DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.29607#0168
' ' ' \
152 HISTORIA
Anno ad Clementem SummumPontificem; fama vero EuroparrL»
1706. totam pervagata fuit, Foederatis ad dele&um offerri, utrum
e duobus lemissem praehabendum ducant.
asiri Ea conditio Cslareae Domui haud ita Ieviter abiicienda
temmn- videri poterat, nempe qux jam ahas permcioso illo tractatu
ia' ab Anglo-Batavis ada£ka, in eandem partitionis formularrL*
conlenserat. Quantum enim Augushs Genti cum pulcherri-
mis, veterique ditioni continentibus Italiae Provinciis accede-
ret firmamenti? quam exoptabile, subje£tos, trigintajaman-
norum bellis enerves, pace tam laeta erigere ? Ungariam tam
foede, tam diuViennae portisinsultantem,ad fidem reducere?
Turcarum minis nequaquam angi, ut ha£fcenus? Sueci turba-
toris molitionibus frenos injicere. Haec, inquam , Austriae
non utilia soIum,fed toties a foedifragis Sociis deceptae, inque
medio destitutae, prope honesta videri poterant. Cum Gal-
consensu sja seorsim depacilci, promptum erat. At non erat is Impe-
rator, qui contraDomus suae antiquissimum morem rupta foe-
derum sanbtimonia, vel parum fidisSociis fidem frangere,aut
rei suaemagis,quamEuropae libertati consulere maluisset. Ivit
in eandem cum Foederatis omnibus sententiam : Propositam
a Gallia pacis formulam nimis insidiosam, unice ad labefa-
<5fcandam societatem tendere. Cum neminem lateat, nec se
a repetendis Italiae Provinciis desistere posse , nec maritimos
Foederatos Borbonium , Hispaniae dominantem , ferre velle.
Ipsb foederis primordio immani bello hunc fuisse propositum
finem, non aquiescere ante, quam Hispaniae Monarchia, quan-
ta est, vindicetur $ Belgicus limes, haud paulo firmior, ac a
quinquaginta annis fuerat, armis asseratur. Rebus tum am-
biguis, bellique fortuna incerta , communiter tamen judica-
tum, nisi his obtentis duarum Nationum libertatem , merca-
turam, Religiones neutiquam consistere posse. Cujus igituf
consilii foret in hac virium praepotentia, rebus ultra omnem
non spem tantum, fed conje£fcuram secundissiimis , dimidio
Quod nihilominus contentos e campo vidfcores discedere ? itaquc*
7alt suaPte vanuit immatura tum machinatio. Anglorum tamen
Jpicciciores perlpicacissimis opinio fuit, magnam inde noxam allatam_»
quidam. jfogjej.j ^ qUOd audita saltem , ac in deliberationem adducfca,
nec continuo rejebta fuerit. Quidquid expeditione sequente
sinistre cecidit, arguti homines in hanc tergiversationem, nec
absurde conferebant: injeifcum inde Caesareo Consilio metum,
ne ( quod ad extremum reapse accidit) postquam Angli na-
vigationi sux, suo limiti consuluerint Batavi, naufragantis
Austrias
152 HISTORIA
Anno ad Clementem SummumPontificem; fama vero EuroparrL»
1706. totam pervagata fuit, Foederatis ad dele&um offerri, utrum
e duobus lemissem praehabendum ducant.
asiri Ea conditio Cslareae Domui haud ita Ieviter abiicienda
temmn- videri poterat, nempe qux jam ahas permcioso illo tractatu
ia' ab Anglo-Batavis ada£ka, in eandem partitionis formularrL*
conlenserat. Quantum enim Augushs Genti cum pulcherri-
mis, veterique ditioni continentibus Italiae Provinciis accede-
ret firmamenti? quam exoptabile, subje£tos, trigintajaman-
norum bellis enerves, pace tam laeta erigere ? Ungariam tam
foede, tam diuViennae portisinsultantem,ad fidem reducere?
Turcarum minis nequaquam angi, ut ha£fcenus? Sueci turba-
toris molitionibus frenos injicere. Haec, inquam , Austriae
non utilia soIum,fed toties a foedifragis Sociis deceptae, inque
medio destitutae, prope honesta videri poterant. Cum Gal-
consensu sja seorsim depacilci, promptum erat. At non erat is Impe-
rator, qui contraDomus suae antiquissimum morem rupta foe-
derum sanbtimonia, vel parum fidisSociis fidem frangere,aut
rei suaemagis,quamEuropae libertati consulere maluisset. Ivit
in eandem cum Foederatis omnibus sententiam : Propositam
a Gallia pacis formulam nimis insidiosam, unice ad labefa-
<5fcandam societatem tendere. Cum neminem lateat, nec se
a repetendis Italiae Provinciis desistere posse , nec maritimos
Foederatos Borbonium , Hispaniae dominantem , ferre velle.
Ipsb foederis primordio immani bello hunc fuisse propositum
finem, non aquiescere ante, quam Hispaniae Monarchia, quan-
ta est, vindicetur $ Belgicus limes, haud paulo firmior, ac a
quinquaginta annis fuerat, armis asseratur. Rebus tum am-
biguis, bellique fortuna incerta , communiter tamen judica-
tum, nisi his obtentis duarum Nationum libertatem , merca-
turam, Religiones neutiquam consistere posse. Cujus igituf
consilii foret in hac virium praepotentia, rebus ultra omnem
non spem tantum, fed conje£fcuram secundissiimis , dimidio
Quod nihilominus contentos e campo vidfcores discedere ? itaquc*
7alt suaPte vanuit immatura tum machinatio. Anglorum tamen
Jpicciciores perlpicacissimis opinio fuit, magnam inde noxam allatam_»
quidam. jfogjej.j ^ qUOd audita saltem , ac in deliberationem adducfca,
nec continuo rejebta fuerit. Quidquid expeditione sequente
sinistre cecidit, arguti homines in hanc tergiversationem, nec
absurde conferebant: injeifcum inde Caesareo Consilio metum,
ne ( quod ad extremum reapse accidit) postquam Angli na-
vigationi sux, suo limiti consuluerint Batavi, naufragantis
Austrias