Valeriano, Pierio: Pierii Valeriani Hexametri Odae Et Epigrammata (Venedig, 1550)

Ad AuguftumVdldumPdtduinum
Quid T)iuum>dtque bominum sidem fubindc ytmiso4
inckmdns odiosius fatigas \»Umin
Conquestut stne pr^mijs Labores ^lro osltnc
Musarum innumeros perire nobis i$ft in Ki
Ns/ auguste tui memor Platonis, miscojuu
Vt qui h<ec pr#mid digniord Musis p kgm
Es terrdm mdgis ceftimes olympo iuU opjiu\
E& uirtus precium sibi, dppetendd p smoHi
Vro se fe ipfd, nec indiget cuducis s jtk mt \
QU(C uulgus bond ducit, b<ec supremus ]w{wUh
Aeterno ordine luppiter suismet ifcw, c
Discreuit digitis Polum, dtq; Terram: Uync
Uinc Corpusfy, dnimumq^, er dUigauit j
Hunc cceto,iUud bumi,jimulq; legem ^wtmo
Mdnsurum statuit ♦ Nequebic cdducd ^jms^kn
Negwe lUud superd dppetdt > neque unqudm ]4inkuL
Qui contrd dusus erit Beatus efto ♦ U^imc
Q&are boc stet tibi, qui dlterum expetiuit itfe ^
Sit contentus eo, qui utrunque poscdt
Is Diuum,atque hominum incitdbit iram. s ie^
Ad lulium. IL P. Max. de lo.Yranc.Ko* tojcetiofc
boreo ^iepote ew difyutante. 'ty&iiytoi
luli y Mdxime Pontifex > benigno %De«mp
Cuiftliciasiderum sauore ^
Cedunt omnia, er boc tibi dddiderunt
Fdta , km W debita a wdfemus^ ki^ ^
Qwoiserudre modum elegantidmq; kifc