DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66445#0179
im
risb^
iro:^
feträt
videte^
m^
m Diib
aeque h/
in
, EX LIBRO II. ad Fäm. 5
b^ cuiquam tuorum, quidquam te absente fieri, quod
'M| tibi cum venisses, non esset integrum. Equidem,
*10^ quid sentiam, aut scribam ad te postea pluribus,
'e,ohft aut, ne ad ea meditere, imparatum te offendam,
^^ coramque contra istam rationem meam dicam: ut
^^ aut te in meam sententiam adducam, aut certe te-
11^ statum apud animum tuum relinquam, quid sense-
i^| sm: ut, si quando ( quod nolim ) displicere tibi
1,^ consilium tuum coeperit , possis meum recordari,
C@{ Brevi tamen sic habeto, in eum statnm temporum
;p@| tuum reditum incidere, ut iis boni, quae tibi natu-
ossis ra, studio, fortuna data sunt, facilius omnia, quae
bis,nta sunt amplissima in republica confequi possis, quam
at^eQ muneribus: quorum neque facultatem quisquam ad-
miratur, ( est enim copiarum, non virtutis) ne-
que quisquam est, quin sacietate jam defessus fit.
Sed aliter, atque ostenderam, facio, qui ingrediar
ad explicandam rationem sententiae meae. Quare
omnem hanc disputationem in adventum tuum dif-
fero. Summa seito in exspe&atione te esse, eaque
a te exspe&ari, quae a summa virtute, summoque
ingenio exspe&anda sunt: ad quae, si es, ut debes,
paratus, ( quod ita esse confido ) plurimis maxi-
misque muneribus, & nos amicos, & cives tuos
universos, & republicam afficies. Illud cognosces
profe&o, mihi te neque cariorem, neque jucundis
rem esse quemquam. Vale«
arandoii#
pili^
a 3