DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.66444#0356
32 ALCIBIADES.
C. VIIL NTEque tarnen a caritate patriae potuit recedere,
nam cum apud /Egos ssumen Philocles prae-
tor Atheniensium classem constltuisset suam, neque longe
abeffet Lysander praetor Lacedaemoniorum, qui in eo erat
occupatus, ut bellum quam diutissime duceret, quod ipsis
pecunia a Rege suppeditabätur; contta Athenienübus ex-
hauflis , praeter arma & naves, nihil erat super: Alei,
biades ad Atheniensium venit exercitum, ibique praesente
vulgo agere coepit: si vellent, se coacturum Lysandrum
aut dimicare, aut pacem petere; Lacedaemonios eo nolle
conssigere classe, quod pedestribus copiis plus quam navi-
bus valerent: sibi autem esse facile, Seuthen Regem Thra-
cum deducere, ut eos terra depelleret: quo facto necessa-
rio aut classe conssicturos, aut bellum composituros. Id
etsi vere di&um Philocles animadvertebat, tamen portula-
ta facere noluit, quod sentiebat, se, Alcibiade recepto,
nullius momenti apud exercitum futurum: & si quid se-
cundi evenisset, nullam in ea re suam partem fore: con-
tra i), siquid adversi aceidisset; se unum ejus detidi ft
turum reum. Ab hoc discedens Alcibiades, quoniam, in-
quit, vidoriaepatriae repugnas, illud moneo; juxta hortes
castra habeas nautica, periculum est enim, ne immodessia
militum nostrorum occasio detur Lysandro nostri oppri-
mendi exercitus. Neque ea res illum fesellit, nam Ly-
sander, cum per speculatores comperisset, vulgum Athe-
niensium in terram praedatum exisse, navesque paene inanes
relidas, tempus rei gerendae non dimisit, eoque impetu
totum bellum delevit 2).
C. IX. A T Alcibiades vi&is Atheniensibus non satis tu-
" ta eadem loca sibi arbitratus, penitus in Thra-
ciam se supra Propontidem abdidit, sperans ibi facillime
suam fortunam 3) occuli posse. sed falso 4). nam Thra-
ces
1) i.e. Econtrario; usitatius tamen contra sine prono-
mine. 2) i- e. Confecit. 3) Fortuna pro Condi-
tione. Nempe locum quaesivit, in quo rerum suarum
status & conditio ignoraretur# 4) Sed salso sc. fpe-
favit; spes eum fefellit.
fflfl^m
Was ei fe«
tocapere i
|B in(
tabaci
^homanit
que ei Gri
i^ginta1
iisnon e
i servire
lini fer
m non
djungi,
μejiis cor
peibell
kid si i
iridebat,
u ad
ψtyra
^ Afer
^^
|Sc
4bp
Aratii
W, φ
hili Alci
'^ satr;
Saluit,
^inte
re Con
^er
hafe
^@
O%
der 1
C. VIIL NTEque tarnen a caritate patriae potuit recedere,
nam cum apud /Egos ssumen Philocles prae-
tor Atheniensium classem constltuisset suam, neque longe
abeffet Lysander praetor Lacedaemoniorum, qui in eo erat
occupatus, ut bellum quam diutissime duceret, quod ipsis
pecunia a Rege suppeditabätur; contta Athenienübus ex-
hauflis , praeter arma & naves, nihil erat super: Alei,
biades ad Atheniensium venit exercitum, ibique praesente
vulgo agere coepit: si vellent, se coacturum Lysandrum
aut dimicare, aut pacem petere; Lacedaemonios eo nolle
conssigere classe, quod pedestribus copiis plus quam navi-
bus valerent: sibi autem esse facile, Seuthen Regem Thra-
cum deducere, ut eos terra depelleret: quo facto necessa-
rio aut classe conssicturos, aut bellum composituros. Id
etsi vere di&um Philocles animadvertebat, tamen portula-
ta facere noluit, quod sentiebat, se, Alcibiade recepto,
nullius momenti apud exercitum futurum: & si quid se-
cundi evenisset, nullam in ea re suam partem fore: con-
tra i), siquid adversi aceidisset; se unum ejus detidi ft
turum reum. Ab hoc discedens Alcibiades, quoniam, in-
quit, vidoriaepatriae repugnas, illud moneo; juxta hortes
castra habeas nautica, periculum est enim, ne immodessia
militum nostrorum occasio detur Lysandro nostri oppri-
mendi exercitus. Neque ea res illum fesellit, nam Ly-
sander, cum per speculatores comperisset, vulgum Athe-
niensium in terram praedatum exisse, navesque paene inanes
relidas, tempus rei gerendae non dimisit, eoque impetu
totum bellum delevit 2).
C. IX. A T Alcibiades vi&is Atheniensibus non satis tu-
" ta eadem loca sibi arbitratus, penitus in Thra-
ciam se supra Propontidem abdidit, sperans ibi facillime
suam fortunam 3) occuli posse. sed falso 4). nam Thra-
ces
1) i.e. Econtrario; usitatius tamen contra sine prono-
mine. 2) i- e. Confecit. 3) Fortuna pro Condi-
tione. Nempe locum quaesivit, in quo rerum suarum
status & conditio ignoraretur# 4) Sed salso sc. fpe-
favit; spes eum fefellit.
fflfl^m
Was ei fe«
tocapere i
|B in(
tabaci
^homanit
que ei Gri
i^ginta1
iisnon e
i servire
lini fer
m non
djungi,
μejiis cor
peibell
kid si i
iridebat,
u ad
ψtyra
^ Afer
^^
|Sc
4bp
Aratii
W, φ
hili Alci
'^ satr;
Saluit,
^inte
re Con
^er
hafe
^@
O%
der 1