DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0180
i68
Peter Aertsen godsdienstige schilder
daar hij al wat hem onder het oog valt getrouw durft
teruggeven. Gelijk van Mander het deed opmerken, is zijne
manier van penseelen recht mannelijk, dat is los en flink ;
want aan de meesterlijke uitvoering is het zichtbaar, dat
de borstel hem vast in de hand stond, en dat hij niet
schuw was om hem in de volste tonen van zijn palet te
doopen. Wat er echter meest in al de wezens zijner groote
volksfiguren ontbreekt, is karakter, uitdrukking, bezieling.
Zij zijn, wel is waar, in alle natuurlijkheid voorgesteld ;
doch er ligt iets beweegloos in hunne gelaatstrekken, dat
al te veel aan de onverschilligheid van het model doet
denken.
Dit gansch nieuwe vak der schilderkunst, waarvan Lange
Peer de vinder was, maakte wel veel ophef ; maar dat het
te dien tijde ook vele bewonderaars telde, is geenszins be-
wezen. Zelfs kon onze Meester slechts éenen enkelen leerling
in zijn werkhuis lokken-. Het was zekere Ferdinand van Balen,
die dan waarschijnlijk nog geenen aanleg had, vermits hij niet
éen getuigstuk van zijn talent naliet. Een kweekeling, die Lange
Peer niet uit eigen verlangen, maar van rechtswege toekwam,
was zijn neef Joachim Bueckeleer ; en op dezen oefende hij
dan ook zulken grooten invloed uit, dat hij het spoor van zijnen
oom slaafsch volgde. De aftrek der volkstafereelen van Meester
Peter liet eveneens veel te wenschen. Er kwamen maar luttel
liefhebbers, die zulke realistische voorstellingen wilden aan-
koopen. De faam zijner vaardigheid in het behandelen der
penseelen verbreidde zich echter toch spoedig tot binnen zijne
geboortestad, en van daar werd hij uïtgenoodigd, om ook als
godsdienstige schilder zijn talent te beproeven. Het be-
stuur der oude Lieve-Vrouwenkerk van Amsterdam bestelde
Peter Aertsen godsdienstige schilder
daar hij al wat hem onder het oog valt getrouw durft
teruggeven. Gelijk van Mander het deed opmerken, is zijne
manier van penseelen recht mannelijk, dat is los en flink ;
want aan de meesterlijke uitvoering is het zichtbaar, dat
de borstel hem vast in de hand stond, en dat hij niet
schuw was om hem in de volste tonen van zijn palet te
doopen. Wat er echter meest in al de wezens zijner groote
volksfiguren ontbreekt, is karakter, uitdrukking, bezieling.
Zij zijn, wel is waar, in alle natuurlijkheid voorgesteld ;
doch er ligt iets beweegloos in hunne gelaatstrekken, dat
al te veel aan de onverschilligheid van het model doet
denken.
Dit gansch nieuwe vak der schilderkunst, waarvan Lange
Peer de vinder was, maakte wel veel ophef ; maar dat het
te dien tijde ook vele bewonderaars telde, is geenszins be-
wezen. Zelfs kon onze Meester slechts éenen enkelen leerling
in zijn werkhuis lokken-. Het was zekere Ferdinand van Balen,
die dan waarschijnlijk nog geenen aanleg had, vermits hij niet
éen getuigstuk van zijn talent naliet. Een kweekeling, die Lange
Peer niet uit eigen verlangen, maar van rechtswege toekwam,
was zijn neef Joachim Bueckeleer ; en op dezen oefende hij
dan ook zulken grooten invloed uit, dat hij het spoor van zijnen
oom slaafsch volgde. De aftrek der volkstafereelen van Meester
Peter liet eveneens veel te wenschen. Er kwamen maar luttel
liefhebbers, die zulke realistische voorstellingen wilden aan-
koopen. De faam zijner vaardigheid in het behandelen der
penseelen verbreidde zich echter toch spoedig tot binnen zijne
geboortestad, en van daar werd hij uïtgenoodigd, om ook als
godsdienstige schilder zijn talent te beproeven. Het be-
stuur der oude Lieve-Vrouwenkerk van Amsterdam bestelde