DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66445#0064
64 RATIO SCRIBENDI EPISTOLAS.
DE
Differt narratio a simplici quadam renuntia-/_
tione, in qua nulla, vel pauca admodum adjun- te percense
&a ponuntur, ut : Cras Romam movebo. Frater ^ dicere
e gravi morbo convaluit. Narratio vero fusius& m, quae
cum majori accuratione rem explicat, ita ut, Μφι
qui audit , rebus gestis interesse sibi videatur. Μiarebus
Quod fit, si res defcribendo velut oculis obji-ibi non
cimus ; perfonas loquentes inducimus ; jam η, φ sun
stram fententiam dicimus, jam aliorum exqui-
rimus. Haec & cetera elocutionis ornamenta
1'11armoru
ita rebus accommodanda sunt , ut illustria ma-
gnifice, res bellae cum venustate, tenues sim·
plici quodam candore proferantur.
Hinc brevitas narrationis non in paucitate
verborum consistit, fed ut nihil dicatur alienum,
aut supervacuum; nihil, quod non vim narra-
tioni , aut voluptatem audientibus adferat
Nota est pugna Horatiorum cum Curiatiis,
quam refert Livius, nimirum: tergeminos juve-
nes, sicut convenerat, inter duos exercitus concur·
risse; P°f pugnam ancipitem duos tandem Romanos
mortuos concidite ; tertium, ut pugnam segregaret,
simulasse fugam, cumque tres /libani, vulneribus as-
se^i, magnis intervallis sequerentur , fagulos inter
seciffe. Haec Livius L. I. c. io. plurimis verbis
narrat , nec tamen in brevitatem peccat ; etsi
enim multa, nihil tamen addit, nisi quod pu·
Modius in
^ tofa
^ quieta
Mtsi nati
inis, &c.
kns est,
Alitui
hd comp
^0 cuji
1probabile
Ήο modi
1narratione
l'fidis ni
^ore ha
^ aperti
fi erit fa
,^dquai
, © . öL ^li non
gnae, & magni eventus expectationem augeat, ^ .
nihil quod non aut juvenum fortitudinem & ' Pe
animos, aut utriusque exercitus spem, metum,
variosque motus cum legentis voluptate expri-
mat. Quod si in circumsita regione defcriben·
da,
k&
^es|
,0nibus
DE
Differt narratio a simplici quadam renuntia-/_
tione, in qua nulla, vel pauca admodum adjun- te percense
&a ponuntur, ut : Cras Romam movebo. Frater ^ dicere
e gravi morbo convaluit. Narratio vero fusius& m, quae
cum majori accuratione rem explicat, ita ut, Μφι
qui audit , rebus gestis interesse sibi videatur. Μiarebus
Quod fit, si res defcribendo velut oculis obji-ibi non
cimus ; perfonas loquentes inducimus ; jam η, φ sun
stram fententiam dicimus, jam aliorum exqui-
rimus. Haec & cetera elocutionis ornamenta
1'11armoru
ita rebus accommodanda sunt , ut illustria ma-
gnifice, res bellae cum venustate, tenues sim·
plici quodam candore proferantur.
Hinc brevitas narrationis non in paucitate
verborum consistit, fed ut nihil dicatur alienum,
aut supervacuum; nihil, quod non vim narra-
tioni , aut voluptatem audientibus adferat
Nota est pugna Horatiorum cum Curiatiis,
quam refert Livius, nimirum: tergeminos juve-
nes, sicut convenerat, inter duos exercitus concur·
risse; P°f pugnam ancipitem duos tandem Romanos
mortuos concidite ; tertium, ut pugnam segregaret,
simulasse fugam, cumque tres /libani, vulneribus as-
se^i, magnis intervallis sequerentur , fagulos inter
seciffe. Haec Livius L. I. c. io. plurimis verbis
narrat , nec tamen in brevitatem peccat ; etsi
enim multa, nihil tamen addit, nisi quod pu·
Modius in
^ tofa
^ quieta
Mtsi nati
inis, &c.
kns est,
Alitui
hd comp
^0 cuji
1probabile
Ήο modi
1narratione
l'fidis ni
^ore ha
^ aperti
fi erit fa
,^dquai
, © . öL ^li non
gnae, & magni eventus expectationem augeat, ^ .
nihil quod non aut juvenum fortitudinem & ' Pe
animos, aut utriusque exercitus spem, metum,
variosque motus cum legentis voluptate expri-
mat. Quod si in circumsita regione defcriben·
da,
k&
^es|
,0nibus