DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12175#0020
398 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
Τής στήλης, εις ην άνήκουσι τά πάνυ κολοβά λεί- λίδος και των της αναγραφής δεν είναι πάντων ευ-
ψανα ταϋτα της έπικεφαλίδος και της αναγραφής, χερής ούτε αναμφισβήτητος. Τά γράμματα φυλάτ-
εύρέθη μέγα τεμάχιον, άλλα τοσούτον έφθαρμένον τουσι τον άρχικόν χαρακτήρα αυτών μόνον εις μι-
τήν ενεπίγραφον πλευράν, ώστε εις μικρά τινα μέρη κρόν τι μέρος κατά το άνω άκρον τής δεξιάς πλευ-
αύτής διατηρούνται ετι γράμματα η ίχνη γραμμά- ρας (στίχ. 1—4) και έν τω μέσω τής άριστεράς
των, εις δέ το μέγιστον μέρος έξηφανίσθησαν όλο- (στίχ. 18 — 37), ενθα διατηρείται ετι ή στίλβωσις
χερώς. και λειότης τοΰ λίθου, εις δέ τά άλλα μέρη, ενθα ή
Τό τεμάχιον ευρέθη εν Πειραιεϊ τον ίανουάριον τοΰ λειότης του λίθου έφθάρη, τά γράμματα κατήντη-
^870 έν τ'ή πλατεία, ήτις κείται κατ'ανατολάς τοΰ σαν δύςμορφα και ασαφή, πολλαχου δΙ ιχνη μόνον
τελωνείου, άνοιγομένων βόθρων προς έμφύτευσιν γραμμάτων αόριστα. Συνελέχθησαν εις τον πίνακα
δένδρων έχρησίμευε δέ ως κάλυμμα όχετοϋ υπάρ- και έκ τής έπικεφαλίδος και έκ τής αναγραφής και
χοντος 'έν περίπου μέτρον βιθότερον τοΰ νυν έδάφους δύςμορφα και άσαφή και τά ίχνη αύτά. Ήδύνατό τις
τής πλατείας. Επειδή πλησίον, οτε τω 1834 έθε- έκ τής αναγραφής νά συλλέξη ίχνη γραμμάτων
μελιοϋτο τό τελωνεϊον, ευρέθησαν λείψανα αρχαίου πλείονα, άλλ' ε ες μάτην ήθελε κατατρίβει τον χρό-
οίκοδομήματος και αί περ'ι των νεωρίων επιγραφαί νον περί ταύτα. Συνελέχθησαν μετ' επιμονής και έν
(όρ. δοβυτίί. σελ. VIII), ήγέρθη υποψία, μη και αί άλ- τη έπικεφαλίδι και έν τη αναγραφή οσα δύνανται
λαι πλάκες αί τον όχετόν καλύπτουσαι ηναι ένε- πως νά διευκολύνωσι ή νά περιορίσωσι τάς εικασίας
πίγραφοι και άνεσκάφη ουχί μικρόν μέρος αύτοΰ, και έσημειώθησαν έν τω πίνακι διά στιγμών,
άλλ' ούτε πλάξ ουτε τεμάχιον πλακός άλλο ευρέθη Και τά έκ τής έπικεφαλίδος και τά έκ τής άνα-
Ινεπίγραφον. γραφής διασωθέντα είναι λείψανα στίχων άσυνάρ-
Ή ενεπίγραφος πλευρά τοΰ τεμαχίου άπεικονίσθη τητα, ούδεμίαν ελπίδα συμπληρώσεως και συνάφειας
οσον ήτον δυνατόν πιστώς έπι τοΰ πίνακος 57 εις τό παρέχοντα. Έν τή αναγραφή έλκύουσι την προσοχήν
τρίτον τοΰ φυσικοΰ μεγέθους. Τό τεμάχιον κείται τοΰ άναγινώσκοντος τον λίθον διαστήματα τινα κενά
νΰν έν τη συλλογή τη έν τω πύργω τών ανέμων, ει- γράμματος μένοντα εκατέρωθεν (στίχ. 5—14) τοΰ
ναι δέ έκ τ?,ς κατ' άριστεράν άνω γωνίας της στη- έν τω μέσω μεγάλου λειψάνου, ώς εί ήσαν όρια σε-
λης, εχει μήκος κατά μεν την άνω πλευράν 68, λίδων. Εντός δέ τών όρίων τούτοι φαίνονται στίχων
κατά δέ την άριστεράν 48, κατά δέ την δεξιάν 60 τινών τών ένταΰθα διασωθέντων τά λείψανα ώς δυ-
εκατοστά τοΰ γαλλικοΰ μέτρου. Ή κάτω πλευρά νάμενα νά συμπληρώσωσιν άλληλα και νά παρα-
έχει την συνήθη θραΰσιν, άλλ'ή κατά δεξιά ν είναι σχωσί τι συνεχές (πρβ. στίχ. 9 και 10, 12 και 13,
άποκεκομμένη διά τής σφύρας οικοδόμου ίσως έν τοις 17 και 18, 19, 20 και 21), κ>ί τών γραμμάτων
Βυζαντινοϊς χρόνοις. Τό πάχος τής στήλης ήν 8α τινά ©αίνονται δύςμορφα έκ τή; τέχνης μάλλον ή έκ
χιλιοστά, ό δέ λίθος πεντελήσιος. Τά γράμματα έν τής φθοράς του λίθου. Άλλ' όμως και τά σημεία
μεν τη έπικεφαλίόι έ'χουσιν δψος 8 χιλιοστών, βαί- ταϋτα τής σελιδώσεως καί ή συμπλήρωσις ακριβέ -
νουσι δέ ατάκτως, έν 2έ τη άναγραφή εχουσιν ύψος στερον έξεταζόμενα ευρίσκονται πάνυ αμφίβολα.
4· χιλιοστών, βαίνουσι δέ κατά μέν την άριστεράν Κατ' άριστεράν φαίνεται έν τω 8 στί^ω ίχνος γράμ,-
πλευράν άκρ:βώς στοιχηδόν, κατά δέ τά μέσα και μ,ατος έν τώ διαστήματι, άρμόζον έν τή συμπληρώ-
πρός την δεξιάν πλευράν ή στοιχηδόν γραφή διάτα- σ^,ι, χή; ένταΰθα κειμένης λέξεως έμισθώθη. Κατά
ράττεται πολλαχοΰ. Ό 16 στίχος φαίνεται ότι δεν δεξιάν τά έν τοΐς στίχοις 9—14 επόμενα ιχνη τών
ήρ^ετο άπό τής γωνίας. Έν τη έπικεφαλίδι τα δη- γραμμάτων, άτινα συνελέχθησαν επιμόνως και κατά
μοτικά είναι κατ' άποκοπήν γεγραμμένα, φαίνεται δέ ακριβή καταμέτρησιν τών διαστάσεων έτέθησαν και
οτι καί έν τή αναγραφή λέξεις τινές συχνά έπανα- έν τω πίνακι, δέν παρέχουσι μέν άναμφισβήτητου
λαμβανόμεναι ήσαν κατ' άποκοπήν γεγραμμέναι την τών στίχων συνέχειαν, άλλ' άντιπαραβαλλόμενα
(πρβ. στ. 35. ΤΕΜ; ΣΩ). προς την προέκτασιν τών κατωτέρω στίχων (πρβ. ςίχ.
Ή άνάγνωσις τών λειψάνων και τών τής επικεφα- 30), μαρτυροΰσιν, ότι, εάν ύπήρχον σελίδες, τά έν
Τής στήλης, εις ην άνήκουσι τά πάνυ κολοβά λεί- λίδος και των της αναγραφής δεν είναι πάντων ευ-
ψανα ταϋτα της έπικεφαλίδος και της αναγραφής, χερής ούτε αναμφισβήτητος. Τά γράμματα φυλάτ-
εύρέθη μέγα τεμάχιον, άλλα τοσούτον έφθαρμένον τουσι τον άρχικόν χαρακτήρα αυτών μόνον εις μι-
τήν ενεπίγραφον πλευράν, ώστε εις μικρά τινα μέρη κρόν τι μέρος κατά το άνω άκρον τής δεξιάς πλευ-
αύτής διατηρούνται ετι γράμματα η ίχνη γραμμά- ρας (στίχ. 1—4) και έν τω μέσω τής άριστεράς
των, εις δέ το μέγιστον μέρος έξηφανίσθησαν όλο- (στίχ. 18 — 37), ενθα διατηρείται ετι ή στίλβωσις
χερώς. και λειότης τοΰ λίθου, εις δέ τά άλλα μέρη, ενθα ή
Τό τεμάχιον ευρέθη εν Πειραιεϊ τον ίανουάριον τοΰ λειότης του λίθου έφθάρη, τά γράμματα κατήντη-
^870 έν τ'ή πλατεία, ήτις κείται κατ'ανατολάς τοΰ σαν δύςμορφα και ασαφή, πολλαχου δΙ ιχνη μόνον
τελωνείου, άνοιγομένων βόθρων προς έμφύτευσιν γραμμάτων αόριστα. Συνελέχθησαν εις τον πίνακα
δένδρων έχρησίμευε δέ ως κάλυμμα όχετοϋ υπάρ- και έκ τής έπικεφαλίδος και έκ τής αναγραφής και
χοντος 'έν περίπου μέτρον βιθότερον τοΰ νυν έδάφους δύςμορφα και άσαφή και τά ίχνη αύτά. Ήδύνατό τις
τής πλατείας. Επειδή πλησίον, οτε τω 1834 έθε- έκ τής αναγραφής νά συλλέξη ίχνη γραμμάτων
μελιοϋτο τό τελωνεϊον, ευρέθησαν λείψανα αρχαίου πλείονα, άλλ' ε ες μάτην ήθελε κατατρίβει τον χρό-
οίκοδομήματος και αί περ'ι των νεωρίων επιγραφαί νον περί ταύτα. Συνελέχθησαν μετ' επιμονής και έν
(όρ. δοβυτίί. σελ. VIII), ήγέρθη υποψία, μη και αί άλ- τη έπικεφαλίδι και έν τη αναγραφή οσα δύνανται
λαι πλάκες αί τον όχετόν καλύπτουσαι ηναι ένε- πως νά διευκολύνωσι ή νά περιορίσωσι τάς εικασίας
πίγραφοι και άνεσκάφη ουχί μικρόν μέρος αύτοΰ, και έσημειώθησαν έν τω πίνακι διά στιγμών,
άλλ' ούτε πλάξ ουτε τεμάχιον πλακός άλλο ευρέθη Και τά έκ τής έπικεφαλίδος και τά έκ τής άνα-
Ινεπίγραφον. γραφής διασωθέντα είναι λείψανα στίχων άσυνάρ-
Ή ενεπίγραφος πλευρά τοΰ τεμαχίου άπεικονίσθη τητα, ούδεμίαν ελπίδα συμπληρώσεως και συνάφειας
οσον ήτον δυνατόν πιστώς έπι τοΰ πίνακος 57 εις τό παρέχοντα. Έν τή αναγραφή έλκύουσι την προσοχήν
τρίτον τοΰ φυσικοΰ μεγέθους. Τό τεμάχιον κείται τοΰ άναγινώσκοντος τον λίθον διαστήματα τινα κενά
νΰν έν τη συλλογή τη έν τω πύργω τών ανέμων, ει- γράμματος μένοντα εκατέρωθεν (στίχ. 5—14) τοΰ
ναι δέ έκ τ?,ς κατ' άριστεράν άνω γωνίας της στη- έν τω μέσω μεγάλου λειψάνου, ώς εί ήσαν όρια σε-
λης, εχει μήκος κατά μεν την άνω πλευράν 68, λίδων. Εντός δέ τών όρίων τούτοι φαίνονται στίχων
κατά δέ την άριστεράν 48, κατά δέ την δεξιάν 60 τινών τών ένταΰθα διασωθέντων τά λείψανα ώς δυ-
εκατοστά τοΰ γαλλικοΰ μέτρου. Ή κάτω πλευρά νάμενα νά συμπληρώσωσιν άλληλα και νά παρα-
έχει την συνήθη θραΰσιν, άλλ'ή κατά δεξιά ν είναι σχωσί τι συνεχές (πρβ. στίχ. 9 και 10, 12 και 13,
άποκεκομμένη διά τής σφύρας οικοδόμου ίσως έν τοις 17 και 18, 19, 20 και 21), κ>ί τών γραμμάτων
Βυζαντινοϊς χρόνοις. Τό πάχος τής στήλης ήν 8α τινά ©αίνονται δύςμορφα έκ τή; τέχνης μάλλον ή έκ
χιλιοστά, ό δέ λίθος πεντελήσιος. Τά γράμματα έν τής φθοράς του λίθου. Άλλ' όμως και τά σημεία
μεν τη έπικεφαλίόι έ'χουσιν δψος 8 χιλιοστών, βαί- ταϋτα τής σελιδώσεως καί ή συμπλήρωσις ακριβέ -
νουσι δέ ατάκτως, έν 2έ τη άναγραφή εχουσιν ύψος στερον έξεταζόμενα ευρίσκονται πάνυ αμφίβολα.
4· χιλιοστών, βαίνουσι δέ κατά μέν την άριστεράν Κατ' άριστεράν φαίνεται έν τω 8 στί^ω ίχνος γράμ,-
πλευράν άκρ:βώς στοιχηδόν, κατά δέ τά μέσα και μ,ατος έν τώ διαστήματι, άρμόζον έν τή συμπληρώ-
πρός την δεξιάν πλευράν ή στοιχηδόν γραφή διάτα- σ^,ι, χή; ένταΰθα κειμένης λέξεως έμισθώθη. Κατά
ράττεται πολλαχοΰ. Ό 16 στίχος φαίνεται ότι δεν δεξιάν τά έν τοΐς στίχοις 9—14 επόμενα ιχνη τών
ήρ^ετο άπό τής γωνίας. Έν τη έπικεφαλίδι τα δη- γραμμάτων, άτινα συνελέχθησαν επιμόνως και κατά
μοτικά είναι κατ' άποκοπήν γεγραμμένα, φαίνεται δέ ακριβή καταμέτρησιν τών διαστάσεων έτέθησαν και
οτι καί έν τή αναγραφή λέξεις τινές συχνά έπανα- έν τω πίνακι, δέν παρέχουσι μέν άναμφισβήτητου
λαμβανόμεναι ήσαν κατ' άποκοπήν γεγραμμέναι την τών στίχων συνέχειαν, άλλ' άντιπαραβαλλόμενα
(πρβ. στ. 35. ΤΕΜ; ΣΩ). προς την προέκτασιν τών κατωτέρω στίχων (πρβ. ςίχ.
Ή άνάγνωσις τών λειψάνων και τών τής επικεφα- 30), μαρτυροΰσιν, ότι, εάν ύπήρχον σελίδες, τά έν