Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Editor]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

Liber VII. 171

*Fonte salutisero, , quum sponte relido
"*Externos coluere Deos, seu numina stulta,
*Qua numero forsan nemo comprendere postet,
*Has etiam didis addit pius ore loquelas :
* Labitur an quilquam nolit qui surgere velox?
*Aut perplexa virum quem (ic via fallit euntem
* Ut, monitus quamvis, nolit remeare, misellus ?
¥Essetamenlapsum populo fortasse bonum lit,
* Auterrasse simul, deserto tramite redo,
*Surgere quandoquidem negat, haudque referre pedes
vult.
* Scire isthoc etiam refert, digniimque notari:
Candida venit avis longis invisa colubris,
* Tempore nempe suo, quod garrula novit hirundo
Aereaque gemens ^nstristis turtur ab ulmo ,
* Strymoniaque grues, quando immittuntur apricis
* Vere novo terris; namque experientia testis.
* Ast gens alma Dei nescit tempusque Deumque
* Verum, stulta magis brutis, vel peccore campi.
Nec se divitiis; quamvis opulentia Trojae
*Non illi desit; jadet pius ullus, ovetque.
*Nec se laudarit quisquam, sapientia quamvis
*Illi sit major solito; dementia nulla.
* Praeterea robur quibus est, invidaque dextra
*Non se jadarint; nec cum Samfone gigantes,
* Vera modo laus est excelsum nosse tfehovam,
* Qui clemens , justus, redi quem cura remordet.
An te, cundipotens genitor, cum fulmina torques,
Necquicquam horremus? catique in nubibus ignes
Terrisicant animos ? & inania murmura miscent?
Multa" sunt anima latebra, catique recestfus,
* Mortalisque valet non has scrutarier ullus.
* Ast Deus est solus, rimans penetralia cordis,
* Intima vestigans etiam, discrimine nullo.
Usque adeo tandem vita, rerumque suarum
Ts pertasus erat, natali ut dira precari
* Aulus, & huic etiam patri qui nuntius ivit.

Com»