DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.47699#0226
104 C III. s.l. THEOL, ET SINGVLAR, ILLIVS
litera quaecunque soripta Verbo Diuino nihil auclo-
ritatis prae illa, nihilque ponderis adiiqere poisit;
totumque robur ac dignitas communicatae locutionis
Diuinae, seu {cripta sit seu non, a Dei locuti auclov
ritate vnice dependeat,
Vt tamen Traditio vim suam obtineat, ea
i. certa esTe debet; alias argumentum solummodo
dubium, imo fors nullum inde formari poterit,
Traditio Diuina, vt ex modo diflis confiat, aeque
sirmum & efficax praebet argumentum, ac sacrae
Scripturae textus. 3 Ex Traditione Humano-Apo-
fiolica, imo & Ecclesiafiica vniueriali & perpetua,
commodum pariter & inelu&abile argumentum ad
varia religionis capita tum stabilienda, tum aduersus
' hofiium conatus propugnanda , desumitur, Enim-
uero cum Apostoli Diuino Spiritu fuerint repleti; &
Ecclesia, vti SeStio feq. monfirabit, eodem Spiritu,
ne in dogmate aliquo erret, dirigatur; hisce Tradi?
tionibtis permagnam & prorsus validam inesse vim,
in dubium prudenter vocari non potesi. 4. Si Tra-
ditio ad particularem duntaxat ecclesiam pertineat,
aut solum sit temporalis, licet ab Apoftolis proficis-
catur, vel Ecclesiam vniuersalem habeat Authorem:
prior quidem ad caeteras itidem ecclesias, posierior
vero ad omnia deineeps tempora sine lufficienti fun-
damento extenditur. Nam vtraque tam vsui arbitra-
rio quam mutationi obnoxia esse potesi: id quod
ofien-