Torbus, Tomasz: Zamki krzyżackie (Wrocław, 2010)

Historia i architektura zamków krzyżackich

9

ność nowych ziem — z licznych papieskich
i cesarskich dokumentów wynikało, iż Prusy
(później także Ruś i Litwę) jako ziemię należą-
cą do pogan i odszczepieńców można uznać
za „niczyją”, a tym samym nadać zakonowi.
W 1230 r. rozpoczął się podbój kra-
ju Prusów, bałtyckich plemion mówiących
językiem zbliżonym do litewskiego. Lata
zakładania zamków wyznaczają szlak pod-
boju: 1231 — Toruń, 1232 —Starogród Cheł-
miński, 1233 - Kwidzyn, 1234 - Radzyń
Chełmiński, 1237 - Elbląg, 1239 — Bałga,

des Otdens Hermann von Salza wandte viel Geschick
darauf, eine vollständige Unabhängigkeit der neu
gewonnenen Gebiete zu erlangen - aus zahlreichen
päpstlichen und kaiserlichen Urkunden geht hervor,
dass man das Preußenland (später auch die Rus und
Litauen) als Land der Abtrünnigen und Heiden und
so als „Niemandsland” deklarierte, damit konnte es
dem Deutschen Orden zugeteilt werden.
Im Jahre 1230 begann die Eroberung des Lan-
des der Prußen, eines baltischen Volksstamms, dessen
Sprache dem Litauischen ähnlich war. Die Gründungs-
daten der Burgen spiegeln zugleich die Richtung der

I Bałga, zamek na rycinie Hartknocha, 1684
Bałga, Ansicht der Biirg, Hartknoch 1684