DOI Heft:
Heft 13
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12174#0036
346 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
τοΰθ'δπερ δεν φαίνεται έν τ?ί λιθογραφία (*). Ή δια· ή σμικρόν συντελοϋσιν εις κατάληψιν τοϋ ου μάλι-
χόσμησις της εξωτερικές επιφανείας αμφοτέρων στα έχομεν χρείαν να μάθωμεν, το τί είναι δηλ. τα
των σκευών, ουσα κατά την τέχνην των συνήθων σκεύη ταϋτα καί εις ποίαν χρήσιν ήσαν ώρισμένα.
αρχαίων αγγείων, των εχόντων ερυθράς μορφάς Προς τοϋτο μάλλον φαίνονται συν.τείνοντα τα χαί
και κοσμήματα έπί μελανό; εδάφους, είναι χαθ' δ- έπϊ των τριών σκευών ομοίως παρουσιαζόμενα φύλ-
λου ειπείν έμοία, πλην των δρωμένων έν τω πί- λοειδί χαράγματα, όξεϊ όργάνω έγκεχαραγμενα Ιπι
νακι διαφορών, ών μείζων είναι, δτι το Β δεν έχει νωποϋ Ιτι του πηλοΟ, έν τω μέσω τής κατά μήκος
οΥ δλου μορφάς γυναικών, ως έχει το Α κατ* άμφο- ράχεως αυτών, τα όποια τί άλλο δύνανται νά εμψαί-
τέρας τάς πλευράς (έν τω πίνακι δμως άπεδόθη μό- νωσιν ή φύλλωμα χαλύβη; καί κεραμίδας τέγους ;
■νον ή μία πλευρά, ή κάλλιον διατηρουμένη, όλίγον και έκ τών οποίων τοΰτο τουλάχιστον συμπεραίνεται,
Ζϊ διαφέρει καί ή άλλη). "Αν καί ό αρχαίος ζωγρά- δτι ή χρησις των σκευών τούτων έκτάδηνκαί πρη-
φος πολύ άμελώς έζωγράφησε τάς γυναίκας, διακρί- νών κειμένων έγίνετο, όπως και έν τ?| εΐκόνι τά πα-
νομεν δμως, δτι ή μία κρατεί κάλαθον, ή άλλη κά- ρεστήσαμεν, δχι δέ δτι ίδρύοντό ποτε όρθά είτε έπϊ
ιοπτρον. "Ας προσθέσωμεν εδώ, δτι άφοΰ ήδη είχαν τοϋ χείλους είτε έπϊ τοΰ έζωγραφημένου κυκλοτεροϋς
παρασκευασθώ προς έκδοαιν τά σήμερον δημοσιευό- κυρτώματος· άλλά κείμενα ουτω τά φανταζόμεθα όχι
μενα δύω σκεύη, καί τρίτον δμοιον, τών αύτών δια- άνευ, τινός ύποχάτω σανίδοςή πηλίνης ηλιθίνηςπλα-
στάσεων καί της αυτής προελεύσεως, είσήλθεν εις κός, έφ' η; έτίθεντό τινα πράγματα (*), τά όποια έ-
την συλλογήν τής εταιρίας, τοϋ οποίου αϊ κατά τάς σκεπάζοντο υπό τούτων δή τών κεραμουργικώς κε-
8ύω πλευράς ζωγραφίαι μορφών και έπιμελέστερον κοσμημένων σκευών. Όποια πράγματα δέ ησαν τά
είναι πεποιημέναι και κάλλιον διατηροΰνται, διαφέ- υποκάτω τιθέμενα ·, ίσως εργαλεία καί ύλη έργοχεί-
ρουσι δέ καθ3 όσον εκεί βλέπει τις έπϊ μέν της μιας ρων γυναικείων. Καί στεγάσματα δέ άμαξίδων παι-
πλαγίας επιφανείας άνδρα έν ίματίω καί στηριζόμε- δικών δύναται τις τά σκεύη ταϋτα νά έκλάβη καί
νον είς βακτηρίαν, ένθεν δέ καί ένθεν αυτού άνά μίαν άλλο τι τοιούτο, μόνον μη μακρυνόμενος της έννοιας
γυναίκα, ών ή ετέρα, βλέπουσα προς τον ά^δρα, κρα- τοϋ ότι πρηνή έποίουν τό εαυτών έργον, όχι δε όρθά
τεΐ άλάβαστρον, έπί δέ της άλλης επιφανείας δυω ούτως η άλλως ούτε ΰπτια.Έξ επτά άλλας διαφόρους
κατά σειράν ζεύγη ανδρός καί γυναικός παρίστανται έκδοχάς καί εξηγήσεις αύτών ήκούσαμεν, άλλά δέν
συνομιλοΰντα· οί άνδρες έχουσι βακτηρίαν, τών γυ- τάς άναγράφομεν, ώ; μη ευκόλως καί διά βραχέων υ-
ναικών δέ ή μέν κρατεί ταινίαν, ή δέ άλάβαστρον. ποστηριζομένας. Τελευτώντις χρεωστοϋμεν τοΰτο Ιτι
Όπίσω δέ ήτοι επί της τοΰ κυκλοτεροΰς κυρτώμα- Μά δηλώσωμεν είς πάντας τους μέλλοντας νά προ-
τος επιφανείας φαίνεται γυναικεία προτομή, ως καί σέξωσιν είς τά άπειχονισθέντα σκεύη, οτι δέν δύνχν-
έν τοϊς σήμερον δημοσιευομένοις. 3Αλλ' ίσως είς όχι ται αυτά κατ" ούδένα τρόπον νά θεωρηθώσιν ώ; συμ-
άναγκαϊα διατρίβομεν άναφέροντες ταϋτα, διότι καί πληρούμενα αμοιβαίως δι' άντιστρόφου επιθέσεως
έκείναι αί εικόνες αί άδημοσίευτοι καί ή σήμερον δη- καί προσαρμογής τών αντικειμένων άκρων των, ήτοι
μοσιευομένη, κοινόταται ουσαι παραστάσεις, έκ τοΰ βραχύτερον ειπείν, δέν ζευγαρώνουν, ούτε ώς 'ταίρια έ -
καθ" ήμέραν βίου τών αρχαίων εΐλημμέναι, ουδέν ίσως ταιροιοΰνται, καί άς άπέχη τοιαύτης υποθέσεως πάς
μέλλων εξηγητής αύτών.
. . Σ. Α. Κουμανούδης.
^ ) υτε το πρώτον οιεσχοιιουμεν την πιθίνην των σχευών τού-
των χρήβιν, περί ης χατωτε'ρω, ή διάφορο; αύτη Θεϊι; τών τρυ- _________________________—
«ών μά< ίνε'βαλεν είς 0>ηι όλίγην ούγχυσιν, ϋοτερον δ'έΊτείσθημεν,
δτι «ϊναι σχεδόν αδιάφορος· διότι βί τρΰπαι δυνατόν χαί προ; μό- (*) Το πάχος τη; «νίδος ή πλαχο; τ6βο< ύκοβέτομεν δβο» είναι
ντ,ν την χριμα«ν τών βχευών έν τοις ίργαοτηρίοις τών χέρα- ,0 &ψο; της προεχβολής το3 χυχλοτίρο3; χυριώμαιο;, το όποιον
μί«ν χαί έν τοϊί τάφοι; ν» ίποιήΟηβαν. _4χος 3βτ(ρο„ ^ ήλαττουτ» χατά μιχρον παρά το στόμιον.
τοΰθ'δπερ δεν φαίνεται έν τ?ί λιθογραφία (*). Ή δια· ή σμικρόν συντελοϋσιν εις κατάληψιν τοϋ ου μάλι-
χόσμησις της εξωτερικές επιφανείας αμφοτέρων στα έχομεν χρείαν να μάθωμεν, το τί είναι δηλ. τα
των σκευών, ουσα κατά την τέχνην των συνήθων σκεύη ταϋτα καί εις ποίαν χρήσιν ήσαν ώρισμένα.
αρχαίων αγγείων, των εχόντων ερυθράς μορφάς Προς τοϋτο μάλλον φαίνονται συν.τείνοντα τα χαί
και κοσμήματα έπί μελανό; εδάφους, είναι χαθ' δ- έπϊ των τριών σκευών ομοίως παρουσιαζόμενα φύλ-
λου ειπείν έμοία, πλην των δρωμένων έν τω πί- λοειδί χαράγματα, όξεϊ όργάνω έγκεχαραγμενα Ιπι
νακι διαφορών, ών μείζων είναι, δτι το Β δεν έχει νωποϋ Ιτι του πηλοΟ, έν τω μέσω τής κατά μήκος
οΥ δλου μορφάς γυναικών, ως έχει το Α κατ* άμφο- ράχεως αυτών, τα όποια τί άλλο δύνανται νά εμψαί-
τέρας τάς πλευράς (έν τω πίνακι δμως άπεδόθη μό- νωσιν ή φύλλωμα χαλύβη; καί κεραμίδας τέγους ;
■νον ή μία πλευρά, ή κάλλιον διατηρουμένη, όλίγον και έκ τών οποίων τοΰτο τουλάχιστον συμπεραίνεται,
Ζϊ διαφέρει καί ή άλλη). "Αν καί ό αρχαίος ζωγρά- δτι ή χρησις των σκευών τούτων έκτάδηνκαί πρη-
φος πολύ άμελώς έζωγράφησε τάς γυναίκας, διακρί- νών κειμένων έγίνετο, όπως και έν τ?| εΐκόνι τά πα-
νομεν δμως, δτι ή μία κρατεί κάλαθον, ή άλλη κά- ρεστήσαμεν, δχι δέ δτι ίδρύοντό ποτε όρθά είτε έπϊ
ιοπτρον. "Ας προσθέσωμεν εδώ, δτι άφοΰ ήδη είχαν τοϋ χείλους είτε έπϊ τοΰ έζωγραφημένου κυκλοτεροϋς
παρασκευασθώ προς έκδοαιν τά σήμερον δημοσιευό- κυρτώματος· άλλά κείμενα ουτω τά φανταζόμεθα όχι
μενα δύω σκεύη, καί τρίτον δμοιον, τών αύτών δια- άνευ, τινός ύποχάτω σανίδοςή πηλίνης ηλιθίνηςπλα-
στάσεων καί της αυτής προελεύσεως, είσήλθεν εις κός, έφ' η; έτίθεντό τινα πράγματα (*), τά όποια έ-
την συλλογήν τής εταιρίας, τοϋ οποίου αϊ κατά τάς σκεπάζοντο υπό τούτων δή τών κεραμουργικώς κε-
8ύω πλευράς ζωγραφίαι μορφών και έπιμελέστερον κοσμημένων σκευών. Όποια πράγματα δέ ησαν τά
είναι πεποιημέναι και κάλλιον διατηροΰνται, διαφέ- υποκάτω τιθέμενα ·, ίσως εργαλεία καί ύλη έργοχεί-
ρουσι δέ καθ3 όσον εκεί βλέπει τις έπϊ μέν της μιας ρων γυναικείων. Καί στεγάσματα δέ άμαξίδων παι-
πλαγίας επιφανείας άνδρα έν ίματίω καί στηριζόμε- δικών δύναται τις τά σκεύη ταϋτα νά έκλάβη καί
νον είς βακτηρίαν, ένθεν δέ καί ένθεν αυτού άνά μίαν άλλο τι τοιούτο, μόνον μη μακρυνόμενος της έννοιας
γυναίκα, ών ή ετέρα, βλέπουσα προς τον ά^δρα, κρα- τοϋ ότι πρηνή έποίουν τό εαυτών έργον, όχι δε όρθά
τεΐ άλάβαστρον, έπί δέ της άλλης επιφανείας δυω ούτως η άλλως ούτε ΰπτια.Έξ επτά άλλας διαφόρους
κατά σειράν ζεύγη ανδρός καί γυναικός παρίστανται έκδοχάς καί εξηγήσεις αύτών ήκούσαμεν, άλλά δέν
συνομιλοΰντα· οί άνδρες έχουσι βακτηρίαν, τών γυ- τάς άναγράφομεν, ώ; μη ευκόλως καί διά βραχέων υ-
ναικών δέ ή μέν κρατεί ταινίαν, ή δέ άλάβαστρον. ποστηριζομένας. Τελευτώντις χρεωστοϋμεν τοΰτο Ιτι
Όπίσω δέ ήτοι επί της τοΰ κυκλοτεροΰς κυρτώμα- Μά δηλώσωμεν είς πάντας τους μέλλοντας νά προ-
τος επιφανείας φαίνεται γυναικεία προτομή, ως καί σέξωσιν είς τά άπειχονισθέντα σκεύη, οτι δέν δύνχν-
έν τοϊς σήμερον δημοσιευομένοις. 3Αλλ' ίσως είς όχι ται αυτά κατ" ούδένα τρόπον νά θεωρηθώσιν ώ; συμ-
άναγκαϊα διατρίβομεν άναφέροντες ταϋτα, διότι καί πληρούμενα αμοιβαίως δι' άντιστρόφου επιθέσεως
έκείναι αί εικόνες αί άδημοσίευτοι καί ή σήμερον δη- καί προσαρμογής τών αντικειμένων άκρων των, ήτοι
μοσιευομένη, κοινόταται ουσαι παραστάσεις, έκ τοΰ βραχύτερον ειπείν, δέν ζευγαρώνουν, ούτε ώς 'ταίρια έ -
καθ" ήμέραν βίου τών αρχαίων εΐλημμέναι, ουδέν ίσως ταιροιοΰνται, καί άς άπέχη τοιαύτης υποθέσεως πάς
μέλλων εξηγητής αύτών.
. . Σ. Α. Κουμανούδης.
^ ) υτε το πρώτον οιεσχοιιουμεν την πιθίνην των σχευών τού-
των χρήβιν, περί ης χατωτε'ρω, ή διάφορο; αύτη Θεϊι; τών τρυ- _________________________—
«ών μά< ίνε'βαλεν είς 0>ηι όλίγην ούγχυσιν, ϋοτερον δ'έΊτείσθημεν,
δτι «ϊναι σχεδόν αδιάφορος· διότι βί τρΰπαι δυνατόν χαί προ; μό- (*) Το πάχος τη; «νίδος ή πλαχο; τ6βο< ύκοβέτομεν δβο» είναι
ντ,ν την χριμα«ν τών βχευών έν τοις ίργαοτηρίοις τών χέρα- ,0 &ψο; της προεχβολής το3 χυχλοτίρο3; χυριώμαιο;, το όποιον
μί«ν χαί έν τοϊί τάφοι; ν» ίποιήΟηβαν. _4χος 3βτ(ρο„ ^ ήλαττουτ» χατά μιχρον παρά το στόμιον.