DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0601
Zijne uitvaart
589
zonen kregen kragen, lobben en schoenen van rouw en een
floers op den hoed en om het rapier. Zelfs de dienstboden
werden in het zwart gehuld, ten teeken van droefheid over het
verlies, dat allen trof. Op den dag der uitvaart moest er in het
sterfhuis, voor alle buren en kennissen, een groote disch
plaats hebben, die 2j3 gulden 5 stuivers zou kosten, zonder
den « wijn d'Aij » van 26 gulden.' De Heeren van ons Magis-
traat ontvingen 25o gulden, om, na den lijkdienst, op het
stadhuis, met de Tresoriers en eenige genoodigde vrienden,
maaltijd te houden. Vier en dertig bestuurleden der Sint
Lucasgilde en Violiere zouden terzelfder tijd aan de tafel van
het gasthof den Hert ' op de Meir, 182 gulden verteren op
kosten van Rubens' sterfhuis. Het broederschap der Roma-
nisten zou alsdan ook in de Goudbloem der Korte Gast-
huisstraat,3 op rekening van den afgestorvene, voor 126 gulden
spijzen en dranken gebruiken, terwijl er tevens aan mannen-
en vrouwenkloosters vleesch of klinkende guldens werden
geschonken « tot eene recreatie » ter nagedachtenis van den
afgestorvene.
Des Zaterdags 2 Juni, ten 11 uren 's morgends, had de
plechtige uitvaart plaats, waarin heel Antwerpen zijnen groot-
sten schilder eene laatste hulde zou komen bewijzen. Evenals
den avond tevoren kondigde het zwaar en somber klokkengelui
den lijkdienst aan. Rubens' kinderen en bloedverwanten, zijne
vrienden en bewonderaars, Heeren van het Magistraat, het
1 Men zal zich een denkbeeld der belangrijkheid dezer dure uitvaartdissehen kunnen
vormen, wanneer rnen weet, dat er te Antwerpen, in de eerste helft der XVIIe eeuw, aan-
bestedingen plaats hadden, waarin het ossenvleesch werd geleverd aan slechts 2 stuivers
het pond.
2 Dit lokaal, waar onze kunstenaars dikwijls buitengewone dischfeesten hielden,
bevond zich op den hoek der Meir en Grammeystraat en draagt thans nummer 25.
3 Thans nummer 24.
589
zonen kregen kragen, lobben en schoenen van rouw en een
floers op den hoed en om het rapier. Zelfs de dienstboden
werden in het zwart gehuld, ten teeken van droefheid over het
verlies, dat allen trof. Op den dag der uitvaart moest er in het
sterfhuis, voor alle buren en kennissen, een groote disch
plaats hebben, die 2j3 gulden 5 stuivers zou kosten, zonder
den « wijn d'Aij » van 26 gulden.' De Heeren van ons Magis-
traat ontvingen 25o gulden, om, na den lijkdienst, op het
stadhuis, met de Tresoriers en eenige genoodigde vrienden,
maaltijd te houden. Vier en dertig bestuurleden der Sint
Lucasgilde en Violiere zouden terzelfder tijd aan de tafel van
het gasthof den Hert ' op de Meir, 182 gulden verteren op
kosten van Rubens' sterfhuis. Het broederschap der Roma-
nisten zou alsdan ook in de Goudbloem der Korte Gast-
huisstraat,3 op rekening van den afgestorvene, voor 126 gulden
spijzen en dranken gebruiken, terwijl er tevens aan mannen-
en vrouwenkloosters vleesch of klinkende guldens werden
geschonken « tot eene recreatie » ter nagedachtenis van den
afgestorvene.
Des Zaterdags 2 Juni, ten 11 uren 's morgends, had de
plechtige uitvaart plaats, waarin heel Antwerpen zijnen groot-
sten schilder eene laatste hulde zou komen bewijzen. Evenals
den avond tevoren kondigde het zwaar en somber klokkengelui
den lijkdienst aan. Rubens' kinderen en bloedverwanten, zijne
vrienden en bewonderaars, Heeren van het Magistraat, het
1 Men zal zich een denkbeeld der belangrijkheid dezer dure uitvaartdissehen kunnen
vormen, wanneer rnen weet, dat er te Antwerpen, in de eerste helft der XVIIe eeuw, aan-
bestedingen plaats hadden, waarin het ossenvleesch werd geleverd aan slechts 2 stuivers
het pond.
2 Dit lokaal, waar onze kunstenaars dikwijls buitengewone dischfeesten hielden,
bevond zich op den hoek der Meir en Grammeystraat en draagt thans nummer 25.
3 Thans nummer 24.