DOI issue:
Heft 13
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.12174#0017
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
327
πλευρά 57 στίχων λείψανα, έζ ων γίνεται δήλον, δτι
ή πλευρά ήν άριιότερον ξεγραμμένη. Ή γραφή προ-
βαίνει συνεχής, εις δε τα βεβλαμμένα μέρη τη;
πλευράς, τα έποϊα δεικνύονται ύπό των έν τω πινά-
κι χασμάτων, υπάρχουσι μεν πολλαχοΰ ίχνη γραμ-
μάτων, άλλα δεν παρέχουσι λέξιν άσφαλή.
Τ"55ς πλαγίας πλευράς είναι γεγραμμένον και τδ
άνωθεν τής ταινίας μέρος, όπερ αντιστοιχεί εις το
Ιν τή πλε»ρα α άνάγλυφον. Φαίνεται δέ, ότι ή γρα-
φή έν τή πλευρά ταύτη ήρχιζεν ευθύς κάτωθεν τοΰ
γείσου. Διότι μεταξύ τοΰ ά. στίχου της πλευράς και
του γείσου, ου τό όριον φαίνεται έν τή πλευρά α, εις
μόνος οτίχος ήδύνατο να ύπάρχη, ή δε άναγραφή
ήρχετο εΰβύς έν τω πρώτω στίχω. "Ωστε ενταύθα
οδτε ήδύνατο να ύπαρξη χαρακτήρ τις των άναγε·
γραμμένων.
"Αναγεγραμμένοι δ'είναι έν άπασι τοις λειψά -
νοις οί άνδρες ούχΐ έκ μόνου τοΰ ονόματος αυτών η
χαί τοΰ πατρικού, άλλα και εκ τίνος άλλου ονόμα-
τος, χατ' άποκοπήν γεγραμμέ·;ου, όπερ παρεμβάλλει
μεν πρόςκομμα μέγα εις την άνάγνωσιν τοΰ λίθου,
άλλα πάνυ σπουδαϊον είναι.
Των κατ5 άποκοπήν γεγραμμένων τούτων όνομά·
των τά πλείστα είναι πάντη άόριστα και άγνωστα
ήμϊν την σημασίαν, ολίγα δέ τινα άγουσιν ευχερώς
καΐ άναμφισβητήτως εις ονόματα πόλεων Ευβοίας
γνωστά ήμϊν άλλοθεν, έξ ών είκάζομεν, ότι καΐ τά
άόριστα έκεΐνα είναι εθνικά καΐ τόπον ύπεμφαίνου-
σιν, είτε έν τή Εύβοια αυτή υπάρχοντα είτε χαί έκ-
τος αύτής.
Τά πλείστα τών εθνικών τούτων ονομάτων εκφέ-
ρονται μονολεκτικώς, τινά δέ καί τεχνικώς μετά
τής έκ ή έξ· ούτω κείται έξ Άσ έν τή πλευρά α,
εξ Ά και εξ Αί έν τη πλ. β, έγ Νε, έχ Φηραι έν τή
πλευρά γ.
Ή άποκοπή τοΰ αύτοΰ εθνικού ονόματος ότε μεν
είναι μείζων, έτέ δ5 έλάσσων ούτω χεϊται Δυ, Δνσ,
Δυστ, Δυστο άντί Δύστιος, Στυ, Στυρ, Στυρο άντί
Στυρεύς· ούτω κείται Μιν, Μινθ, Μινθο έξ έθνικοΰ
άγνωστου.
Κείται δέ τό έθνικόν κατόπιν παντός ονόματος άν-
δρός, χαΐ εάν τρις καί τετράκις τό αυτό έπαναλαμβά-
νηται (όρ. πλ. 6. στίχ. 9, 24, 30, 47. γ οτιχ. 32,
39). Κείνται ένιαχοΰ (δρ. πλ. 6. στίχ. 6, 8,19 καί
πλ. α) ονόματα άνδρών άνευ έθνικοΰ, άλλ' ίσως το ε-
θνικών τοΰ κατόπιν επερχομένου ονόματος ανήκει χαί
εις αύτά καί κοινόν είναι.
Και έκ τών ονομάτων τών άνδρών τινά είναι γε-
γραμμένα κατ' άποκοπήν (πρβλ. «λ. β στιχ. 8, 23,
24 καί 29).
Τό δέ τοΰ πατρός όνομα απαντάται μόνον εν τ$
πλαγία πλευρά άνωθεν της ταινίας. Ή δέ άναγρα-
φή εν τή πλευρά ταύτη φαίνεται πα ρ αλλ άσσου σα κατά
τά μέρη της πλευράς. Οί κάτωθεν τή; ταινίας είναι
άναγεγραμμένοι κατά τον αύτόν τρόπον, καθ' δν οί
έν τϊ) πλευρά α καί οί έν τ/; πλευρά β, έκ μόνου
τοΰ ονόματος αυτών καί τοΰ έθνικοδ, Άλλ' άνωθεν
τίς ταινίας εις τό όνομα τών άναγραφομένων προσ-
τίθεται καί το όνομα τού πατρός, καί οτέ μεν τδ
δνομα αυτών δτέ δέ τό πατρικόν είναι γεγραμμένον
καί αύτδ χατ' άποχοπήν, πλήρη δέ εγράφησαν φαίνε-
ται μόνον τά σύνθετα. Γίνεται δέ δήλον έκ τούτου,
ότι ή άναγραφή έν τή πλευρά ταύτη δεν έγένετο
κατά τον αυτόν χρόνον, ή τουλάχιστον ούχί έχ τής
αύτη; αφορμής. Φαίνεται δέ τοΰτο καί έκ τοΰ τρό-
που της γραφής. Κάτωθεν τής ταινίας έκαστος στί-
χος περιέχει εν δνομα μετά τοΰ έθνικοΰ· ή δέ άνω-
θεν τής ταινίας γραφή, άν καί τό ενταύθα πάχος
τής στήλης μικρόν διαφέρει, προβαίνει συνεχής με-
ταβαίνουσα άπό τοΰ ενός στίχου είς τον άλλον. "Α-
ληθώς την έκ τής άποκοπής τών ονομάτων γεννωμέ-
νην άσάφειαν έπαυξάνει ή φθορά τών γωνιών τοΰ λί-
θου τοσούτον, ώστε δεν δύναται νά διακριθή ενίοτε,
τίνα μετά τίνων γραμμάτων πρέπει νά συναφθώσι, καί
μόνον δι' εικασιών δύναται νά προβή ή άνάγνωσις,
άλλ'ούχ ήττον ή διάφορα τοΰ τρόπου τή; ενταύθα
γενομένης άναγραφής γίνεται καταφανής έκ τοΰ 8
καί 16 στίχου, έν οίς διεσώθησαν ολοσχερείς αί γε-
νικαί τοΰ πατρικοΟ ονόματος καί όδηγούσιν άσφα-
λώς εις τήν διάκρισιν τών λοιπών τής άναγραφής
ταύτης μερών.
Άλλ' ούτε ή τοΰ τρόπου τής άναγραφής διαφορά,
ήν παρατηροΰμεν Ιν τή πλευρά γ, ούτε έ χαρακτήρ
τών άναγεγραμμένων άνδρών, δς έν ούδεμιά τών α-
ναγραφών έσώθη, ενδιαφέρει ημάς τόσον, όσον ή εξα-
κρίβωσις τής σημασίας τών κατ' άποκοπήν γεγραμ-
μένων εθνικών ονομάτων. Άλλ' ευχερώς ηθελεν όδη-
327
πλευρά 57 στίχων λείψανα, έζ ων γίνεται δήλον, δτι
ή πλευρά ήν άριιότερον ξεγραμμένη. Ή γραφή προ-
βαίνει συνεχής, εις δε τα βεβλαμμένα μέρη τη;
πλευράς, τα έποϊα δεικνύονται ύπό των έν τω πινά-
κι χασμάτων, υπάρχουσι μεν πολλαχοΰ ίχνη γραμ-
μάτων, άλλα δεν παρέχουσι λέξιν άσφαλή.
Τ"55ς πλαγίας πλευράς είναι γεγραμμένον και τδ
άνωθεν τής ταινίας μέρος, όπερ αντιστοιχεί εις το
Ιν τή πλε»ρα α άνάγλυφον. Φαίνεται δέ, ότι ή γρα-
φή έν τή πλευρά ταύτη ήρχιζεν ευθύς κάτωθεν τοΰ
γείσου. Διότι μεταξύ τοΰ ά. στίχου της πλευράς και
του γείσου, ου τό όριον φαίνεται έν τή πλευρά α, εις
μόνος οτίχος ήδύνατο να ύπάρχη, ή δε άναγραφή
ήρχετο εΰβύς έν τω πρώτω στίχω. "Ωστε ενταύθα
οδτε ήδύνατο να ύπαρξη χαρακτήρ τις των άναγε·
γραμμένων.
"Αναγεγραμμένοι δ'είναι έν άπασι τοις λειψά -
νοις οί άνδρες ούχΐ έκ μόνου τοΰ ονόματος αυτών η
χαί τοΰ πατρικού, άλλα και εκ τίνος άλλου ονόμα-
τος, χατ' άποκοπήν γεγραμμέ·;ου, όπερ παρεμβάλλει
μεν πρόςκομμα μέγα εις την άνάγνωσιν τοΰ λίθου,
άλλα πάνυ σπουδαϊον είναι.
Των κατ5 άποκοπήν γεγραμμένων τούτων όνομά·
των τά πλείστα είναι πάντη άόριστα και άγνωστα
ήμϊν την σημασίαν, ολίγα δέ τινα άγουσιν ευχερώς
καΐ άναμφισβητήτως εις ονόματα πόλεων Ευβοίας
γνωστά ήμϊν άλλοθεν, έξ ών είκάζομεν, ότι καΐ τά
άόριστα έκεΐνα είναι εθνικά καΐ τόπον ύπεμφαίνου-
σιν, είτε έν τή Εύβοια αυτή υπάρχοντα είτε χαί έκ-
τος αύτής.
Τά πλείστα τών εθνικών τούτων ονομάτων εκφέ-
ρονται μονολεκτικώς, τινά δέ καί τεχνικώς μετά
τής έκ ή έξ· ούτω κείται έξ Άσ έν τή πλευρά α,
εξ Ά και εξ Αί έν τη πλ. β, έγ Νε, έχ Φηραι έν τή
πλευρά γ.
Ή άποκοπή τοΰ αύτοΰ εθνικού ονόματος ότε μεν
είναι μείζων, έτέ δ5 έλάσσων ούτω χεϊται Δυ, Δνσ,
Δυστ, Δυστο άντί Δύστιος, Στυ, Στυρ, Στυρο άντί
Στυρεύς· ούτω κείται Μιν, Μινθ, Μινθο έξ έθνικοΰ
άγνωστου.
Κείται δέ τό έθνικόν κατόπιν παντός ονόματος άν-
δρός, χαΐ εάν τρις καί τετράκις τό αυτό έπαναλαμβά-
νηται (όρ. πλ. 6. στίχ. 9, 24, 30, 47. γ οτιχ. 32,
39). Κείνται ένιαχοΰ (δρ. πλ. 6. στίχ. 6, 8,19 καί
πλ. α) ονόματα άνδρών άνευ έθνικοΰ, άλλ' ίσως το ε-
θνικών τοΰ κατόπιν επερχομένου ονόματος ανήκει χαί
εις αύτά καί κοινόν είναι.
Και έκ τών ονομάτων τών άνδρών τινά είναι γε-
γραμμένα κατ' άποκοπήν (πρβλ. «λ. β στιχ. 8, 23,
24 καί 29).
Τό δέ τοΰ πατρός όνομα απαντάται μόνον εν τ$
πλαγία πλευρά άνωθεν της ταινίας. Ή δέ άναγρα-
φή εν τή πλευρά ταύτη φαίνεται πα ρ αλλ άσσου σα κατά
τά μέρη της πλευράς. Οί κάτωθεν τή; ταινίας είναι
άναγεγραμμένοι κατά τον αύτόν τρόπον, καθ' δν οί
έν τϊ) πλευρά α καί οί έν τ/; πλευρά β, έκ μόνου
τοΰ ονόματος αυτών καί τοΰ έθνικοδ, Άλλ' άνωθεν
τίς ταινίας εις τό όνομα τών άναγραφομένων προσ-
τίθεται καί το όνομα τού πατρός, καί οτέ μεν τδ
δνομα αυτών δτέ δέ τό πατρικόν είναι γεγραμμένον
καί αύτδ χατ' άποχοπήν, πλήρη δέ εγράφησαν φαίνε-
ται μόνον τά σύνθετα. Γίνεται δέ δήλον έκ τούτου,
ότι ή άναγραφή έν τή πλευρά ταύτη δεν έγένετο
κατά τον αυτόν χρόνον, ή τουλάχιστον ούχί έχ τής
αύτη; αφορμής. Φαίνεται δέ τοΰτο καί έκ τοΰ τρό-
που της γραφής. Κάτωθεν τής ταινίας έκαστος στί-
χος περιέχει εν δνομα μετά τοΰ έθνικοΰ· ή δέ άνω-
θεν τής ταινίας γραφή, άν καί τό ενταύθα πάχος
τής στήλης μικρόν διαφέρει, προβαίνει συνεχής με-
ταβαίνουσα άπό τοΰ ενός στίχου είς τον άλλον. "Α-
ληθώς την έκ τής άποκοπής τών ονομάτων γεννωμέ-
νην άσάφειαν έπαυξάνει ή φθορά τών γωνιών τοΰ λί-
θου τοσούτον, ώστε δεν δύναται νά διακριθή ενίοτε,
τίνα μετά τίνων γραμμάτων πρέπει νά συναφθώσι, καί
μόνον δι' εικασιών δύναται νά προβή ή άνάγνωσις,
άλλ'ούχ ήττον ή διάφορα τοΰ τρόπου τή; ενταύθα
γενομένης άναγραφής γίνεται καταφανής έκ τοΰ 8
καί 16 στίχου, έν οίς διεσώθησαν ολοσχερείς αί γε-
νικαί τοΰ πατρικοΟ ονόματος καί όδηγούσιν άσφα-
λώς εις τήν διάκρισιν τών λοιπών τής άναγραφής
ταύτης μερών.
Άλλ' ούτε ή τοΰ τρόπου τής άναγραφής διαφορά,
ήν παρατηροΰμεν Ιν τή πλευρά γ, ούτε έ χαρακτήρ
τών άναγεγραμμένων άνδρών, δς έν ούδεμιά τών α-
ναγραφών έσώθη, ενδιαφέρει ημάς τόσον, όσον ή εξα-
κρίβωσις τής σημασίας τών κατ' άποκοπήν γεγραμ-
μένων εθνικών ονομάτων. Άλλ' ευχερώς ηθελεν όδη-