Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Hrsg.]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

22

Liber L

Conjugis, & possit parvos educere gnatos,
*( Haud aliterque facit noster quam fcemina frugi
Cui tolerare colo vitam, tenuique Minerva
Impolitum est) alii taurinis follibus auras
Accipiunt, reddimtque: Alii stridentia tingunt
* lacu : Resonant validique incudibus idstus,
Quando inter sese multa vi brachia tollunt,
In numerum, versantque tenaci forcipe terrum,
^ Interea ad fatum miseri redeamus AbelU.
* Exitus hunc postquam tulerat crudelis & ingens,
Agnoscit tandem veteris vestigia ssammae
Cheva mater, tollitque Sethum de patre priore.
Hoc equidem occasum gnatiy tristeisque ruinas,
Solatur: Spes hinc Junctorum tanta nepotum,
Augujus quos tunc excepit terminus aevi,
(./Eitas nam fuerat tunc vel millelima dudta*
*Inde Seiko ; Moses perhibet lic; cretus Enofms
Jjam tum relligio pavidos terrebat agrestes,
¥A fl late coepit jb^/wincrebescere nomen,
* Et sandi deinceps hoc in pia vota vocarunt.)
."‘Hunc sequitur Kainan7 mox & venerandus Enochmtv
Chara Deo soboles, magnum Jovis incrementum,
* Quem, postquam vivus terrena ab sede profedlus.
Aurea mox solio stellantis regia coeli
* Accepit, postquam longaevus Mathujalewut
Jfelici partu sub luminis editus auras.
Illo gaudet avo Lantech, proavoque N'oachus9
Quem janum seri semper dixere nepotes.
Is genitori omnis curae casiisque levamen
Tunc erat, & pelagi tot tempestatihus adtus.
Deterior posthaec paulatim, & decolor aetas.
Et belli rabies, & amor succelsit habendi.
¥ Aspice qui coeant populi! JDommi pia proles
Praetendit taedas hominum de llirpe Caini.
Sanfti nam 5 vilis praestanti corpore nymphis,
AccipiunHftibitam ssammam , notusque medullas
Intravit calor, & labefadtaper olla cucurrit,
Non