DOI Heft:
Uittreksel uit het Verslag van den directeur van's Rijks Ethnographisch Museum te Leiden
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.57677#0132
126
dan ook niet laten weerhouden van mijn plicht om die volledigheid
zooveel mogelijk nabij te komen. Met ingenomenheid herhaal ik hier
eene zinsnede uit de brochure van dr. P. P. C. Hoek, de Marine en het
Natuurkundig onderzoek van den oceaan en de tropen , Utrecht 1892.
„Ik herinner mij, dat de helaas zoo vroeg overleden Prof. Moseley,
die indertijd aan de Challenger-expeditie heeft deelgenomen, in
een zijner opstellen wees op het groote gevaar , dat van vele Zuidzee-
eilanden de oorspronkelijke bewoners verdrongen, wellicht geheel
uitgeroeid zullen zijn vóór dat de wetenschap van de gelegenheid
daar bouwstoffen voor de vergelijkende ethnographie te verzamelen
op behoorlijke wijze partij zal getrokken hebben. Ofschoon zoöloog
in zijn hart wijst hij op de wënschelijkheid desnoods het zoölogisch on-
derzoek uit te stellen, wwr men in de gelegenheid zou komen, terwijl het
nog tijd was aan dat gevaar het hoofd te bieden".
Wat hiervan de Zuidzee-eilanden gezegd is geldt ook van Noord-
en Zuid-Amerika, ja is eigenlijk over de gansche bewoonde aarde
van toepassing , ook in onze eigene koloniën. Waar de volken niet
uitsterven daar gaan althans de oorspronkelijke zeden en gewoon-
ten met rasse schreden hun ondergang te gemoet.
Ware het niet van wege het brandgevaar, dan zou men ook later
nog geschikte gebouwen kunnen stichten, wanneer men slechts
zorg droeg voorwerpen te verzamelen zoolang het nog tijd is; want
het oogenblik is niet ver meer, dat ook voor veel geld geen voor-
werpen meer zullen kunnen worden verkregen, die getuigenis
afleggen van de oorspronkelijke beschaving der inboorlingen van
overzeesche gewesten.
Leiden, 1 October 1892.
De Directeur,
Serrurier.
dan ook niet laten weerhouden van mijn plicht om die volledigheid
zooveel mogelijk nabij te komen. Met ingenomenheid herhaal ik hier
eene zinsnede uit de brochure van dr. P. P. C. Hoek, de Marine en het
Natuurkundig onderzoek van den oceaan en de tropen , Utrecht 1892.
„Ik herinner mij, dat de helaas zoo vroeg overleden Prof. Moseley,
die indertijd aan de Challenger-expeditie heeft deelgenomen, in
een zijner opstellen wees op het groote gevaar , dat van vele Zuidzee-
eilanden de oorspronkelijke bewoners verdrongen, wellicht geheel
uitgeroeid zullen zijn vóór dat de wetenschap van de gelegenheid
daar bouwstoffen voor de vergelijkende ethnographie te verzamelen
op behoorlijke wijze partij zal getrokken hebben. Ofschoon zoöloog
in zijn hart wijst hij op de wënschelijkheid desnoods het zoölogisch on-
derzoek uit te stellen, wwr men in de gelegenheid zou komen, terwijl het
nog tijd was aan dat gevaar het hoofd te bieden".
Wat hiervan de Zuidzee-eilanden gezegd is geldt ook van Noord-
en Zuid-Amerika, ja is eigenlijk over de gansche bewoonde aarde
van toepassing , ook in onze eigene koloniën. Waar de volken niet
uitsterven daar gaan althans de oorspronkelijke zeden en gewoon-
ten met rasse schreden hun ondergang te gemoet.
Ware het niet van wege het brandgevaar, dan zou men ook later
nog geschikte gebouwen kunnen stichten, wanneer men slechts
zorg droeg voorwerpen te verzamelen zoolang het nog tijd is; want
het oogenblik is niet ver meer, dat ook voor veel geld geen voor-
werpen meer zullen kunnen worden verkregen, die getuigenis
afleggen van de oorspronkelijke beschaving der inboorlingen van
overzeesche gewesten.
Leiden, 1 October 1892.
De Directeur,
Serrurier.