DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28268#0714
SinguL Observat.
(2 ) s Ast qui per foeminini sexus personas co-
gnatione junguntur'S agnati non sunt, sedalias
naturali jure cognati dicuntur, & vulgö appel-
lantur'0?r vspieunagrn / ut filia sororis est mihi
cognata , quia mihi conjungitur per foeminam,
nempe io rorem meam %.Junt autem 1, Insiitut. de
legit, agn. tut l. sunt autem agnati. 7. js. de legit, tutt
(3 ; + In Saxonia aüsDiejcnige/ so jum #e«g«
n>etcc geboren l^dsTen socbnwDstnagen / Datumb
ba§Da£ $«rgenmie $ur Heerfahrt gebötet / unD
i>« dUesle ©c&n&ctDtnagcn turnt Daö @d)n>«Dt
98<vstorbcn«n Deroroegin guDor / Das et Damit Die
UnmsinDigen / setae isteben * ©cbmetDmtagen ju
«Öwen* SDswsi unD öct (geriefte / al$ ibt SBor*
nmnööettrettwjrmif. £anDr.lib. l.art. 23.9Belcb#
bilD. art, 26. Et habent Agnat, idem gentilita-
tis nomen, easdem imagines, eandem familiam,
eadem sacra- argumentum /. i. js.de rit. nupt. Myn-
(4.) fuger, a princip. num. 3. Infiit. de legit, agn. tut. p
S)en ©pidmagw ab« gcbü&w Dic SccaDc / Datf
ist / Denen Die Da steiblidbet ©ipscbasst baiben Die
ndcbjien Dat*u gebobten sepnD. taDr. lib. i. art.
1 s. in fin. Conr, Lag.incomp. jur. civ, & Saxon, lib.
3. c. 3* dr 4*
(?.) Agnati t ad successionem feudalem admit-
tuntur, sed cognati legibus ä successione feudi
removentur, nili specialiter diftum fuerit, ut ad
eos feudum pertineat, text. incap. 1. §. hoc autem,
debüquifeud. dar. pojj 1, F. 1. incap. i. §.filia: de
Succejj Feud. 1. F.S.&in c, 1. de eo qui fiib. vel bered,
siuis. 2. F. 17. sij pajsim.
{6■) Jures Novellarum Imper.Justin.in bonis
allodialibus, quoad succestionem nulla estdiife-
rentia inter Agnatos & Cognatos. Autheu.injuc-
cejfione. C. de fiuis & legitim bered. Novell. 113. cap.
i* Mynfimg rejponfi yo. num 3. Sehr ad. vol. 1, consil,
y. num. y, ver fi. UnD ist f«n«.
OBSERVATIO LIV.
Verbum (©et)£.) Sit, cujus potentia?.
x 7 Erbum/@epNquod aequipollet verbo (Sit)
* in Lege vel statuto punitivo positum deli-
gnat ipso jure sine declaratoria sententia ali-
quem incidisise in poenam- Sicbard. ad l.fi qua mu-
lier. n. 10, C. de fecund. Nupt. ibi etiam. Baldus
dicit, hoc esse notandum ad statuta, quia quan«
documque statutum dicit: Qui hoc fecerit, sit
bannitus.excommunicatus vel infamis: intel-
ligitur esse canon latae sententiae, id est, intelligi-
tur protinus, cum aliquis tale quid designavit,
eum esse ipso fa&o & jure infamem, ita ut nulla
declaratoria sententia sit opus.
OBSERVATIO LV.
Di&io ( ©eent)) Synodus qualis.
Didio (@«r.D) estSaxonica vox, & a Grae-
co Synodus eine SBersamiung dicitur. £)ann
Die@dcsisisd)<nRechte / ganDr. lib; i.art.2. otD*
nen/ Das alle 3apr Decpmal ein jeDer ^fareheu in
seinet ^fatte Den ©eenD / Da$ ijl / SBeesan- mlung
baltensoQ/ DatinneDiejenigen / so in ba$33iscbotP
tbumoDet^saw9<bören/ unter einanDergsgin ib*
tem SBiscboss oDet ^fatthesrn rügen/ arteigen ober
meiDen Die össentliche 9)?isstfbat / Die Di? rcdtiicbc
£)btigseit Deromegen / Da£ fein Stöger twbatiDen/
nicht gcsstasst/ auss Da$ jte mit Dem 53ann Der getjl#
iid)en Obtigfeit/so ste Daöon nicbt baben toolhn las>
sen/ geslrasst metDen / unD alfo aucb Die €bti|ien ju
ausserlidyem gutem ^anDel ibreö Gebens getrungen
metOen. Com. Lag. in comp.jur. civ. Saxon, lib. 2,
tit. 9.
OBSERVATIO LVI.
De Pronomine, @etn/ ©dm6 / ©dtl^/
Suus, Suum, 5ui.
Summaria.
1. Qua fit}propria fignisicatio Fronomenis, Suum.
2. FojsejJio pro siuo qua,
3. Fronomen, ©>ein/ Reciprocum eß.
4. Froprietas diEiionis, Suum,
5. Inter dum t Suum, denotat jus, quod quis in
re habet.
C Ecundum propriam & genuinam signi- (i.)
*^ficationem appellatione sui, illud tantum
continetur > quod pleno jure dominii ad ali-
quem spedat Ifiuos autem73. aprine js. delegat, j.
ubi dicitur: Suos servos eos accipi, qui (unt
pleno jure tellantis, inter quos Iruduarii non
continebuntur. /. Quintus 27. §. argento 2. si. de
aur^fa arg. legat, ubi dicitur non videtur suum
else, quod vindicari non posiit. Bart, in i 1. C. de
Thefaur* lib. 10. Fetr. de Ferrar. in prall, form, pojjit.
a3.gl. Iteminsiita: num, 1, Sehr ad, vol. 1, consil+
num. 310, & confi 13. num si.
Pro luo s possessio talis est, cum domi- (2.)
nium nobis acquiri putamus, & exunacausa
polsidemus. ex qua adquiritur, & praeterea pro
itio, utputa ex causa emtionis & pro emtore, &
pro suo posiideo. Text, in 1. i.js. pro siuo. Neque
requiritur hic de necessitate Titulus aliquis, spe-
cialiter verus, ut quis pro suo dicatur possidere,
sed sufficit titulus etiam putativus & erroneus
per ea, quae traduntur in l.bominem. 3. ibi: tra-
ditio ex causa, quam veram esse existimo, sufli-
cit ad efficiendum,ut id quod mihi traditum est,
pro meo possideam. & i ult, si, pro fiuo. Fetr. de
Ferrar. in d. gl. Item in Jua num. z, Coler, ad rubrs
de praficription. num. 7.
Estque fhoc Pronomen, @eln/sui,reci- (3.)
procum, hoc est,quod ad eandem personam re-
dit, quae praecedebat, ut docent Grammatici.
Melanch. in Gram, cap, de Fromm. Linac. lib. x. I. u-
xori sua 33 .js. de legat. 3. /. fi sraudator, 2;. a prine, js*
de hü. qu. in sraudi, creditor.