DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#1070
io58
Dood van Lucas Smout II
vruchtbaar schilder moet geweest zijn. De verdienstelijke
meester leed vroegtijdig aan het flerecijn, welke kwaal hem
ook in de handen aantastte. Hoogstwaarschijnlijk was het
uit oorzaak dezer ziekte, dat hij jongman bleef, en, ondanks
zijn vermogentje, zeer stil en eenvoudig leefde, in de woning
zijner gemelde oudste zuster, die de echtgenoote was geworden
van den schilder Gonzales Casteels. Den 6n April 1713 lag
Lucas Smout II reeds stervende te bed in zijn geboortehuis.
Hij verklaarde in de hoofdkerk, met eene stille zinking,
begraven te willen worden, en bestelde vijftig missen van
requiem tot lafenis zijner ziel. Zijnen broeder, den historie-
schilder Domien Smout, maakte hij 100 patakons, benevens
zijn schildergereedschap, zijne teekeningen en printen. Aan
zijne zuster Anna Maria Smout, vrouw van den schilder
Jacob Herreyns, schonk hij insgelijks 100 patakons, en verder
liet hij heel zijn vermogen aan zijne zuster Clara Catharina,
die reeds weduwe was geworden. Onze kunstenaar trachtte
vruchteloos dit zijn testament met zijne door het flerecijn
verkrampte hand te onderteekenen, en stierf. Twee dagen
later, den 8n April 1713, werd zijn lijk des avonds binnen
de hoofdkerk begraven in den kelder voor den altaar van
Sinte Barbara.
Dood van Lucas Smout II
vruchtbaar schilder moet geweest zijn. De verdienstelijke
meester leed vroegtijdig aan het flerecijn, welke kwaal hem
ook in de handen aantastte. Hoogstwaarschijnlijk was het
uit oorzaak dezer ziekte, dat hij jongman bleef, en, ondanks
zijn vermogentje, zeer stil en eenvoudig leefde, in de woning
zijner gemelde oudste zuster, die de echtgenoote was geworden
van den schilder Gonzales Casteels. Den 6n April 1713 lag
Lucas Smout II reeds stervende te bed in zijn geboortehuis.
Hij verklaarde in de hoofdkerk, met eene stille zinking,
begraven te willen worden, en bestelde vijftig missen van
requiem tot lafenis zijner ziel. Zijnen broeder, den historie-
schilder Domien Smout, maakte hij 100 patakons, benevens
zijn schildergereedschap, zijne teekeningen en printen. Aan
zijne zuster Anna Maria Smout, vrouw van den schilder
Jacob Herreyns, schonk hij insgelijks 100 patakons, en verder
liet hij heel zijn vermogen aan zijne zuster Clara Catharina,
die reeds weduwe was geworden. Onze kunstenaar trachtte
vruchteloos dit zijn testament met zijne door het flerecijn
verkrampte hand te onderteekenen, en stierf. Twee dagen
later, den 8n April 1713, werd zijn lijk des avonds binnen
de hoofdkerk begraven in den kelder voor den altaar van
Sinte Barbara.