Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Wagner, Anton [Bearb.]
Kurze Einleitung zur Lateinischen Sprache: mit einigen aus der Deutschen Sprachlehre beygesetzten Anmerkungen, zum Gebrauche der Oesterreichischen Schulen auf allerhöchsten Befehl ausgefertigt (Dritter Theil) — Freyburg im Breißgau: Jn Verlag bey Anton Wagner, Universitäts-Buchhändler, 1768 [VD18 90935357]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66444#0440
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Ils

ATTIC US.

Conversa sobito fortuna est. Ut Antonius rediit in Ita.
liam i), nemo non magno in periculo Atticum futurum
putarat, propter intimam familiaritatem Ciceronis & Bruti.
Itaque ad adventum imperatorum de soro decesserat, timens
profcriptionem: latebatque apud P. Volumnium, cui, ut
ossendimus paulo ante, opem tulerat: (tanta varietas iis
temporibus fuit fortuno, ut modo hi, medo illi, in summo
essent aut fassigio, aut periculo:) habebatque secum Q.
Gellium Canum, aequalem, simillimUmque sui Hoc quo-
que sit Attici bonitatis exemplum, quod cum eo, quem
puerum in ludo cognoverat, adeo conjunde vixit, ut ad
extremam aetatem amicitia eorum creverit. Antonius au-
tem, etsi tanto ddio ferebatur in Ciceronem, ut non soluin
ei, sed omnibus etiam ejus amicis esset inimicus, eosque
vellet proicribere: multis hortantibus tamen, Attici me-
mor fuit officii, & ei, cum requisisset ubinam esset, sua ma-
nu scripsit, ne timeret, ssatimque ad se veniret: se eum,&
illius causa Gellium Canum de proscriptorum numero exe-
inisse. Ac, ne quod in periculum incideret, quod noftu
fiebat, praesidium ei misit. Sic Atticus in summo timore
non solum sibi, sed etiam ei, quem carissimum habebat,
praesidio fuit. Neque enim sune solum a quoquam auxilium
petiit salutis, sed conjundim: ut appareret nullam sejun-
&am sibi ab eo velle eile sortunam» Quod si gubernatos
praecipua laude sertur, qui navem ex hieme marique fco-
puloso servat, cur non singularis ejus existimetur pruden-
tia, qui ex tot, tamque gravibus procellis civilibus, ad in-
columitatem pervenit?
C XL Anibus ex malis ut fe emerserat i), nihil aliud
H egit , quam ut plurimis, quibus rebus posfet,
esset

fmilio- C
taconquiret
hrt, nemin
l.@i etiam |
hssii&Μ, i
φfilium, A
^perculsos,
05) $amot
soriomnia[
@ volumus
^callidam si
^iputest, qw
itoper succ
11,0η minus
i Sic libera
indebat qi
^ malebat
Ria przcepi
1) tamdiur
# Itaque
^wer fe
iras(
'fator,

i) Nempe cum Octavio reconciliatus. Hi adjundo sibi
Lepido rerum potiebantur, triumviros reipubl. con-
stituendsese dixerant, unitisque viribus Caesaris ho-
stes persecuti sunt. 2) Alias simpliciter emerserat.
Sed addunt Latini ejusmodi verbis accusativum, ut
se penetravit e* «dibus, se abstinuit &c.

^ Ui$igi
/ pa'
^ cum pr
& conditio
deligeret al
^Ostavti
bona hab
vilis cum
dicebatur;
vitam ne
Meria
ipatebat

i)^
 
Annotationen