Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Hrsg.]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

2o8

Liber IX.

* Cogit concilium; canit omnis deinde sacerdos:
Quis genus Isaida, quis parvam nesciat urbem ‘i
Bethlemum chari semper dixere priores,
Saepe illam vobis, ii mens non laeva fuisTet,
*De coelis adlos memini praedicere vates,
Heic certe pulcra nascetur origine Chrijlus.
* His rex auditis premit altum corde dolorem,
Accersensque viros his mox est vocibus usus;
*En! vobis claras Betkhmi non procul oras,
‘'‘Arripite hascursu, quae sunt exadta referte,
*Ipse colam regis tanti quoque numina suppiex.
( Consilium vultu tegit, & spetn fronte serenat.)
Huic mox imperio parent, & jwsta sacelTunt,
(Senlitenim nullus simulata mente locutum.)
Inde suas coelo tendunt vocesque manusque:
O pater omnipotens, precibus ii ssedtens ullis,
Aspice nos, hoc tantum, & (i pietate meremur
Da deinde auxilium , pater, atque haec omine sirma
Vix ea dicebant tristes, subitoque fragore
Intonuit laevum, & de ccelo lapsa per umbras
Stella facem ducens, multa cum luce cucurrit.
Idam {umma super dantem mox culmina tedli
'‘Cernebant, praeter solitum dulcedine laeti.
*Postquam introgressi, & coram data copia fandi,
* Thurea dona serunt, myrrhas, aurique talenta,
Insuper & taleis uno dant ore loquelas:
O lux Bethlemi, spes 6 fidillima mundi,
*Semp,er eris nobis Deus, 6 tu! semper & aram,
Crede, tener nollris ab ovilibus imbuet agnus.
Te veniente die, te decedente cantmus.
*Inde via patrias alia remeatur ad urbes,
Nec regis poli; est oculis quis redditus horum,
Crudeieis igitur cogitavit liimere poenas,
Sed Deus in somnis tfofepho visus adesse.
Atque illum tristi Juhito lic voce monere :
*Surge, age, nate Deo, regi sunt tristia bella
Iraeque inlidiaeque & crimina noxia cordi.

Heus