DOI Heft:
Heft 4 (Ἀπρίλιος 1862)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12172#0051
83 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ
0,18, δέ πάχος αδηλον, διότι κείται εν τω λιθοστρώ-
ματι άλωνίου. των συμπληρωΟέντων δνομάτων μόνον τδ
δημοτικδν παρέχω ώς βέβαιον.
άΡ. 84.
1 Ηρακλείδων
Έσχάρα.
ευρέθη εν Πόρτο- Ράφτη, όπου τάσσεται δ δήμος
Πρασιαί. τδ υψος της στήλης δλης=0,49, τδ δέ
πλάτος 0,21 και τδ πάχος 0,07 κείται δέ νΰν έντδς
τοϋ άχυρώνος τοϋ ετέρου των εκεί καπηλειών, υπέρ
τά Ι τοϋ δλου αϋτής ήν ώρισμένον νά έμπηχθή έν τη
γη~ όπως ασφαλώς μένη ώς βρος τής έσχάρας Ηρα-
κλείδων, άλλά τίνες ήσαν οί'Ηρακλεΐδαι ούτοι οί εχον-
αύτοΰ την έσχάραν των διά τάς κοινας τοΰ γένους θυσίας;
γένος τι των Αττικών, ή άποδασμός τις των αρχαίων
Ήρακλειδών τών ευρόντων άσυλον έν τη Αττική κατά
τά θρυλουμενα υπδ τών Αττικών ποιητών και Ρητόρων ;
82 84
ΕΦΗΜΕΡΙΣ. 84
Β' 'ΛνύρυςΊς τάφων άργαίων εις τά πέριξ τών'Λθψών
δαπάνη της άρχαιυλογιχης εταιρία;.
Προς δυσμάς τής Ακροπόλεως τών Αθηνών, οδ μακράν
αυτής υψοΰνται διάφοροι λόφοι, οιτινες άπδ μεσημβρίας προς
βορράν έκτεινόμενοι διαχωρίζουσι τήν μέχρι τής θαλάσσης
προχωρούσαν πεδιάδα από της ακροπόλεως και της πόλεως
τοΰ Κέκροπος και Θησέως. Οί λόφοι ούτοι ταπεινότεροι τής
ακροπόλεως, διαφέρουσιν ουσιωδώς μεταςύ των ώς προς τ&
ΰψος αυτών, χαΐ ή κορυφή τοΰ μουσείου λόφου, έφ'ής τά
λείψανα τοΰ μνημείου τοΰ Φιλοπάππου, υπερέχει απάντων —
Τδ μέρος τοΰτο πλείστης δσης προσοχής καί μελέτης χρήζει,
διότι τό έπί τών λόφων τούτων ά'πειρον πλήθος τών εις τον
βράχον έσκαμμένων ιχνών αρχαίων οικημάτων (1) και ιερών
μας δεικνύει, δτι τδ πάλαι τδ μέρος τοΰτο πυκνώς κατωκεΐτο
και δτι οί αρχαίοι Αθηναίοι ορθώς σκεπτόμενοι, και βεβαίως
τδ κλίμα τής Αττικής έπιμελέστερον σπουδάσαντες τών τήν
χώραν ταύτην νΰν κατοικουντων, προετίμων τους λόφβς τούτβς
είς κατοικίαν, πάσης ά'λλης θέσεως.—Και οί λόφοι μεν ούτοι
διαφοροτρόπως μέχρι τής έποχής ημών εκλήθησαν, καθ' δτι
ένψ μέχρι τοΰδε διάφοροι ενταύθα τον Άγχεσμόν ή καί άλ-
λους υπδ τών αρχαίων συγγραφέων αναφερομένους λόγους
ένταΰθα έζήτουν, μόλις προ ολίγων ετών ό μεν τών Νυμφών,
ό δέ τής Πνυκδς και ό έτερος τοΰ Μουσείου εκλήθη, καί ορθώς
ώς φαίνεται, ά'ν καί τίνες ουδόλως ένταΰθα τήν άρχαίαν Πνύκα
παραδέχονται, πλείστα υπέρ τής γνώμης αυτών ταύτης συνη-
γοροΰντα έπιφέροντες—Τδ πρώτον καί κΰριον δμως, δπερ ώς
είκός τά μάλιστα τήν περιέργειαν ημών διεγείρει, δτε διατρέ-
χομεν τους λόφους τούτους, είναι, ώς ά'νω ήδη έδρέθη. το
άπειρον πλήθος τών ένταΰθα έπί τών βράχων ευρισκομένων
ίχνων, ών τά μεν τετραγώνως έντδς τοΰ βράχου έσκαμμένα,
τά δέ είς αρχαία δοχεία (λάκκους) ύδατος ή καί εις άποθήκας
τών διαφόρων προς τδ ζήν αναγκαίων ειδών χρησιμεύσαντα (2),
άλλα δέ καθαρώς ήμΐν τήν χρήσιν τών υδραγωγείων έμφαί-
νουσι· πολλάκις δέ καί κλίμακας έπί τοΰ βράχου λελαςευμένας
εύρίσκομεν.—"Αν δέ· θελήσωμεν τήν άρχαίαν χρήσιν τών δια-
φόρων τούτων θέσεων νά άναζητήσωμεν μετά μεγίστης πιθα-
νύτητος θέλομεν εξηγήσει αυτά ώς ίχνη οίκημάτων, έπι τοϋ
βράχου τών λόφων τούτων ανυψωμένων, έντδς τών όποιων
καί αί κλίμακες καί οί υπόγειοι λάκκοι εις ίδιωτικήν χρήσιν
ευρισκόμενοι.—Έκ τών ί'χνων τούτων σαφώς άποδείκνυται
δτι άπασα ή επιφάνεια τών τριών τούτων λόφων, έντδς τών
μακρών τειχών, άτινα ώς γνωρίζομεν τήν τών Αθηνών πόλιν
μετά τοΰ Πειραιώς καί Φαλήρου συνέδεον, πυκνώς ύπδ κα-
τοικιών κεκαλυμμένη ήτο, δτι τδ πάλαι προ πάντων τδ μέρος
τοΰτο ύπδ τών κατοίκων τής τοΰ Κέκροπος πόλεως είς κα-
τοικίαν αυτών έπροτιμάτο. Τδ μόνον δμως, δπερ φαίνεται
άντιβαϊνον είς τήν γνώμην ημών ταύτην, εΐναι, δτι ενώ" έπί
τής ανατολικής πλευράς τών λόφων τούτων ουδέν Ίχνος αρ-
χαίων τάφων εύρίσκομεν, αί πρδς δυσμάς καί βορράν πίευραΐ
αυτών γέμουσι τοιούτων αρχαίων λελαξευμένων τάφων, οίτινες
περιστοιχίζοντες τάς αρχαίας είς Πειραιά άγούσας οδούς έκτεί-
0,18, δέ πάχος αδηλον, διότι κείται εν τω λιθοστρώ-
ματι άλωνίου. των συμπληρωΟέντων δνομάτων μόνον τδ
δημοτικδν παρέχω ώς βέβαιον.
άΡ. 84.
1 Ηρακλείδων
Έσχάρα.
ευρέθη εν Πόρτο- Ράφτη, όπου τάσσεται δ δήμος
Πρασιαί. τδ υψος της στήλης δλης=0,49, τδ δέ
πλάτος 0,21 και τδ πάχος 0,07 κείται δέ νΰν έντδς
τοϋ άχυρώνος τοϋ ετέρου των εκεί καπηλειών, υπέρ
τά Ι τοϋ δλου αϋτής ήν ώρισμένον νά έμπηχθή έν τη
γη~ όπως ασφαλώς μένη ώς βρος τής έσχάρας Ηρα-
κλείδων, άλλά τίνες ήσαν οί'Ηρακλεΐδαι ούτοι οί εχον-
αύτοΰ την έσχάραν των διά τάς κοινας τοΰ γένους θυσίας;
γένος τι των Αττικών, ή άποδασμός τις των αρχαίων
Ήρακλειδών τών ευρόντων άσυλον έν τη Αττική κατά
τά θρυλουμενα υπδ τών Αττικών ποιητών και Ρητόρων ;
82 84
ΕΦΗΜΕΡΙΣ. 84
Β' 'ΛνύρυςΊς τάφων άργαίων εις τά πέριξ τών'Λθψών
δαπάνη της άρχαιυλογιχης εταιρία;.
Προς δυσμάς τής Ακροπόλεως τών Αθηνών, οδ μακράν
αυτής υψοΰνται διάφοροι λόφοι, οιτινες άπδ μεσημβρίας προς
βορράν έκτεινόμενοι διαχωρίζουσι τήν μέχρι τής θαλάσσης
προχωρούσαν πεδιάδα από της ακροπόλεως και της πόλεως
τοΰ Κέκροπος και Θησέως. Οί λόφοι ούτοι ταπεινότεροι τής
ακροπόλεως, διαφέρουσιν ουσιωδώς μεταςύ των ώς προς τ&
ΰψος αυτών, χαΐ ή κορυφή τοΰ μουσείου λόφου, έφ'ής τά
λείψανα τοΰ μνημείου τοΰ Φιλοπάππου, υπερέχει απάντων —
Τδ μέρος τοΰτο πλείστης δσης προσοχής καί μελέτης χρήζει,
διότι τό έπί τών λόφων τούτων ά'πειρον πλήθος τών εις τον
βράχον έσκαμμένων ιχνών αρχαίων οικημάτων (1) και ιερών
μας δεικνύει, δτι τδ πάλαι τδ μέρος τοΰτο πυκνώς κατωκεΐτο
και δτι οί αρχαίοι Αθηναίοι ορθώς σκεπτόμενοι, και βεβαίως
τδ κλίμα τής Αττικής έπιμελέστερον σπουδάσαντες τών τήν
χώραν ταύτην νΰν κατοικουντων, προετίμων τους λόφβς τούτβς
είς κατοικίαν, πάσης ά'λλης θέσεως.—Και οί λόφοι μεν ούτοι
διαφοροτρόπως μέχρι τής έποχής ημών εκλήθησαν, καθ' δτι
ένψ μέχρι τοΰδε διάφοροι ενταύθα τον Άγχεσμόν ή καί άλ-
λους υπδ τών αρχαίων συγγραφέων αναφερομένους λόγους
ένταΰθα έζήτουν, μόλις προ ολίγων ετών ό μεν τών Νυμφών,
ό δέ τής Πνυκδς και ό έτερος τοΰ Μουσείου εκλήθη, καί ορθώς
ώς φαίνεται, ά'ν καί τίνες ουδόλως ένταΰθα τήν άρχαίαν Πνύκα
παραδέχονται, πλείστα υπέρ τής γνώμης αυτών ταύτης συνη-
γοροΰντα έπιφέροντες—Τδ πρώτον καί κΰριον δμως, δπερ ώς
είκός τά μάλιστα τήν περιέργειαν ημών διεγείρει, δτε διατρέ-
χομεν τους λόφους τούτους, είναι, ώς ά'νω ήδη έδρέθη. το
άπειρον πλήθος τών ένταΰθα έπί τών βράχων ευρισκομένων
ίχνων, ών τά μεν τετραγώνως έντδς τοΰ βράχου έσκαμμένα,
τά δέ είς αρχαία δοχεία (λάκκους) ύδατος ή καί εις άποθήκας
τών διαφόρων προς τδ ζήν αναγκαίων ειδών χρησιμεύσαντα (2),
άλλα δέ καθαρώς ήμΐν τήν χρήσιν τών υδραγωγείων έμφαί-
νουσι· πολλάκις δέ καί κλίμακας έπί τοΰ βράχου λελαςευμένας
εύρίσκομεν.—"Αν δέ· θελήσωμεν τήν άρχαίαν χρήσιν τών δια-
φόρων τούτων θέσεων νά άναζητήσωμεν μετά μεγίστης πιθα-
νύτητος θέλομεν εξηγήσει αυτά ώς ίχνη οίκημάτων, έπι τοϋ
βράχου τών λόφων τούτων ανυψωμένων, έντδς τών όποιων
καί αί κλίμακες καί οί υπόγειοι λάκκοι εις ίδιωτικήν χρήσιν
ευρισκόμενοι.—Έκ τών ί'χνων τούτων σαφώς άποδείκνυται
δτι άπασα ή επιφάνεια τών τριών τούτων λόφων, έντδς τών
μακρών τειχών, άτινα ώς γνωρίζομεν τήν τών Αθηνών πόλιν
μετά τοΰ Πειραιώς καί Φαλήρου συνέδεον, πυκνώς ύπδ κα-
τοικιών κεκαλυμμένη ήτο, δτι τδ πάλαι προ πάντων τδ μέρος
τοΰτο ύπδ τών κατοίκων τής τοΰ Κέκροπος πόλεως είς κα-
τοικίαν αυτών έπροτιμάτο. Τδ μόνον δμως, δπερ φαίνεται
άντιβαϊνον είς τήν γνώμην ημών ταύτην, εΐναι, δτι ενώ" έπί
τής ανατολικής πλευράς τών λόφων τούτων ουδέν Ίχνος αρ-
χαίων τάφων εύρίσκομεν, αί πρδς δυσμάς καί βορράν πίευραΐ
αυτών γέμουσι τοιούτων αρχαίων λελαξευμένων τάφων, οίτινες
περιστοιχίζοντες τάς αρχαίας είς Πειραιά άγούσας οδούς έκτεί-