Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]
Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias — 1872

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.12175#0009
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. 387

Τά λείψανα ταύτα του καταλόγου ανδρών άναγε- Ή δε γραφή δέν είναι εις άπαντα τα μέρη τών θιάσων
γραμμένων κατά θιάσους διεσώθησαν έπί τεμαχίου ή αύτή ούτε τά γράμματα ισομεγέθη. Ή παραλλαγή
πλακός λίθου πεντεληαίου, ή; αι μεν πλάγιαι πλευ- δέ αύτη της γραφής μαρτυρεί, δτι εις τους θιάσους,
ραί και το κάτω μέρος είναι σώα, το δε άνω μέρος άφοΰ άνεγράφησαν, έγένοντο έπειτα προσθήκαι. Του·
κολοβόν, το πλάτος 43 εκατοστά τοϋ γαλλικού με- των δέ ένεκα φαίνεται αφέθησαν διαστήματα κενά μέ-
τρου, το πάχος 6, το δέ νΰν σωζόμενον μήκος 69 ταξύ τών θιάσων. Έν τή πρώτη σελίδι Ιν τέλει του
εκατοστά. Ή έπίτοΰ πίνακος είκών είναι περίπου το πρώτου θιάσου φαίνονται (στίχ. 14, 15, 16) τρεις
τέταρτον τοϋ φυσικού μεγέθους, θιασώται γεγραμμένοι μετέπειτα, έν δέ τω δευτέρω

Τό τεμάχιον κείται νΰν έν τή συλλογή τή έν τω θιάσω εις (στίχ. 41). Όμοίως έν τή μεσαία σελίδι έν

πύργω τών άνεμων, δωρ/,θέν εις το άρχαιολογικόν τω δευτέρω θιάσω φαίνονται έν τέλει δύο θιασώται

μουσεϊον υπό τίνος γεωργού κατοίκου τών Αθηνών, προστεθειμένοι μετά ταΰτα.

Ευρέθη δέ, ώς είπεν 6 δωρητής, έν τή θέσει της Άτ- Έχ τής παραλλαττούσης γραφής δύναται νά δια-

τικής Κατσηποδοΰ. Ή θέσις αύτη κείται μεταξύ Ά- κρίν/] τις, δτι ούτε αι προσθήκαι έγένοντο άπασαι

θηνών και του προς Φάληρον Βραχάμι, απέχουσα συγχρόνως ή τουλάχιστον οτι δεν έγένοντο υπό του

εως 3/4 τής ώρας άπ6 τής πόλεως, εχει έκκλησί- αύτοϋ χαράκτου. Όχαράξας τάςπροσθήχας τάς έν τω

διον τής Ζωοδόχου Πηγής κατά δυσμάς έπί λόφου 16 στίχω της πρώτης σελίδος και έν τώ 41 στίχω

πετρώΒους και ερείπια άλλου έκκλησιδίου Άγ. Βαρ- της μεσαίας ήν πάνυ άνεπιτήδειος. 'Π. άνεπιτηδειό-

βάρας κατ' ανατολάς· είναι δέ ακριβώς ή θέσις,ένθα της αύτοϋ φαίνεται μάλιστα έν τω 41 στίχω τής με-

έν τω πίνακι τών δήμων τοΰ Άρριότου (γθοΙι. §πγ Ια σαίας σελίδος, ένθα πρέπει νά είκάση τις μάλλον, τί

Ιορο^γ. ^65 (3ϋη365 (ϊθ Γ ΑΐΙίηιιβ) σημειουται 6 δήμος δια τών χαραγμάτων έιτροσπάθει νά γράψ/) δ χαρά-

Περγασή. Έν τοις έρειπίοις τής 'Αγ. Βαρβάρας κτης ούτος. Προσοχής δέ άξιον είναι οτι έν τοϊςςί-

ισταται στήλη στρογγύλη παχεϊα, ήτις έστήριζε την χοις 1 16, II 42, ο χαράκτης εϊτε άφ' εαυτού είτε

άγίαν τράπεζαν, σώζει δέ έπιτύμβιον έπιγραφήν έκ του χειρογράφου, δ είχεν ύπ' όψιν, οδηγούμενος,

ταυτην Ιδωσεν εις το έν τέλει τών ονομάτων Σ ιδίαν μορ-

Αεωνίδης | Αστυνόμου | Φυλάσιος. φήν, μεταχειρισθείς το άρχαϊκόν σίγμα {$) η τήν

Πλησίον τής εκκλησίας ταύτης ήνεώχθησαν τά- μίαν τών 2 γωνιών του κοινοί) διγωνιαίου κεφα-

<ροι άρχαΐοι. Έν πλευρά δέ ένδς τών τίφων,έλεγεν 6 λαίου Σ. ΤΙ διαφορά αύτη τής μορφής τοΰ σίγμα

δωρητής, υπήρχε μετ' άλλων λίθων το τεμάχιον γίνεται καταφανής μάλιστα εις τό έν τέλει τής με-

τοΰτο τής πλακός. οαίας σελίδος (στίχ. 42) γεγραμμένον όνομα 'Αρχέ-

Τά έπί τοΰ τεμαχίου γεγραμμένα διήρηνται εις στρατός, ενθα τό μεν μεσαΐον σίγμα εχει την συνήθη

τρεις σελίδας. Κατεστάθησαν δέ ύπό τοϋ χρόνου πολ- μορφήν, τό δέ εν τέλει ομοιάζει πλάγιον Αάμβοα,

λαχοΰ και έν τή κατ' άριστεράν πρώτη σελίδι και έν |χον τ£ άνοιγμα τών σκελών προς τά δεξιά. Δια-

τή μεσαία ασαφή καί δυσανάγνωστα. Έκ δέ τής τρί- στέλλει δέ 6 χαράκτης ούτος καϊ τάς λέξεις διά δύο

της σελίδος διεσώθησαν ολίγοι οτίχοι κατά τό άνω στιγμών. Ταύτας καί τάς λοιπάς ανωμαλίας τάς έν

μέρος, οί δέ λοιποί ίσως έκ τής έν τω τάφω θέσεως τή γραφή τής στήλης ύπαρχούσας δεικνύει ακριβώς

τοϋ λίθου έφθάρησαν τοσούτον, ώστε μόλις διακρίνε- ό πίναξ, ών ένεκα κυρίως καί παρεσκευάσθη.

τα:, ότι ήν γεγριμμένον τό κάτω μέρος τής σελίδος Κατά τήν όρθογραφίαν τό τεμάχιον αντί τής

ταύτης. Ή δέ φθορά αύτη τής έπιφανείας τοΰ λίθου διφθόγγου Οϊ έ^ει πανταχού Ο, όπερ ύπεμφαίνει,

προβαίνει έως είς τό δεξιόν άκρον τής μεσαίας σελί- οτι ή αναγραφή αύτη τών θιάσων δεν δύναται νάήναι

δος καί χατασταίνει άσαφή τά άκρα τών πλείστων νεωτέρα τής εκατοστής πέμπτης Όλυμπιάδος (357

στίχων αύτή:. π. Χ.) και ίσως είναι άρχαίοτέρα τής εκατοστής

Αί σελίδες δεν είναι συνεχείς γεγραμμέναι. Όπου (377 π. Χ.),

καταλήγει εις τών θιάσων καί άρχεται άλλος, μένει Θίασοι ίν τώ τεμαχίω έ-ώθησαν τρεις μέν πλή-

«γραφον έν τω μεταξύ μείζον ή έλασσον διάστημα, ρεις, τριών δέ άλλων λείψανα, τί δέ προηγεϊτο τής
 
Annotationen