488 r. r.
facit) ut etiam miracula adiduitate vilescant.
Parit & admirationem in rebus simplicibus,
atque notis sbla Oratoris ars, in artidciosa, at-
que inexpedata caularum redditione, in non
vulgati pronunciatione, & gesfu, quo non ad-,
miratio sblum , sed & plausus excitari Iblet,
figura sudentationis , seuiuspensionishic
frequens ed, quando praefatur Orator , non
ede tam facile rei pfadentis reddere rationem;
unde refellit eas, quae afferri podunt, autaffe-
runtur, neque ede tam vilem pro ut exidima*
tur, vel absblute vd fada comparatione cum
aliis. Podremum ed, quod monitum velim
Oratorem, ut deduda jam ad longum confr-
Hiatione, dilpiciat, quis adredus materias con-
gruat. An amoris, odii, imitationis, fugas &c.
Quomodo rei illi affedisint Auditores, quas-
nam obdacula illis ex animo evellenda ( qua
per modum objedionis proponuntur, & con-
futantur per figuram anteoccupationem) ad
hunc affedum , & quibus igniculis subjedis,
aut quo ariete excutiendus sit ? Ad elocutio-
nem plurimum juvat rem probatam medita-
tione expendide, atque in se affedum illum
excitade , tum enim asfedu in mediatione
haudo tumida , aut ardens scribetur ampli-
ficatio, Hoc ipsum praedare poted attenta
ledio Authoris, v. g. Ciceronis aut ChrysoR.
qui affedum illum tradavit: (exempla videri
podunt apud Caudnum, 1.8. & r6.) sicenim
imbutus atque inflammatus animus similia es
sundet. Ex quo & hoc eveniet^ ut inigendo,
j}^!
:x'r.:
facit) ut etiam miracula adiduitate vilescant.
Parit & admirationem in rebus simplicibus,
atque notis sbla Oratoris ars, in artidciosa, at-
que inexpedata caularum redditione, in non
vulgati pronunciatione, & gesfu, quo non ad-,
miratio sblum , sed & plausus excitari Iblet,
figura sudentationis , seuiuspensionishic
frequens ed, quando praefatur Orator , non
ede tam facile rei pfadentis reddere rationem;
unde refellit eas, quae afferri podunt, autaffe-
runtur, neque ede tam vilem pro ut exidima*
tur, vel absblute vd fada comparatione cum
aliis. Podremum ed, quod monitum velim
Oratorem, ut deduda jam ad longum confr-
Hiatione, dilpiciat, quis adredus materias con-
gruat. An amoris, odii, imitationis, fugas &c.
Quomodo rei illi affedisint Auditores, quas-
nam obdacula illis ex animo evellenda ( qua
per modum objedionis proponuntur, & con-
futantur per figuram anteoccupationem) ad
hunc affedum , & quibus igniculis subjedis,
aut quo ariete excutiendus sit ? Ad elocutio-
nem plurimum juvat rem probatam medita-
tione expendide, atque in se affedum illum
excitade , tum enim asfedu in mediatione
haudo tumida , aut ardens scribetur ampli-
ficatio, Hoc ipsum praedare poted attenta
ledio Authoris, v. g. Ciceronis aut ChrysoR.
qui affedum illum tradavit: (exempla videri
podunt apud Caudnum, 1.8. & r6.) sicenim
imbutus atque inflammatus animus similia es
sundet. Ex quo & hoc eveniet^ ut inigendo,
j}^!
:x'r.: