Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Hrsg.]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

90

Liber IV.

Pnfibac regnandi veniet dira cupido
*Supposita de matre notho, nec cura fefellit s
Illum quippe legit regem, parvosque quirites
Suffici, ataue aulam fing it gens stulta Subem i,
Hanc apud en ! veteris deterat male gratia fadi,
* Fraterna parcens haud caede manus (celerare.
Septuaginta viros numerant lub tartara millos.
Idem omnes ferro dolor atque eadem tulft: hora.
SJsotbant inter caedes monteis elapsus in altos,
Ibat, <& ingenti sese clamore ferebat :
Accipite ergo animis, atque haec mea figite dicta:
Vobis proscelere, o cives, pro talibus ausis ,
Di, (i qua est caelo pietas, quae talia curet,
Persolvant grates dignas & praemia reddant.
‘‘Debita, nec fratres hodie moriantur inulti ?
Tertia quum Patriae regnantem viderat aestas,
®Ecce ! volente Deo, capit haec concordia finem.
Regis ob infandum auspicium, moresque sinistros,
*Surgit namque Gaal, didis atque aggerat iras :
Et nos tela Sebul, ferra tnque haud debile dextra
Spargimus, & nostro sequitur de vulnere sanguis,
Nos patria anulla domino parere superfo
Cogemur miferi femper '{ me me duce serrum
Corripite 6 cives, quos improbus advena bello
Territat, invalidas ut aves &c.
illi subridens sedato pectore Seebul j
Larga quidem semper, dixit, tibi copia fandi,
Tunc, cum bella manus poscunt; patribusque vocatis
Primus ades ; sed non replenda est curia verbis ,
Quae tuto tibi magna volant, dum distinet hostem
Agger murorum, nec inundantsanguine fossae.
Expsrfate, licet, possit quid vivida virtus.
jitnc lux cum primum terris se crastina reddit,
Abimekch, monitus, murisque urbique propinquat,
Hoc Seebul viso tales dat pedore voces ;
Nunc, tibi si virtus animiisque in pedore praesens,
Ibis in adversos, quid cellas ? An tibimavors
Ven~