DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.29607#0493
I
luculente fcedifragse, quis fidem frangere, turpe ducat? Quae Anno
autem hxc nova fiducia de Gallise renunciationibus, aliastam 1712.
lubricis ? ut repagulis tam infirmis coercita credatur duo re-
gna jungendi, jam inde a Pyrenaea Pace sufcepta, cupiditas?
sint aliquid Dunkerka, Gibraltaria, &Portus Maonis, quod-
que summum, Americana cumNigrorum mercatu navigatio,
qua alterum tantum opum , commercio nostro accessurum,
nobis blandimur. Sunt hae pedicae ,quibus irretimur, in quas
prudentes incurrimus. Fruemur his emolumentis, dum Bor-
bonio Regi libuerit, non libebit autem diutius , ac dum alae
succreverint, dum iple classem struxerit, suorumque Hi/pa-
norum desidiam ad navigandum excitarit. Tum enim voca-
bit alia in dubium$ variis praetexendo circumscribet aliaj co-
gnatam Gallicam classem adjunget sibi 5 thesauris Americanis
nonsinet exteros ulterius incubarej necpius emolumentorum
permittet, ac siiis rebus expediat. Id si eveniat, quod even-
turum facile animo pra^cipimus 5 si tenuibus lucris, quaepace
tam pretiosa mercati sumus, iterum depellamur, quem spon-
sbrem appellabimus ? Oesorem ? cui praster ingentem, jure de-
bitam, hxreditatem, Hunningam, novum Brisacum, Argen-
tinam, sperata justisslmi belli praemia, adempta, nudum Rhe-
ni Limitem, & indefensum relinquimus ? An Batavos ? qui-
bus tot rebus aegre facimus,causasque, de laesa amicitia justiC
lime querendi,damus plurimas? an Lusitanum? quem Ande-
gavensis arbitrio expositum deserimus ? His e rebus conficie-
bant, pacem hanc fallacem , incertam , Europae, ac Angliae
summe perniciosam, felicissimi belli finem, infelicem fore.
Hujus contestationisacrimonia,cui viginti Mylordi sub- Auxilia-
scripserant, adeo momordit Duumviros , ut authores, Maje-
\ 7 . n 7 7 \ dia uegan-
statis reos, dignosque dicerent, nisi numero tegerentur, qui tur.
in turrim ducantur. Eodem ore Straffbrdus cum eandem»»
Oradonem Legatis Ultrajebli recitaret, hortari tamen ausus
luculente fcedifragse, quis fidem frangere, turpe ducat? Quae Anno
autem hxc nova fiducia de Gallise renunciationibus, aliastam 1712.
lubricis ? ut repagulis tam infirmis coercita credatur duo re-
gna jungendi, jam inde a Pyrenaea Pace sufcepta, cupiditas?
sint aliquid Dunkerka, Gibraltaria, &Portus Maonis, quod-
que summum, Americana cumNigrorum mercatu navigatio,
qua alterum tantum opum , commercio nostro accessurum,
nobis blandimur. Sunt hae pedicae ,quibus irretimur, in quas
prudentes incurrimus. Fruemur his emolumentis, dum Bor-
bonio Regi libuerit, non libebit autem diutius , ac dum alae
succreverint, dum iple classem struxerit, suorumque Hi/pa-
norum desidiam ad navigandum excitarit. Tum enim voca-
bit alia in dubium$ variis praetexendo circumscribet aliaj co-
gnatam Gallicam classem adjunget sibi 5 thesauris Americanis
nonsinet exteros ulterius incubarej necpius emolumentorum
permittet, ac siiis rebus expediat. Id si eveniat, quod even-
turum facile animo pra^cipimus 5 si tenuibus lucris, quaepace
tam pretiosa mercati sumus, iterum depellamur, quem spon-
sbrem appellabimus ? Oesorem ? cui praster ingentem, jure de-
bitam, hxreditatem, Hunningam, novum Brisacum, Argen-
tinam, sperata justisslmi belli praemia, adempta, nudum Rhe-
ni Limitem, & indefensum relinquimus ? An Batavos ? qui-
bus tot rebus aegre facimus,causasque, de laesa amicitia justiC
lime querendi,damus plurimas? an Lusitanum? quem Ande-
gavensis arbitrio expositum deserimus ? His e rebus conficie-
bant, pacem hanc fallacem , incertam , Europae, ac Angliae
summe perniciosam, felicissimi belli finem, infelicem fore.
Hujus contestationisacrimonia,cui viginti Mylordi sub- Auxilia-
scripserant, adeo momordit Duumviros , ut authores, Maje-
\ 7 . n 7 7 \ dia uegan-
statis reos, dignosque dicerent, nisi numero tegerentur, qui tur.
in turrim ducantur. Eodem ore Straffbrdus cum eandem»»
Oradonem Legatis Ultrajebli recitaret, hortari tamen ausus