Valeriano, Pierio: Pierii Valeriani Hexametri Odae Et Epigrammata (Venedig, 1550)

# Sordibusobuotui fadis^mirdndd potentts
Temneresaftd Dei; er nuUum non sirnice digm
Ordiri CarmenyCastum temerdre saceUum
Mufarum immundispedibuStUerbkcfcprosdnk ♦
Ah scelus insdndum« Quod si cognoscere uellent
I Mortdles, bdbednt doftrinae quidquid9ab dlto
Mentibus insusum,zr summi commerctd ctxlt
Fatidicisdono DtuumconceJfdPoetis
Konddeo Mufa prurirent turpiter %ipse
Notf Helicon pbrygti celebrdret priscd Caterus
Orgid. Consensu Vdtum quin protinus uno
Omnibus eiestis,qui templd horrenda profamnt
Sobridin dntiquum rededt Cortind nitorem ♦
Quare ego iamdudum has curas, er inutile moUis
ld genus ingenij auersansjquod turpid tentdt
Vlestrds MimaUoniosq; imitantia Cymbdld ritus
Vno eodemq$luto quamuis detentus inhxsi
Ad te conuersus humdn<e Virgtnis, dtq;
VerdDei Soboles.uerusDeus^unkdVdtum
Spesfacr prtsidium^cr decus immortdle piorum>
Jgnedsi ccelo mihi lingud dssulxerit; tftro
Qu£ mentem exdgitet sixnftojmpeUatq; uolentem,
Aggredidr celebrare ViroSyquisirtibus austi
Tartareas Vicereacies, pietatis amiftu,
htsudei clypeo^ diuini cuspide amoris ♦
JLtque iUum in primis ponam,qui s<eua rubentis
Vrdid Tormenti patiens discerptus tn arcu
Membra Rot<e9diris armata Volumina cultris