DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0093
Θεσοαλικαϊ έπιγραφαί: Γ) Γόννων ύπδ Ά. Άρβανιτοπούλου.
83
καί εγ]γόνοις και
έν πολ]έμ[ω]ι κ[α!
15 έν εΐρ]ήνη· ταγε[υ-
ό]ν[τ]ων Άριστο-
γ]ένου τοϋ [Ή]γεμά-
χ]ου, Άντ[ιφά]νου
το]ϋ Σίμ[ω]νος, Πυ-
20 λε]μαρχ[ο]υ τοΰ Έλ-
λ]ανοκράτου, Δι-
και]άρχου τοΰ Λυσαν-
δρο]υ, Κριτοδήμου
τοϋ] Με[νε]δήμ[ου"
(κενόν ϋψ. 0-07).
ΕΙκών 19 (εκ φωτογραφίας της 6πισϋ·ίας Οψεως εκτύπου)'
επιγρ. άριϋ·. 112. Προξενικόν ψήφισμα των Γοννέων
υπέρ Μικρόν Θεν&έμιος Λαρισαίου.
Ά γα] θ [ή ι τΰ]χ[η]ι" Μί[κ-
ρ]ωι [Θε]υθέμιος [Λ-
αρισαίοι Γοννε[ΐ-
ς έ'δ]ωκαν, καθάπε[ρ
και] τοις άλλοις [π-
5 ροξ]έν[οις] π[ροξε-
[νίαν, πολιτείαν κτλ.].
Τά γράμματα εχουσι χαραχθή στοιχηδδν σχε-
δόν πάντα' ή δύναμίς εκάστου στίχου υπολογίζε-
ται ασφαλώς εις 13-14 γράμματα.
Ιπέρ τον στίχ. 1 υπάρχει ικανός κενός χώρος,
ενθα πιθανώς εϊχέ ποτε ποιηθή γραπτή κορωνίς,
ώς έν αριθ. 91 κττ.
II συμπλήρωσις του ονόματος ήούνατο νά γίνη
και άλλως, π. χ. Μί[κ\κ]ωι (πρβ. ΙΟ IX2 90).
Το πατρικόν κατά μεν τον λίθον έφαίνετο το\ϋ Θέ-
μιος, αλλά κατά το έ'κτυπον διακρίνονται ίχνη
<-»Ζ· συνεπληρώσαμεν δέ ώς άνω κατά τε τά ίχνη,
ένεκα τόΟ ασυνήθους του άρθρου προ του πατρικού
τοΰ τιμωμένου, και τρίτον διότι γραμματι/ώς θά
άπητεϊτο ΤΩΙ.
Είναι δέ το Θεν-&εμις διαλεκτικώς έκ του Θεό-
ΰεμις έσχηματισμένον, ώς το Κλεύαρχος, Κλεύ-
δαμος, Κλενπάτρα, Κλενφάνης, Θεοφάνης κττ. τών
θεσσαλικών διαλεκτικών επιγραφών.
ϊό έθν ικόν είναι πιθανόν κατά τον ύπολογιζό-
μενον χώρον έπ'ι τοΰ λίθου είχομεν εικάσει Τ]ι-
σαίωΐ' ήτο δέ ή Τίοα πόλις, και λιμήν καί κόλπος
Τισαΐος, έν τώ μυχώ του ΠαγασιτικοΟ κόλπου
Ανατολικώς· βλ. περί αυτής ΠΑΕ 1910, 217 καί
Ψαββ «Γο£Η8 1906, 148.
Τό τυπικον του ψηφίσματος είναι ιδιάζον, αρ-
χαϊκής άπλότητος' άνήκει δ' ή έπιγραφή τή Δ'
π. Χρ. εκατονταετή ρ ίοι καί είναι ή άρχαιοτάτη
τών εύρεθεισών (προ. αριθ. 94. 134).
Νέα ονόματα θά ήσαν τό Μικρός καί Θενΰ'εμις
ή Θέμις.
Άριϋ: 113 (είκ. 20. — Εύρετ. άριϋ. 45).
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου κάτω μόνον άποκε-
κομμένη καί ένιαχοΰ άπεσχισμένη" άνω λήγει εις
ελαφρώς προέχον όριζόντιον γεΐσον.—"ΐψ. 0'32,
πλάτ. 0 315, πάχ. 0-092.
Ή έπιγραφή έχαράχθη σχεδόν βαθέως, άλλά
καλώς επί οριζοντίων χαραγών ήγμένων δια τοΰ
κανόνος" υψ. γραμμάτ. 0Ό09-0.012, διάστιχ.
0-008-
ΕΙκων 20 (εκ φωτογραφίας της οπίσθιας όψεως εκτνπον)'
επιγρ. άρι&. 113. Προξενικόν ψήφισμα τών Γοννέων
νπερ Πολυξένου Άριατοφνλου Λαρισαίου.
83
καί εγ]γόνοις και
έν πολ]έμ[ω]ι κ[α!
15 έν εΐρ]ήνη· ταγε[υ-
ό]ν[τ]ων Άριστο-
γ]ένου τοϋ [Ή]γεμά-
χ]ου, Άντ[ιφά]νου
το]ϋ Σίμ[ω]νος, Πυ-
20 λε]μαρχ[ο]υ τοΰ Έλ-
λ]ανοκράτου, Δι-
και]άρχου τοΰ Λυσαν-
δρο]υ, Κριτοδήμου
τοϋ] Με[νε]δήμ[ου"
(κενόν ϋψ. 0-07).
ΕΙκών 19 (εκ φωτογραφίας της 6πισϋ·ίας Οψεως εκτύπου)'
επιγρ. άριϋ·. 112. Προξενικόν ψήφισμα των Γοννέων
υπέρ Μικρόν Θεν&έμιος Λαρισαίου.
Ά γα] θ [ή ι τΰ]χ[η]ι" Μί[κ-
ρ]ωι [Θε]υθέμιος [Λ-
αρισαίοι Γοννε[ΐ-
ς έ'δ]ωκαν, καθάπε[ρ
και] τοις άλλοις [π-
5 ροξ]έν[οις] π[ροξε-
[νίαν, πολιτείαν κτλ.].
Τά γράμματα εχουσι χαραχθή στοιχηδδν σχε-
δόν πάντα' ή δύναμίς εκάστου στίχου υπολογίζε-
ται ασφαλώς εις 13-14 γράμματα.
Ιπέρ τον στίχ. 1 υπάρχει ικανός κενός χώρος,
ενθα πιθανώς εϊχέ ποτε ποιηθή γραπτή κορωνίς,
ώς έν αριθ. 91 κττ.
II συμπλήρωσις του ονόματος ήούνατο νά γίνη
και άλλως, π. χ. Μί[κ\κ]ωι (πρβ. ΙΟ IX2 90).
Το πατρικόν κατά μεν τον λίθον έφαίνετο το\ϋ Θέ-
μιος, αλλά κατά το έ'κτυπον διακρίνονται ίχνη
<-»Ζ· συνεπληρώσαμεν δέ ώς άνω κατά τε τά ίχνη,
ένεκα τόΟ ασυνήθους του άρθρου προ του πατρικού
τοΰ τιμωμένου, και τρίτον διότι γραμματι/ώς θά
άπητεϊτο ΤΩΙ.
Είναι δέ το Θεν-&εμις διαλεκτικώς έκ του Θεό-
ΰεμις έσχηματισμένον, ώς το Κλεύαρχος, Κλεύ-
δαμος, Κλενπάτρα, Κλενφάνης, Θεοφάνης κττ. τών
θεσσαλικών διαλεκτικών επιγραφών.
ϊό έθν ικόν είναι πιθανόν κατά τον ύπολογιζό-
μενον χώρον έπ'ι τοΰ λίθου είχομεν εικάσει Τ]ι-
σαίωΐ' ήτο δέ ή Τίοα πόλις, και λιμήν καί κόλπος
Τισαΐος, έν τώ μυχώ του ΠαγασιτικοΟ κόλπου
Ανατολικώς· βλ. περί αυτής ΠΑΕ 1910, 217 καί
Ψαββ «Γο£Η8 1906, 148.
Τό τυπικον του ψηφίσματος είναι ιδιάζον, αρ-
χαϊκής άπλότητος' άνήκει δ' ή έπιγραφή τή Δ'
π. Χρ. εκατονταετή ρ ίοι καί είναι ή άρχαιοτάτη
τών εύρεθεισών (προ. αριθ. 94. 134).
Νέα ονόματα θά ήσαν τό Μικρός καί Θενΰ'εμις
ή Θέμις.
Άριϋ: 113 (είκ. 20. — Εύρετ. άριϋ. 45).
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου κάτω μόνον άποκε-
κομμένη καί ένιαχοΰ άπεσχισμένη" άνω λήγει εις
ελαφρώς προέχον όριζόντιον γεΐσον.—"ΐψ. 0'32,
πλάτ. 0 315, πάχ. 0-092.
Ή έπιγραφή έχαράχθη σχεδόν βαθέως, άλλά
καλώς επί οριζοντίων χαραγών ήγμένων δια τοΰ
κανόνος" υψ. γραμμάτ. 0Ό09-0.012, διάστιχ.
0-008-
ΕΙκων 20 (εκ φωτογραφίας της οπίσθιας όψεως εκτνπον)'
επιγρ. άρι&. 113. Προξενικόν ψήφισμα τών Γοννέων
νπερ Πολυξένου Άριατοφνλου Λαρισαίου.