Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Wehner, Paul Matthias [Hrsg.]; Rudinger, Johann [Hrsg.]; Schilter, Johann [Hrsg.]
Pauli Matthiae Wehneri JC. itemque Jo. Rudingeri JC. Observationum Practicarum Editio Nova — Straßburg, 1735 [VD18 14302780]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28268#0487
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
\

Traclicar. Ol'servat. Lit. V* 475

23etfltnßtcd)t/ 23ecfanßcnsl.1)atstccct)t,
Bona restitutioni obnoxia. Bo-
na affecta.
Supra in verb. $);iUt)Cih •& verb. ^bdlungS*
tCd-r / quaedam huc pertinentia annotavimus,
quibus adde : quod <^3€tfang€nscf)ötsC?CCbt vel
Q3^cfrtngenrcct>t dicatur, quando[mulier transit
ad secunda vota, tunc omnia sua bona immo-
bilia, &ä marito relida, sunt affeda liberis pri-
mi matrimonii; Ipsaautem secundo marito bo-
na mobilia & uiumfrudum in imobilibus, cujus
lucrum & emolumentum potett relinquere li-
beris secundi matrimonii» & si quas habetmo-
bilia. Film an. de Benigu, Apojpasm. avr. Fentccofi. 4.
obferv. 59. Vide supra 5lu§(ptudf).
De quo ita Sicbardus icribit, quod superstes
conjux, si ex defundo marito liberi praeito sint,
nec pada dotalia reperiantur, cogatur omnia
immobilia liberis illis relinquere, cum onere ta-
men, hoc e(t, dedudo sere alieno. £t talia bo-
na superites, nec oppignorare, n?c ullo medo
alienare potest, citra consensum Magistratus &
praeviam cognitionem,id ett,cum diligenti cau-
sse cognitione, seil icet, si alimentorum ratio hoc
poscat, cum reneantur alere parentes inopes, l.
si quis a liberis in prine, & in §. non tantum, de agnofe«
liber Sichard corifil. 8. inter confilia contraditum. n. 17.
sol. ic.8. Et hoc jus de bonis affedis liberis pri-
mi matrimonii seu reshtutioni obnoxiis, Da$
^etfanoen Dvfd)t / passim in Suevia usurpatur,
utRotv^ilse, Uberlingse, Cellse Ratolphi, (Jn#
©en/ K. De eodem vide Cajpar6 Wilhelm. Scipio in
rota Spirent- libro 2. decif, 10$. Zas. inparatitl. D. usn~
srudum, quemadmodum cav, num. 6. in I. ex sado
man. iy. de vulg, & pupill. & in tit de religiof. <& fumt.
fun. num. 10. Modefi. Pi slor. confl. 11. quafi 2. n 11.
vol. i. Geil z. obferv. 16. num. 6. (s1 controverf. 19. &
18. Bald, in dijputat. accufatus devi)^p c. §. p.ubi A-
pojlillator. num, 161. jeq, Adam Keller, de ojfc. Ju-
ri dic. libr. 2. c, io. fol. tf6. (s4 cap. iz.fol, jji. sor-
mulam testamenti in seriptis juxta morem civi-
tatis, Da ba6 3Betfangenred>t stattpat/ vide apud
Samson, in formtll. part. 2. te fiam. num.
sol. 114. & feqq• quae fere talis est: ‘äßeil Id) nad)
Slbjieiben tnetnee *£)au(M>lttbs/ mit meinen Äinbern
abgetbeiles/ unb alfo meiwd angefuüenen &cbtfecll$
eme feepe ^Bermalfetln btn/ c*o oerfcbaffe !cb prae-
sente curatore meo, Dem Titio Das unb Daö/ic.
Ex Statutis Friburgen(ibus,tradatu 3.per tit.
3. cujus verba: QSun <£i’bfäÜen unb anberet $ür*
sepung jmlscben Eheleuten/unb Ihren Äbetn. §. i.
cujus inseriptio: 2t(t 0a$ungen Der Versangen*
schasst sei>nt> abgethan/ textus ipse •• unb nad) bem
unsete alte @a§ung gemesen/mamt ein (Jbegemabl
bon betit anbern abgejlorben Ist/ tohat/ bag uber*
bliebene/ bie fahtenbe Jpaab geerbt/ unb sepnb bie
Hegenbe®utet Den ^InDern verfangen gesut/ haben
mit nach etma mannlaet ^asbaltuna/ uns bebächb
Kid) unbecrebt/ unb auh guten bemeolicben Utsacben
blesclbe^etfangensdbasst liegenbet®üter/mlt sambt
bet angem?lten@?$ung abgetan/ unbmiUen bajj
bp uns nu öatauss ju ted)t metb.

Adde dijputationem meant fecundam de Tbefiwrü.
tbef. 214. 2i$\ 216.217. dr n8. Et Ada in 0ad)eit
^inberS ^u össenburg* Talis lere eü Argentora-
ti bec ^tautlausf uIGibiimb, Nota, an abrogata
ilta Statuta ideo, quod etiam superstitis paren-
tis bona liberis jure proprietatis addicerent?
lta sane de iis loquitur Sichard. in l. ult. C. de dot.
premiss. num. 5. & qui ex eo exseriplisse videtuc
Mynjmg, cent.obferv. 32. num. 1. nec non Zasius
( compositor novorum Statutorum Friburgen-
sium) in parat, sf, ufufruEl. quemadm. cav. num. 6.
Itemque Nebel, dec. jp. qui propterea duram &
juri tam naturali quam civili repugnantem
illam consuetudinem dicit.
Sed necelie id non est. Nam & sine eo satis
causaefuit, cur abrogaretur. Est enim grande
onus, &ses alienum quoddam. /. j4 jftad l. Fal-
cid. cui praeter meritum obnoxii redduntur pa-
rentes, in bonis propriis. Item liberis elt oneri
in eo, quod interim tarn proprietate quam usu-,
frudu bonorum eorum carent, quae jure he-
reditario ad ipsos devolvebantur, a detundo
parente &c. Et aliter de iis bonis loquitur Si-
chard. in confil. contrait. 7 n. 17. Verisimile autem
est, etiam in Ducatu Wiirtembergico.ffoc jus
Des ^erfangensd}afst / abrogatum esTe ; Nam
cum sichard. d. I. seribat, Tubingae, & tere in to-
to Ducatu Wiirtenbergico ita observari; Pleb«
siius in relolutionc Juris NEiirtenbergici ejus
mentionem nullam facit: Et plane contrarium
refert, part. I.dijp, 4. thef si.feqq. p. 426«
Ex iisdem Statutis d.tit.%.4. ( ^jlament unt>
Dtbmtng mögen Den Ambern ibre^eucbtigfeitnU
minbeen) unb btese (£tbsbell/ so monti sie Den Stin#
been ^ugefassen/ utin artic. prseced. bomQJatsec
btn®ette/ bonber3D?iüfei; bet Dritte ^beiD sinD sie
bemnacb ibt ^igentijum/bocb Die 9iie(junaben ^ls
tem Dorbebalten/miebemacblRbt/ Darum so lang
buse sOBe^ung trätet/ mögent biese (Jtbfaü Der
DetQBetfongenscbatttsenenntmetOen. (Nota möo
gent genennsttwben q. d. non quidem proprid
sicappellantur, sed tamen appellatio haec iis
bonis accommodari potesl) Vel verbum $0«:#
fongenscbosst/ quod jam usitatum erat, re illa ab-
rogata, nunc huic bonorum generi applicari
potest Illa priora, (quseabrogata) propria
erant Q3erfongensd)aftf: haec vice illorum & im-
proprie sic appellantur.
Ibidem 11.30. (Det ^erfongenscboIR Det (5M
gentbumä halb/ Den Äinbetn jugdwub.)
Unb ob untet Den oorbenoiibten ©utetn / so olsa
»Ie oben (lebet/ ju^tb gefallen jtnb/ etlicb Q3ew
faugensebaist etfunben rnötben/ bottmt bie ^Riesrf
jung bep anbetn ^etsonen stunbe/ Die seilen aud)
baann begrissen sepn / unb bem übetbliebenen
gemabl/ Dergleichen Den ^Inbetn unb 0lpfreunben/
üu jebent Jaö tbt $bell roetben/ unb gefoBer / olso sa
mann bie ^iejjung ufbött/ bar bann Ityt jebees nac6
seinem 3:t)eil bie poBbmmen ^Igenscfcafft betselbett
©ütet haben soü. Quod meum est, id mihi obli-
gatum vel affedum non est, seu non potest mihi
deberi, non dari, Est contradidio in adjedo»
Sane, si ipsum dominium ad liberos pertine-’
O 0 o 9 reta
 
Annotationen