Wienerische Gelehrte Nachrichten auf das Jahr ... (5.1757)

392 CPimenfd>e geieJjm Vlüdytifyun.

enim ipfnis quodammodo foetus fint, proprium
una cum audtoris nomine feruare , & vindicare
fcenetur.

Atqne fl corredtores nec ignari fmt, nec
inconfiderati , magno efife poffunt emolumento;
ii vero inepti , fi praecipites, qui demant, la-
cerent, addant, transferant, omniaque inuer»
tant pro libito , tales profedto viros horrendos,
execrandosque auerfantur audtores. Sic Liplius
Satyr. Moenip. de iis: Oh fas! oh fides! haec
iieri bonis bono femine natis,

Non minus acriter, acerbeque Leo Allati-
us in fecunda de Graecorum Ritualibus differtatio-
ne, pravos corredtores infedtatur; neque mitius
eos habet Henricus Stephanus, pulcherrimam,
ditiflimamque fuam fcypographiam deferibens ,
vbi veterum audtorum deflet infortunium, qui
tarn barbaras in manus miferrime incidunt.

Eam ob rem dodtiffimus Goltzius hujusce
fcopuli metu, propriis fumtibus typographiam
fuis in aedibus inftituit, vtea-, qua pater aman-
tißimus vti folet in filios, quos ab omni vitii
labe incolumes feruat, accuratione, & diligen-
tia emendaret ipfemet colledta lmperatorum
numismata ab lulio Caefare ad Quintum Caro-
lum vsque, quo imperante florebat. &c.

lrcire bieier Ueberff^urtq flu roünfden / baß Mf in bte
£änbe eines Stiefbruders gerntb« n mdre, ber fernen
Serbejferer ber S)rii£ffehler nieft ftJPß fo wie einen Sag*
LSmerj« galten gelernrt fatte.