84 Θεσσαλικαί έπιγραφαί: Γ) Γόννων υπό 'Α. Άρβανιτοπονλον.
Άγαθήι τύχη ι■ ή πόλις ή Προ τοΰ οΥ τοΰ πατρικοΟ του τετάρτου ταγού
Γ]οννέων έ'δωκεν Πολυξ[έ- διακρίνεται ίχνος του Ν- φαίνεται άρα ών ό αύτός
ν]ωι [Ά]ριστ[ο]φΰλου Λαρισαίωι προς τον £ν άριθ. 108 Πανσανίαν τοϋ Άριστόνου
ν0 ταγΌν επίσης, καίτοι δεν δύναται τις 6'λακ να άπο-
κ]αί αδτώι καί εκγόις «ολ«βί- κλ ^ ^ ^
5 αν, έπιγαμίαν, έπινομίαν (καί) ά- Φ, ' . , . , . . ,
„ ν γ λτ ,γ Ιον πέμπτον ταγον συνεπληοωσααεν τα πολλά
σφαλειαν, εγκτησιν και [τα] λ[οι- - ϊ χ 'ί ·#.* ^™,κ ?
π]ά τίμια πάντ[α], κ«θά\τερ κ[αΙ υποθετικως, διότι ίχνη αβέβαια ΘΕΟφ διεκρινα-
τ]οΐς λοιποΐς Γοννεϋσιν ύ<πά>- Ρ·εν· ετι δ άβεβα-.ότερον είναι το τελικόν τοΟ στί-
πάρ]χει· [τ]αγευόντων Λύ- 7.™ Ε καίπεΡ εύδιάκριτον διότι φαίνεται έκ φθο-
10 κου τοϋ Εύ]νόστου, Δικαιοκ[ρ]άτο[υ Ρ«ζ προελθόν άπαντα δ' ό ταγός Θεοφάνης τοϋ
τοΰ Μεναρ]χίδου, (τοϋ) Νικάρχου Άρμέον άνω άριθ. 64.
τοΰ Νικοκράτ]ου, (τοϋ) Πα[υ]σ[ανίου
τοϋ Άριστόν]ου, [Θε]ο[φανου τοϋ Άρμ]έ- Άρΐ&. 114 (είκ. 21. — Εΰρετ. άρι&. 46).
1ου]· Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου κάτω μόνον άποκε-
Ό χαράκτης ύπηρξεν αρκούντως αμελής περί κομμένη" άνω λήγει εις ίκανώς προέ/ον όριζόντιον
τήν ακριβή άπόδοσιν των λέξεων: έν στί/. 4 λη- γεΤσον άπεσχισμένον άριστερά. —Τψ. 0 21, πλ.
σμονήσας τό Ν Ο τοΰ έκγόνοις έχάραξεν αυτό έκ 0 27, πάχ. 0 09.
δευτέρας φροντίδος άνω επί του διαστί/ου, ως ό Ή επιγραφή έ/αρά/θη βαθέως και καλώς· ύψ.
του άριθ. 68. 95· έν δε στίχ. ο γράψας άτόπως γραμμ. 0"007-0 Όΐ5,^ διάστιχ. 0-007-
τό καί έξήλειψεν έν μέρει αύτό, ετι δ' όλως τήν
έν στί/. 8 διττογραφίαν ΠΑ.'Εν δέ τή γραφή των
πατρικών τών ταγών άνέμειςεν έκ της συχνής έπα-
ναλήψεως το άρθρον ΤοΥ γράψας αυτό έν ου δέ-
οντι έν στίχ. 11 και 12" περί τούτου βεβαιούμεθα
έκ του στίν· 9-10 άπαοιθαοΰντες άπό τοΟ ΛΥ
11 5
τους ταγούς και τους πατέρας αυτών περί τούτου
βλ. καί άριθ. 149.
Στί/. 2-3. Πολύξενος, άλλ' υίός Άστοφνλον,
Λαρισαίος γυμνασίαρ/Ος άπαντα έν ΙΟ IX2 620. ΕΙκων 21 βχ φωτογραφίας της δπιο&ίας δψεως εχτνπου)■
* Ω Λ Λ επιγρ. αρι&. 114. Προξενικοί ψήφισμα τών Γοννέων
Αριστοφνλος στρατηγός τών Θεσσαλών, Λαρι- ύ*ερ Μενεδήμου Δεινίον Δαρείου.
σαϊος πιθανώς, άπαντα πολλάκις καί έν μεταγενε-
στέραις έπιγραφαϊς τών Γόννων 16 IX2 1042. Άγα]θήι τΰχ<ι>ηι· ή πόλις
Στίχ. 9-13. Άντί τοΟ Λύκου ήδύνατο νά τεθή ή Γ]οννέων εδωκεν
Ανκίνου ώς έν άριθ. 65, καίτοι μόλις έξαρκεΐ προς Μενεδήμωι Δεινίου
τοΟτο ό χώρος" το δέ πατρικόν αύτου Εϋνοοτος Λαρισαίω αΰτώι
άπαντα εν τινι καταλάγω αρχόντων, ώς φαίνεται, 5 κ]αί έκγόνοις προξε[νί-
δημοσιευθησομένω κάτω ύπ' άριθ. 177, ώς πατρι- «ν> πολιτείαν, [επιγα-
κόν ετέρου τινός. [μ^αν κτΜ·
Τον δεύτερον ταγον συνεπληρώσαμεν κατά τον
έν άριθ. 108 ταγόν Μεναρχίδην τοϋ Αικαιοκράτον Έν στίχ. 1 έν τέλει τοΟ ΤΥΧΗΙ ΰπάρχουσί τι-
τά ικανά ΰπολειφθέντα ένταυθα γράμματα καθι- νες διορθώσεις τοΰ /αράκτου προς άπόδοσιν του
στώσι βεβαίαν τήν συμπλήρωσιν. άκριβοΰς, όπερ καί κατωρθώθη, άφεθέντος μόνον
Ό τρίτος ταγός φαίνεται ών ο αυτός προς τον ενός I προ τοΟ Η. Έν στί/· 6-7 έσώθησαν ίχνη Γ
πολλάκις άπαντώντα Νίκαρχον Νικοκράτονς έν καί άλλα έτέρων γραμμάτων της λέξεως, ήν έθέ-
άριθ. 57. 73. 104 κά.. σαιχεν.
Άγαθήι τύχη ι■ ή πόλις ή Προ τοΰ οΥ τοΰ πατρικοΟ του τετάρτου ταγού
Γ]οννέων έ'δωκεν Πολυξ[έ- διακρίνεται ίχνος του Ν- φαίνεται άρα ών ό αύτός
ν]ωι [Ά]ριστ[ο]φΰλου Λαρισαίωι προς τον £ν άριθ. 108 Πανσανίαν τοϋ Άριστόνου
ν0 ταγΌν επίσης, καίτοι δεν δύναται τις 6'λακ να άπο-
κ]αί αδτώι καί εκγόις «ολ«βί- κλ ^ ^ ^
5 αν, έπιγαμίαν, έπινομίαν (καί) ά- Φ, ' . , . , . . ,
„ ν γ λτ ,γ Ιον πέμπτον ταγον συνεπληοωσααεν τα πολλά
σφαλειαν, εγκτησιν και [τα] λ[οι- - ϊ χ 'ί ·#.* ^™,κ ?
π]ά τίμια πάντ[α], κ«θά\τερ κ[αΙ υποθετικως, διότι ίχνη αβέβαια ΘΕΟφ διεκρινα-
τ]οΐς λοιποΐς Γοννεϋσιν ύ<πά>- Ρ·εν· ετι δ άβεβα-.ότερον είναι το τελικόν τοΟ στί-
πάρ]χει· [τ]αγευόντων Λύ- 7.™ Ε καίπεΡ εύδιάκριτον διότι φαίνεται έκ φθο-
10 κου τοϋ Εύ]νόστου, Δικαιοκ[ρ]άτο[υ Ρ«ζ προελθόν άπαντα δ' ό ταγός Θεοφάνης τοϋ
τοΰ Μεναρ]χίδου, (τοϋ) Νικάρχου Άρμέον άνω άριθ. 64.
τοΰ Νικοκράτ]ου, (τοϋ) Πα[υ]σ[ανίου
τοϋ Άριστόν]ου, [Θε]ο[φανου τοϋ Άρμ]έ- Άρΐ&. 114 (είκ. 21. — Εΰρετ. άρι&. 46).
1ου]· Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου κάτω μόνον άποκε-
Ό χαράκτης ύπηρξεν αρκούντως αμελής περί κομμένη" άνω λήγει εις ίκανώς προέ/ον όριζόντιον
τήν ακριβή άπόδοσιν των λέξεων: έν στί/. 4 λη- γεΤσον άπεσχισμένον άριστερά. —Τψ. 0 21, πλ.
σμονήσας τό Ν Ο τοΰ έκγόνοις έχάραξεν αυτό έκ 0 27, πάχ. 0 09.
δευτέρας φροντίδος άνω επί του διαστί/ου, ως ό Ή επιγραφή έ/αρά/θη βαθέως και καλώς· ύψ.
του άριθ. 68. 95· έν δε στίχ. ο γράψας άτόπως γραμμ. 0"007-0 Όΐ5,^ διάστιχ. 0-007-
τό καί έξήλειψεν έν μέρει αύτό, ετι δ' όλως τήν
έν στί/. 8 διττογραφίαν ΠΑ.'Εν δέ τή γραφή των
πατρικών τών ταγών άνέμειςεν έκ της συχνής έπα-
ναλήψεως το άρθρον ΤοΥ γράψας αυτό έν ου δέ-
οντι έν στίχ. 11 και 12" περί τούτου βεβαιούμεθα
έκ του στίν· 9-10 άπαοιθαοΰντες άπό τοΟ ΛΥ
11 5
τους ταγούς και τους πατέρας αυτών περί τούτου
βλ. καί άριθ. 149.
Στί/. 2-3. Πολύξενος, άλλ' υίός Άστοφνλον,
Λαρισαίος γυμνασίαρ/Ος άπαντα έν ΙΟ IX2 620. ΕΙκων 21 βχ φωτογραφίας της δπιο&ίας δψεως εχτνπου)■
* Ω Λ Λ επιγρ. αρι&. 114. Προξενικοί ψήφισμα τών Γοννέων
Αριστοφνλος στρατηγός τών Θεσσαλών, Λαρι- ύ*ερ Μενεδήμου Δεινίον Δαρείου.
σαϊος πιθανώς, άπαντα πολλάκις καί έν μεταγενε-
στέραις έπιγραφαϊς τών Γόννων 16 IX2 1042. Άγα]θήι τΰχ<ι>ηι· ή πόλις
Στίχ. 9-13. Άντί τοΟ Λύκου ήδύνατο νά τεθή ή Γ]οννέων εδωκεν
Ανκίνου ώς έν άριθ. 65, καίτοι μόλις έξαρκεΐ προς Μενεδήμωι Δεινίου
τοΟτο ό χώρος" το δέ πατρικόν αύτου Εϋνοοτος Λαρισαίω αΰτώι
άπαντα εν τινι καταλάγω αρχόντων, ώς φαίνεται, 5 κ]αί έκγόνοις προξε[νί-
δημοσιευθησομένω κάτω ύπ' άριθ. 177, ώς πατρι- «ν> πολιτείαν, [επιγα-
κόν ετέρου τινός. [μ^αν κτΜ·
Τον δεύτερον ταγον συνεπληρώσαμεν κατά τον
έν άριθ. 108 ταγόν Μεναρχίδην τοϋ Αικαιοκράτον Έν στίχ. 1 έν τέλει τοΟ ΤΥΧΗΙ ΰπάρχουσί τι-
τά ικανά ΰπολειφθέντα ένταυθα γράμματα καθι- νες διορθώσεις τοΰ /αράκτου προς άπόδοσιν του
στώσι βεβαίαν τήν συμπλήρωσιν. άκριβοΰς, όπερ καί κατωρθώθη, άφεθέντος μόνον
Ό τρίτος ταγός φαίνεται ών ο αυτός προς τον ενός I προ τοΟ Η. Έν στί/· 6-7 έσώθησαν ίχνη Γ
πολλάκις άπαντώντα Νίκαρχον Νικοκράτονς έν καί άλλα έτέρων γραμμάτων της λέξεως, ήν έθέ-
άριθ. 57. 73. 104 κά.. σαιχεν.