Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Editor]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

Liber VII

169

Volvitur ater odor tectis j tum murmure caeco
Intus Taxa Tonant: vacuas it fumus ad auras*
Accidit haec etiam fellis fortuna maniplU,
Quae totam luctu concussit funditus urbem.
Tandem, post varios hominumque urbisque labores,
Hostis habet muros, ruit alto a culmine jebus.
Hinc rex expromit mcestas de pedore voces:
Sat patriae, Solymaque datum : si patria dextra
Defendi posset, certe hac detensa fuisTet*
Heu quae nunc tellus miserum, quae me aequora pos~
sunt
Accipere? aut quid jam misero mihi denique restat b
Sic satur: cursuque amens ad littora tendit,
* Mille fugit refugitque vias, at vividus hostis
Insequitur, trepidique pedem pede fervidus urget
Inclusum veluti si quando in flumine nadus
Cervum, aut puniceae &c, &c.
Captum gnatorum coram tunc cernere lethutn
Fecerat, & patrios faedavit funere vultus.
Capto etiam telo lumen terebratur acuto.
* Carcere sraenatum sequitur mox caetera pubes,
* Matres atque viri, pueri innuptaeque puellae.
* Civibus hinc urbes viduantur: nullus aratro
Dignus honos &c.
Jnfuper has etiam jadant ad sidera voces;
Impius haec tam culta novalia miles habebit ?
Barbarus has Tegetes ? en quo diTcordia cives
Perduxit miTeros! en queis consevimus agros!
Ante leves ergo paTcentur in aethere cervi.
Et freta destituent nudos in littore pisces.
Ante, pererratis amborum finibus, exui
Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrini»
Quamnostro Solyma labatur pedore vultus*
Nunc arguta sacra pendebit fistula pinu,
* Nec cythara est cordi, miseriTque canora fides nec*
*Rex etiam transfert Turgenteis aere columnas,
Cymbiaque argento perfeda, atque aTpera signisq
Multaque praeterea Tacris in postibus arma.