Thibaut, Anton Friedrich Justus: Dissertatio inauguralis de genuina juris personarum et rerum indole: veroque huius divisionis pretio (Kiel, 1796)

86

d,us, coniungi queat: tamen divisiV illa,
quoad universum ius, nihilo magis manca
est, et defectu admodum vitioso laborat.
Afficit ea nimirum eam solummodo iurispru-
dentiae partem, quae de caussis existentiae
iurium agit, iuribusque illis annexis, et inde
non generis, sed formae divisio iuclicanda
est. Essentiales iurium disferentiae ex
caussis, quibus ea ad existentiam in diversis
subiectis vocantur, explicarj nequeunt, et
funclamentum dividendi aliunde repetendum
est. Tractatio igitur, quae in genere diver-
nantur: dividendi quidem fundamentum re-
pugnantia liberant, sed nihilo sccius ipsa parti-
tio imperfecta est. Nam si ratione originis iura
generi subiiciuntur, ex notione eius ftatus reii-
ciendus est, quia originis caussae non unice illo
compreliendur.tur. Divisio potius hoc modo
esset perficienda : in iurisprudentia iura vel
ratione originis, vel ^ratione obiecti conilderan-
tur. Si iliud, iura immediate oboiiuntur, vel
l) ex statu, vel 2) non ex statu, et quae sunt
reliqua. Quemvis igitur sensum cum desinitio-
nibus istis coniungas, utroque casu partitio non
tenet, et incassum defensio eius suscipitur.