Vracticar. Ob fervat. Lit. D.
9°
debet,qua nihil prorsus superstiti patri adimi-
tur, nili quando se ille ab amore &societate li-
berorum ad alienum amorem &societatem
transferre statuit, idque ea moderatione, qua
certe nihil potest aequus & iultius inueniri.
Quod secundo obiicitur, supra breuius re-
tuli, nunc verba eorum recitabo, quo lingula
diligentius examinemus, ££)en ^inDecn Det $u*
fünsstigen 0K/iss e$ also bescbwerlich/ Denn es sjd)
wol jutragen fan/Dag Det &inDer Det erss en (£be we*
nig/unD ju Seiten ntdbt mel)t Denn eins iss : unD Det
S\inDetbetcmDetn (£b*DielfinD/ nimtalso Das ciste
£tnD Den jwepten ^beil allein / unD mussen sicb Die
anDern Diel mit Dem Driften ^heil lassen begnügen*
Doch iu Seiten Das ©ut alles oon Deme / so Die
JsOanDDerbrochen/oDerDenawepten ^t)eil versallen
hat/ tjerfompt, ^Cierrol sid) aud) Das SlGiDer*
spiel mag juttagen / Da(j Das ©ut Dom Tkvssorbe*
nen berfompt / unD Det f^inbetDetetssen Kernel/
wnD Der anDern wenig stnD. Prima hiciolutioesti
quod inaequalitas in succedendo 5 nullo iure
prohibita lit. Secunda, quod incertum sit, vtri
ex liberis minorem partem consecuturi sint,
cum frequentius accidere possit, velaequelre-
quenter, vt liberisecundi matrimonii amplius
quam primi consequantur. Haec res enim ex
fortuna dependet, quae amica varietati, respuit
Csmstantiam, vnde & in iis rebus nihil certi
constitui potest. Tertia ratio eft, quod iam
ante conhrmauimus , legitimam liberorum
duas partes hereditatis continere, eamque he-
reditatem, non tantum iuresuitatis t sediure
communis ad liberos peruenire. Quapropter
si hic diserimen bonorum inducamus, duo ab*
surda euenire necelTe est. Vnum,quod maior
fauor sit eorum,qui in rerum natura non sunt.
Secundum,quod metuitur iniuria, quae incer-
ta elt, vel nulla,& non quae certa elf, quaeue in
praesensinftigitur.
Haec res in vtrisque liberis manifesta est,
quorum qui nati sunt, ius iam quaesitum ha-
bent, quod auferri eis sine iniuria non potest,
naseituri adhuc eo tempore nulli sunt, & nulli
nasei poliunt, li quivero nascuntur&non pau-
ciores else queant, & pecuniis locupletiores.
Deinde, quapartehiab illis superantur, ple-
rumque per bona matris aequantur, vel etiam
ditiores & abundantiores efficiuntur.
Quae cum ita fint,suaserim, & hanc consue-
tudinem inuiolatam permanere, qua legitima
liberorum ex vtriusque parentis bonis, tam vi-
ventis, quam defundi dependitur & percipi-
tur , prout consuluit Epistopo Herbipolenfi D. de
Alba da, Anno 1573.
Declausula ü£)rtttentbeil f)6t>et / vide 2361)'
tniscf) £anDrecbt./i*. E.num. \o.fol.^6. B. vbi ex-
empli gratia dicitur, SDatf Det ©rittbeii 1)6*
t)er/ über Drei) 0d)orf! Daö SBierDte. 2Jlso fompt
siber 10. 0d)ocs ©roseben Der ^riübeil / tbut
Drepjeben 0d)ocf ©roseben 20. t2£et§gvoscben
DeconsetudineFrancomiaenotetur i.legi-
ma liberorum, slue unius, siueplurium, iffDec
gweptbdlaller ©uter contra ius commune,iuxta
quod debetur triens autsemis pro liberorum
numero. 2. 0o jwep (ich ehelich jusammenDls*
bepratben/ unD SvinDer miteinanDer in Der £be
erjeugen/Dte im £eben bleiben/so werben alle ©uter/
so fie ^usammen gebracht ober in bev(£b« gewonnen/
bepDer(5bdcut gemein. 3. (gbeieutb so&inDermtt*
einanDer haben/ Die haben auch unter ihnen quali
legitimam,nemlich Den Dritten ^;beil aller ©uter/
so sie mit unD bepeinanber beji^en; unD aig wenig
Der^atter per modum teftamenti aut cuiusque
alterius vltimae'voluntatis seinen ^inDern ihr le-
gitimam vid. Den Swepttbeil / so wenig f an er sei*
ner grauen ihren SDrititbeilentjiebca / niüvxor
confentiat in diminutionem. Idem iuris est in
Vxore quoad maritum. 4.<2jBcinrt Der 0)deutl)
einest mit 3:oD abgebet/ so bat Da$ UberbleibcnD/ so
lang es im (3BitwenssanD Derbamt / liberam ad*
ministrationemftmo proprietatem, dominium
& vsumfrudum omnium bonorum, unD ist Den
Ambern ihre legitimam de bonis defundi pa«
rentis nicht ehe ju geben schulDig/ btf er std) wiDet*
umb oerbeprathet. 5.2ßann(ichbai£e£tlebenDtit
Die anbete £be begibt/ so mu§ es seinen Ambern ihre
legitimam sc.Den jwepten ^beil geben/ nicht allein
de bonis defundi parentis, sed etiam de bonis
suis propriis, haecque bessis datio non tantutti
est poena secundarum nuptiarum, led&datio
legitimae hereditatis , adeo vt parens deinde
eosdem liberos ab vlteriori succestione exclu-
dere possiti Sicqüeiiixtahancconsuetudinem
liberi illi succeduntnonsolum defundo patri,
sed etiam viventi. 6. Parentes liberis solisucce»
duntab intestato,exclusis fratribus, contra ius
commune. Webn. in cons. Er ancon. io$. Auth.
add. Speid. not. b. v.
Snttmanm Sequester,
Graecis iVr$«s©Latinissequester*yid. Caiac»
ad i 110. de V. S*
JDvuUen/ SrulJplalJ. Ludos facere,
Circus.
Taitbm annus ad Blaut, in sragrii. illo versü i
Quid cestamus ludos facere,circus noster ecc^
adest.^. 1242,
Suell/Slugsorlwung. Duellum.
Duelli conftidationes, cum omnibus diur-
nis,humanis, naturaeque legibus pugnare, &
belluinam este insaniam , probat Damhoud in
prax. crim. c,42.sDann Durd) solcs)cögottlose^-Tor#
baben/^uoorDerff Die ©ottliche 2)?ajcssat/ in Drrcti
©cwalt allein aller ^enschen unD ©reaturen £eben
unD Erhaltung ssebet/ jum bochssen beletDigt / ja
gleidffam aaroerleugnet/unD Dem ^euffel/pon sol*
d)en oergessenen ©csellen/über ihr £eib unD 0eel/ji>
Diel an ihnen / ©ernalt eingeraumt wirD. (Jin soU
d)eö allem guten/erbarn/politisd)en/frieDlichen2ße*
sen $u wiDer/ Dergessalt/ Da§ eö auch bep Den p#
Den/Die Doch ©otteö fein Wanrnu§ gehabt / nichS
allerDingö unstrassbar gehalten worben; Diel wem*
ger fan Die ©bnstlicbe Dbrigfeit/solcheru ©otilosea
Sßiebiscben beginnen unDgurbaben suf’ben / oDec
Die ungessrafft bingeben lassen. Ord. Pol. Argent. t,
19./ 17. t 8- adde Balduin, hb. 4. cas conswnt. c. 1,
caj. 12. Authaeus,
vid.
9°
debet,qua nihil prorsus superstiti patri adimi-
tur, nili quando se ille ab amore &societate li-
berorum ad alienum amorem &societatem
transferre statuit, idque ea moderatione, qua
certe nihil potest aequus & iultius inueniri.
Quod secundo obiicitur, supra breuius re-
tuli, nunc verba eorum recitabo, quo lingula
diligentius examinemus, ££)en ^inDecn Det $u*
fünsstigen 0K/iss e$ also bescbwerlich/ Denn es sjd)
wol jutragen fan/Dag Det &inDer Det erss en (£be we*
nig/unD ju Seiten ntdbt mel)t Denn eins iss : unD Det
S\inDetbetcmDetn (£b*DielfinD/ nimtalso Das ciste
£tnD Den jwepten ^beil allein / unD mussen sicb Die
anDern Diel mit Dem Driften ^heil lassen begnügen*
Doch iu Seiten Das ©ut alles oon Deme / so Die
JsOanDDerbrochen/oDerDenawepten ^t)eil versallen
hat/ tjerfompt, ^Cierrol sid) aud) Das SlGiDer*
spiel mag juttagen / Da(j Das ©ut Dom Tkvssorbe*
nen berfompt / unD Det f^inbetDetetssen Kernel/
wnD Der anDern wenig stnD. Prima hiciolutioesti
quod inaequalitas in succedendo 5 nullo iure
prohibita lit. Secunda, quod incertum sit, vtri
ex liberis minorem partem consecuturi sint,
cum frequentius accidere possit, velaequelre-
quenter, vt liberisecundi matrimonii amplius
quam primi consequantur. Haec res enim ex
fortuna dependet, quae amica varietati, respuit
Csmstantiam, vnde & in iis rebus nihil certi
constitui potest. Tertia ratio eft, quod iam
ante conhrmauimus , legitimam liberorum
duas partes hereditatis continere, eamque he-
reditatem, non tantum iuresuitatis t sediure
communis ad liberos peruenire. Quapropter
si hic diserimen bonorum inducamus, duo ab*
surda euenire necelTe est. Vnum,quod maior
fauor sit eorum,qui in rerum natura non sunt.
Secundum,quod metuitur iniuria, quae incer-
ta elt, vel nulla,& non quae certa elf, quaeue in
praesensinftigitur.
Haec res in vtrisque liberis manifesta est,
quorum qui nati sunt, ius iam quaesitum ha-
bent, quod auferri eis sine iniuria non potest,
naseituri adhuc eo tempore nulli sunt, & nulli
nasei poliunt, li quivero nascuntur&non pau-
ciores else queant, & pecuniis locupletiores.
Deinde, quapartehiab illis superantur, ple-
rumque per bona matris aequantur, vel etiam
ditiores & abundantiores efficiuntur.
Quae cum ita fint,suaserim, & hanc consue-
tudinem inuiolatam permanere, qua legitima
liberorum ex vtriusque parentis bonis, tam vi-
ventis, quam defundi dependitur & percipi-
tur , prout consuluit Epistopo Herbipolenfi D. de
Alba da, Anno 1573.
Declausula ü£)rtttentbeil f)6t>et / vide 2361)'
tniscf) £anDrecbt./i*. E.num. \o.fol.^6. B. vbi ex-
empli gratia dicitur, SDatf Det ©rittbeii 1)6*
t)er/ über Drei) 0d)orf! Daö SBierDte. 2Jlso fompt
siber 10. 0d)ocs ©roseben Der ^riübeil / tbut
Drepjeben 0d)ocf ©roseben 20. t2£et§gvoscben
DeconsetudineFrancomiaenotetur i.legi-
ma liberorum, slue unius, siueplurium, iffDec
gweptbdlaller ©uter contra ius commune,iuxta
quod debetur triens autsemis pro liberorum
numero. 2. 0o jwep (ich ehelich jusammenDls*
bepratben/ unD SvinDer miteinanDer in Der £be
erjeugen/Dte im £eben bleiben/so werben alle ©uter/
so fie ^usammen gebracht ober in bev(£b« gewonnen/
bepDer(5bdcut gemein. 3. (gbeieutb so&inDermtt*
einanDer haben/ Die haben auch unter ihnen quali
legitimam,nemlich Den Dritten ^;beil aller ©uter/
so sie mit unD bepeinanber beji^en; unD aig wenig
Der^atter per modum teftamenti aut cuiusque
alterius vltimae'voluntatis seinen ^inDern ihr le-
gitimam vid. Den Swepttbeil / so wenig f an er sei*
ner grauen ihren SDrititbeilentjiebca / niüvxor
confentiat in diminutionem. Idem iuris est in
Vxore quoad maritum. 4.<2jBcinrt Der 0)deutl)
einest mit 3:oD abgebet/ so bat Da$ UberbleibcnD/ so
lang es im (3BitwenssanD Derbamt / liberam ad*
ministrationemftmo proprietatem, dominium
& vsumfrudum omnium bonorum, unD ist Den
Ambern ihre legitimam de bonis defundi pa«
rentis nicht ehe ju geben schulDig/ btf er std) wiDet*
umb oerbeprathet. 5.2ßann(ichbai£e£tlebenDtit
Die anbete £be begibt/ so mu§ es seinen Ambern ihre
legitimam sc.Den jwepten ^beil geben/ nicht allein
de bonis defundi parentis, sed etiam de bonis
suis propriis, haecque bessis datio non tantutti
est poena secundarum nuptiarum, led&datio
legitimae hereditatis , adeo vt parens deinde
eosdem liberos ab vlteriori succestione exclu-
dere possiti Sicqüeiiixtahancconsuetudinem
liberi illi succeduntnonsolum defundo patri,
sed etiam viventi. 6. Parentes liberis solisucce»
duntab intestato,exclusis fratribus, contra ius
commune. Webn. in cons. Er ancon. io$. Auth.
add. Speid. not. b. v.
Snttmanm Sequester,
Graecis iVr$«s©Latinissequester*yid. Caiac»
ad i 110. de V. S*
JDvuUen/ SrulJplalJ. Ludos facere,
Circus.
Taitbm annus ad Blaut, in sragrii. illo versü i
Quid cestamus ludos facere,circus noster ecc^
adest.^. 1242,
Suell/Slugsorlwung. Duellum.
Duelli conftidationes, cum omnibus diur-
nis,humanis, naturaeque legibus pugnare, &
belluinam este insaniam , probat Damhoud in
prax. crim. c,42.sDann Durd) solcs)cögottlose^-Tor#
baben/^uoorDerff Die ©ottliche 2)?ajcssat/ in Drrcti
©cwalt allein aller ^enschen unD ©reaturen £eben
unD Erhaltung ssebet/ jum bochssen beletDigt / ja
gleidffam aaroerleugnet/unD Dem ^euffel/pon sol*
d)en oergessenen ©csellen/über ihr £eib unD 0eel/ji>
Diel an ihnen / ©ernalt eingeraumt wirD. (Jin soU
d)eö allem guten/erbarn/politisd)en/frieDlichen2ße*
sen $u wiDer/ Dergessalt/ Da§ eö auch bep Den p#
Den/Die Doch ©otteö fein Wanrnu§ gehabt / nichS
allerDingö unstrassbar gehalten worben; Diel wem*
ger fan Die ©bnstlicbe Dbrigfeit/solcheru ©otilosea
Sßiebiscben beginnen unDgurbaben suf’ben / oDec
Die ungessrafft bingeben lassen. Ord. Pol. Argent. t,
19./ 17. t 8- adde Balduin, hb. 4. cas conswnt. c. 1,
caj. 12. Authaeus,
vid.