DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0421
Rubens vrijmeester
409
li gen vorm, aan de gekunstelde fraaie houding zijner keurig
geteekende figuren, om in vrijheid met kleurversmelting te
kunnen tooveren. Van Veen was een vruchtbaar schilder.
In het museum, in de kerken en kapellen onzer stad bestaat
er nog eene reeks van vijf en twintig zijner tafereelen. Overloop
al die gewrochten, voor niet éen zult gij zeggen : ziedaar
Rubens' meester ; ziedaar hoedanigheden, welke men in de
werken van den beroemden leerling terugvindt. Toen Rubens
van Veen tot meester nam, moet het ongetwijfeld geweest zijn
om den wille van den rang, dien hij bekleedde door zijne
adellijke afkomst, zijne titels en zijne uitgebreide geleerdheid.
In de geschiedenis, in het zinnebeeld, in de fabel- en goden-
leer was meester Otto recht beslagen. Daarin kan hij Rubens
inderdaad veel hebben onderwezen. Wij hebben zelfs de
beschrijving van een tafereel gevonden, dat aan de samenwer-
king, op mythologisch gebied, van Rubens en van Veen
herinnert. Zij luidt : « Een stuck van Octavi ende Breugel,
ende bij Rubens eerst geschildert, met buytenlijst, wesende
den Berch Parnassus. »
De uitstekende leerling wilde nochtans maar een goed jaar
in het werkhuis van zijnen laatsten meester doorbrengen.
Toen reeds oordeelde hij zich een bekwaam kunstenaar ; want
nog in i5qS werd « Peeter Rubbens, vrijmeester, scilder, *
door den Opper-Deken Adam van Noort op den Liggere van
Sint Lucasgilde ingeschreven. De een en twintig-jarige Peter
Pauwel moet toen inderdaad genoegzaam gevormd zijn ge-
weest, om den titel van « vrijmeester » te verwerven. Bij van
Haecht oefende hij zich in het landschap; van Noort ont-
wikkelde zijne gave van kleurenpracht en leerde hem de
natuurlijke opvatting, benevens de stoute en breede schilde-
409
li gen vorm, aan de gekunstelde fraaie houding zijner keurig
geteekende figuren, om in vrijheid met kleurversmelting te
kunnen tooveren. Van Veen was een vruchtbaar schilder.
In het museum, in de kerken en kapellen onzer stad bestaat
er nog eene reeks van vijf en twintig zijner tafereelen. Overloop
al die gewrochten, voor niet éen zult gij zeggen : ziedaar
Rubens' meester ; ziedaar hoedanigheden, welke men in de
werken van den beroemden leerling terugvindt. Toen Rubens
van Veen tot meester nam, moet het ongetwijfeld geweest zijn
om den wille van den rang, dien hij bekleedde door zijne
adellijke afkomst, zijne titels en zijne uitgebreide geleerdheid.
In de geschiedenis, in het zinnebeeld, in de fabel- en goden-
leer was meester Otto recht beslagen. Daarin kan hij Rubens
inderdaad veel hebben onderwezen. Wij hebben zelfs de
beschrijving van een tafereel gevonden, dat aan de samenwer-
king, op mythologisch gebied, van Rubens en van Veen
herinnert. Zij luidt : « Een stuck van Octavi ende Breugel,
ende bij Rubens eerst geschildert, met buytenlijst, wesende
den Berch Parnassus. »
De uitstekende leerling wilde nochtans maar een goed jaar
in het werkhuis van zijnen laatsten meester doorbrengen.
Toen reeds oordeelde hij zich een bekwaam kunstenaar ; want
nog in i5qS werd « Peeter Rubbens, vrijmeester, scilder, *
door den Opper-Deken Adam van Noort op den Liggere van
Sint Lucasgilde ingeschreven. De een en twintig-jarige Peter
Pauwel moet toen inderdaad genoegzaam gevormd zijn ge-
weest, om den titel van « vrijmeester » te verwerven. Bij van
Haecht oefende hij zich in het landschap; van Noort ont-
wikkelde zijne gave van kleurenpracht en leerde hem de
natuurlijke opvatting, benevens de stoute en breede schilde-