DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12175#0005
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
383
[ · Όμόραι δέ έκατέρων μάλ-
ιστα μεν τάς πρεσβεί]*ς [¥*
πέρ τε της βουλής κ]αΙ τοϋ
δήμου πλήρ]η τήν συμμαχί-
αν κατά τ]ά συνγραφα, εί δέ
μ.ή τάς] νϋν αρχάς, όπόραι ά-
ρχουριν έν έκατέρει τεϊ
πάλει.
Τ6 όμόσαι τήν συμμαχίαν θα εκείτο, ώς όμόσαι τάς
σπονδάς (Θουκ. 5, 47). Τά δέ κατά τά συνγραφα,
όπερ υπενθυμίζει τήν σούγγραφον την έν ταΐς των
Όρχομενίων όμολογίαις(01Ο. 1.σελ.141 άρ.1569.-
Γγ. ΕΙ. ερ §γ. άρ. 74) καί τά έν τη συνθήκη των
Ηλείων και Ήραιέων (ΟΙΟ άρ. 11) κΑί δέ τιρ τά
γράφεα ταΐρ, θά εκείτο άντί τοΰ «κατά τά συγκεί-
μενα» (Θουκ. 5, 47). 'Αλλά πολύ άμφιβάλλομεν, άν
ο λόγος προέβαινεν ούτως, και άφίνομεν είς άλλους
νά άνιχνεύσωσι τήν εννοιαν τοϋ μέρους τούτου των
συνθηκών και νά συμπληρώσωσιν εύστόχως τους κο-
λοβούς στίχους,έάν δεν συνεπλήρωααν ήδη δημοσιευ-
σαντές που τον λίθον, ήμεΐς δ' άγνοοΰμεν.
Αι συνθήκαι άπήτουν εφεξής, ίνα αϊ άρχαι άνα-
νεόνωσι τον δρκον κατάπασαν "Ολυμπιάδα, ώς άπαν.
τάται και άλλαχοϋ. Άντί δέ τοΰ παρά Θουκυδίδη
(5, 47) άνανεοΰοθαι τόν δρκον κείται ενταύθα έπα-
νανεοΟσθαι. Οί παραβάται των συνθηκών ώφειλον νά
άποτίσωσι δέκα τάλαντα, άτινα ώρίζοντο ανωτέρω,
ου ένεκα εν τω τεμαχίω κείται τά δέκα τάλαντα. Τα*
λαντον έν τή των Ηλείων και Ήραιέων συνθήκη ώ-
φειλον νά άποτίσωσιν οί παραβάται τω Διΐ τώ Ό-
λυμπίω. Ένταϋθα ορίζεται το δέκατον των δέκα
ταλάντων ιερόν τοΰ Απόλλωνος.'Ακοντας δέ το πο-
σόν τοΰτο των δέκα ταλάντων το έν ταίς συνθήκαις
των Έρετριέων και Ίστιαιέων υπενθυμίζει ήμας τά
παρ' Αισχίνη (κ. Κτησιφ. 94 ΒοΙί.) «τάς έξ Ώρεοΰ
συντάξεις και τάς εξ Έρετρίας τά δέκα τάλαντα ό-
ρώντων φρονοΰντων βλεπόντων έλαθον υμών ύφελό-
μενοι». Είναι δέ περιττόν νά σημειώσωμεν ότι Ώρεός
και Ίστίαια είτε Έστίαια είναι διάφορος ονομασία
της αΰτής πόλεως. 'Άδηλόν τινα καΐ μακρυνήν σχέσιν
πιθανόν είναι νά εχωσι τά ποσά ταΰτα, άλλ ουχί
αμεσον.
Τελευταΐον καθώς έν τή συμμαχία των Αθηναίων
και 'Αργείων και λοιπών συμμάχων (Θουκ. αυτόθι)
ορίζονται λεπτομερώς τά ιερά, έν οις έ'πρεπε νά άνα-
γραφώσιν αί συνθήκαι, ούτως ορίζεται καϊ ένταϋθα
τό ιερόν, όπου έκάτεροι των συμμάχων ώρειλον νά
άναγράψωσι τάς συνθήκας. Και έν 'Αμαρυνθω μεν
ήξεύρομεν Ικ τοϋ Στράβωνος (σελ. 448 ^.) ότι άνέ-
κειντο έν τω της Άμαρυνθίας Αρτέμιδος ίερω και
αί περί τοΰ Αηλάντου πεδίου συνθήκαι των Έρε-
τριέων και Χαλκιδέων. Έπί Κηναίω δέ έν τω ίερω,
όπερ ήν τοΰ Διός (Στράβ. 447 £.), ότι άνέκειντο ς-ή-
λαι τών Ίστιαιέων μανθάνομεν έκ τοΰ λίθου τούτου.
Ή συμμαχία αυτη τών Έρετριέων και Ίστιαιέων
είναι άλλοθεν άγνωστος, ούτε δύναται νά έρισθή ευ-
χερώς ή εποχή αυτής έκ τοΰ τεμαχίου ταύτου. Αί
άνωμαλίαι αί έν τ/) ορθογραφία τών διφθόγγων παρα-
τηρούμενοι έν τω τεμ,αχίω και ιδίως ή της διφθόγ-
γου ΟΤ δύνανται νά όόηγήσωσιν είς τήν έποχήν,
καθ' ην και έν ταϊς 'Αττικαϊς έπιγραφαίς έπικρατεϊ
ή αυτή ανωμαλία έν τή γραφή τής διφθόγγου ΟΧ
Όλ. 102—105. Κατά τήν έποχήν ταυτην μετά τόν
θάνατον τοΰ Ίίπαμεινώνδου (Όλ. 104, 1,π. Χ.362)
κατά τόν Διόδωρον (16,7) οί Εύβοεϊς Ιστασίασαν
προς αλλήλους καί τίνες τών Ευβοϊκών πόλεων βοη-
θούμενοι υπό τών Θηβαίων έπαπείλουν τήν 'Ερέ-
τριαν, μεχρισοΰ προσκληΟέντες υπό τών Έρετριέων
οί Αθηναίοι άπεδίωξαν έξ Εύβοίί/ς τους Θηβαίους
καί έπανήγαγον τήν ήσυχίαν καί είρήνην (Όλ. 105,
3, π, Χ. 338, δρ. Ραΐβν Ογ. Ζοΐΐί. 358 καί τά εκεί
χωρία τών αρχαίων). Εις τήν έποχήν ταύτην απε-
δόθησαν ορθώς ύπό 'Ραγκαβή δυο τεμάχια έν 'Ακρο-
πόλει ευρεθέντα καί συμμαχίαν τών "Αθηναίων καί
Έρετριέων άφορώντα (ΑΗ 391, 392), εί καί ουχί
ορθώς συνήφθησαν είς τήν αυτήν στήλην, έχοντα διά-
φορον όρθογραφίαν,όπερ παρετήρησεν ήδηό ΚΪΓοΙιΙιοίί'
(Ρ1ιί1ο1ο§.Τ. 15, σελ. 406). Καί δεν αναφέρονται μεν
383
[ · Όμόραι δέ έκατέρων μάλ-
ιστα μεν τάς πρεσβεί]*ς [¥*
πέρ τε της βουλής κ]αΙ τοϋ
δήμου πλήρ]η τήν συμμαχί-
αν κατά τ]ά συνγραφα, εί δέ
μ.ή τάς] νϋν αρχάς, όπόραι ά-
ρχουριν έν έκατέρει τεϊ
πάλει.
Τ6 όμόσαι τήν συμμαχίαν θα εκείτο, ώς όμόσαι τάς
σπονδάς (Θουκ. 5, 47). Τά δέ κατά τά συνγραφα,
όπερ υπενθυμίζει τήν σούγγραφον την έν ταΐς των
Όρχομενίων όμολογίαις(01Ο. 1.σελ.141 άρ.1569.-
Γγ. ΕΙ. ερ §γ. άρ. 74) καί τά έν τη συνθήκη των
Ηλείων και Ήραιέων (ΟΙΟ άρ. 11) κΑί δέ τιρ τά
γράφεα ταΐρ, θά εκείτο άντί τοΰ «κατά τά συγκεί-
μενα» (Θουκ. 5, 47). 'Αλλά πολύ άμφιβάλλομεν, άν
ο λόγος προέβαινεν ούτως, και άφίνομεν είς άλλους
νά άνιχνεύσωσι τήν εννοιαν τοϋ μέρους τούτου των
συνθηκών και νά συμπληρώσωσιν εύστόχως τους κο-
λοβούς στίχους,έάν δεν συνεπλήρωααν ήδη δημοσιευ-
σαντές που τον λίθον, ήμεΐς δ' άγνοοΰμεν.
Αι συνθήκαι άπήτουν εφεξής, ίνα αϊ άρχαι άνα-
νεόνωσι τον δρκον κατάπασαν "Ολυμπιάδα, ώς άπαν.
τάται και άλλαχοϋ. Άντί δέ τοΰ παρά Θουκυδίδη
(5, 47) άνανεοΰοθαι τόν δρκον κείται ενταύθα έπα-
νανεοΟσθαι. Οί παραβάται των συνθηκών ώφειλον νά
άποτίσωσι δέκα τάλαντα, άτινα ώρίζοντο ανωτέρω,
ου ένεκα εν τω τεμαχίω κείται τά δέκα τάλαντα. Τα*
λαντον έν τή των Ηλείων και Ήραιέων συνθήκη ώ-
φειλον νά άποτίσωσιν οί παραβάται τω Διΐ τώ Ό-
λυμπίω. Ένταϋθα ορίζεται το δέκατον των δέκα
ταλάντων ιερόν τοΰ Απόλλωνος.'Ακοντας δέ το πο-
σόν τοΰτο των δέκα ταλάντων το έν ταίς συνθήκαις
των Έρετριέων και Ίστιαιέων υπενθυμίζει ήμας τά
παρ' Αισχίνη (κ. Κτησιφ. 94 ΒοΙί.) «τάς έξ Ώρεοΰ
συντάξεις και τάς εξ Έρετρίας τά δέκα τάλαντα ό-
ρώντων φρονοΰντων βλεπόντων έλαθον υμών ύφελό-
μενοι». Είναι δέ περιττόν νά σημειώσωμεν ότι Ώρεός
και Ίστίαια είτε Έστίαια είναι διάφορος ονομασία
της αΰτής πόλεως. 'Άδηλόν τινα καΐ μακρυνήν σχέσιν
πιθανόν είναι νά εχωσι τά ποσά ταΰτα, άλλ ουχί
αμεσον.
Τελευταΐον καθώς έν τή συμμαχία των Αθηναίων
και 'Αργείων και λοιπών συμμάχων (Θουκ. αυτόθι)
ορίζονται λεπτομερώς τά ιερά, έν οις έ'πρεπε νά άνα-
γραφώσιν αί συνθήκαι, ούτως ορίζεται καϊ ένταϋθα
τό ιερόν, όπου έκάτεροι των συμμάχων ώρειλον νά
άναγράψωσι τάς συνθήκας. Και έν 'Αμαρυνθω μεν
ήξεύρομεν Ικ τοϋ Στράβωνος (σελ. 448 ^.) ότι άνέ-
κειντο έν τω της Άμαρυνθίας Αρτέμιδος ίερω και
αί περί τοΰ Αηλάντου πεδίου συνθήκαι των Έρε-
τριέων και Χαλκιδέων. Έπί Κηναίω δέ έν τω ίερω,
όπερ ήν τοΰ Διός (Στράβ. 447 £.), ότι άνέκειντο ς-ή-
λαι τών Ίστιαιέων μανθάνομεν έκ τοΰ λίθου τούτου.
Ή συμμαχία αυτη τών Έρετριέων και Ίστιαιέων
είναι άλλοθεν άγνωστος, ούτε δύναται νά έρισθή ευ-
χερώς ή εποχή αυτής έκ τοΰ τεμαχίου ταύτου. Αί
άνωμαλίαι αί έν τ/) ορθογραφία τών διφθόγγων παρα-
τηρούμενοι έν τω τεμ,αχίω και ιδίως ή της διφθόγ-
γου ΟΤ δύνανται νά όόηγήσωσιν είς τήν έποχήν,
καθ' ην και έν ταϊς 'Αττικαϊς έπιγραφαίς έπικρατεϊ
ή αυτή ανωμαλία έν τή γραφή τής διφθόγγου ΟΧ
Όλ. 102—105. Κατά τήν έποχήν ταυτην μετά τόν
θάνατον τοΰ Ίίπαμεινώνδου (Όλ. 104, 1,π. Χ.362)
κατά τόν Διόδωρον (16,7) οί Εύβοεϊς Ιστασίασαν
προς αλλήλους καί τίνες τών Ευβοϊκών πόλεων βοη-
θούμενοι υπό τών Θηβαίων έπαπείλουν τήν 'Ερέ-
τριαν, μεχρισοΰ προσκληΟέντες υπό τών Έρετριέων
οί Αθηναίοι άπεδίωξαν έξ Εύβοίί/ς τους Θηβαίους
καί έπανήγαγον τήν ήσυχίαν καί είρήνην (Όλ. 105,
3, π, Χ. 338, δρ. Ραΐβν Ογ. Ζοΐΐί. 358 καί τά εκεί
χωρία τών αρχαίων). Εις τήν έποχήν ταύτην απε-
δόθησαν ορθώς ύπό 'Ραγκαβή δυο τεμάχια έν 'Ακρο-
πόλει ευρεθέντα καί συμμαχίαν τών "Αθηναίων καί
Έρετριέων άφορώντα (ΑΗ 391, 392), εί καί ουχί
ορθώς συνήφθησαν είς τήν αυτήν στήλην, έχοντα διά-
φορον όρθογραφίαν,όπερ παρετήρησεν ήδηό ΚΪΓοΙιΙιοίί'
(Ρ1ιί1ο1ο§.Τ. 15, σελ. 406). Καί δεν αναφέρονται μεν