliis modis quasi obducta cicatrice F. (Frederi-
cus) dictus imperator jam rénovât et cruentat, ape-
rire possumus, qui ministerio proditoris velamen
apostolatus, ut Dominum crucidssoribus tradere
posset, habentis uti minime erubescens, se divinis
misteriis, que ante sententiam in se latam quasi
paganus penitus aborrebat, ut sub pallio pietatis
saciiius Xpistum in Ecclesia sua de novo crucidgere
valeat, in sue proditionis augmentum immiscere
presumit, sicque secum omnes quos potest in viam
perditionis attrahens, ad excusandas excusationes
in peccatis iitteras quasdam de promptuario falla-
ciarum suarum emittit, ex quibus, cum earum prin-
cipium a veritatis via penitus deviet, dnis cum medio
falsitati omnino concordet, nicbil in mentis dis-
crète credulitatem assumitur, siquidem mendacio-
rum compositor artium suarum ingenio fortius con-
futetur. — Propter quod consultius attendentes
quod hec vulnera non debebamus tam pernitioso
occultare silentio, ipsum super predictis et multis
aliis sceleribus, sepe sepius coram venerabilibus
prelatis ecclesiarum apostolicis scriptis et sollemp-
nibus nuntiis monitum et ad emendationem longis
retroactis temporibus expectatum, spe nobis de
ipsius correctione subtracta, de consilio datrum
îiostrorum, post srivoias responsiones suas excom-
53