Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Editor]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

166

liber VII.

juvenem; quem prisca oracla canebant
Ventarum excidio multis, idola sequutis;
A teneris ardens evexit ad aethera virtus;
Imprimis Dominum veneratus, 8c annua magno
* Sacra Deo retulit, multos negleda per annos:
Omnis eum chorus, & socii comitantur ovantes,
* ( Pascba fuit, cui par non ullus viderat unquam)
*Heu pietas , heu prisca fides , heu pectus hone-
stum!
* Praeterea stupuit libro tunc sorte reperto
*Legis, quae squalens in pulvere spreta jacebat.
* Auditisque minis mox regia frigidus horror
Membra quatit , gelidusque coit formidine san-
guis ;
* Cernens, quae populum prospedent tristiasata,
* Omnia transformat, veniens in federa tfova,
* Atque abolet cultus vetiti monumenta nefanda,
*Regem nam tantum redi pia cura remordit.
Mox tf-ojias ssammis crepitantibus uisit
*0(Ta sacerdotum, diris Bathelk in aris.
*Sic fore jam pridem vates cecinere priores.
Arma capit tandem, nec sat rationis in armis,
*fEgypti regem quum rex petit ense cruento.
Taba ssammato namque ille in corde volutat:
O pater 6 hominum divumque teterna potestas 1
Si sine pace tua, atque invito numine, jhdtus
Has petii terras, peccata luam, neque nos tu
Juveris auxilio, sine tot responsa secutus
Quae siiperi, maneisque dabant, cur nunc ea quis-
quam
Fledere juiTa potest? aut cur nova condere fata?
* Hoc/Egyptiacus didis simul addidit heros:
Chaldaam non (ponte lequor: tuy rex Solymarum
VDesine, nunc felix, certis te offerre periclis,
* Anceps ne miserum forsan mox hauriat ensis.

*A(l