DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Ex Attikēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0226
194 Εξ Αττικής: Α') Αϋηνών νπδ Κ. Κονρουνιώτου.
αναφέρεται έν τώ καταλόγω των πρυτάνεων έπΐ μαρμαρογλύφου τών εργασιών της Ακροπόλεως
της έπιγρ'αΦης των μέσων της Α πΧ έκατονταε- Κ. Μάστορη κείμενον μεταξύ των απότομων πε-
τηρί'δος ΟΙΑ 870 \ \ [Κίνβΐιηβτ Ργοβ. Άίί. αριθ. τρων της όχθης ώσε'ι είχε χωσθή επίτηδες.
5939). Η σπάνις του ονόματος, ή ταυτότης τοΰ Τψηλή στήλη μετά παραστάδων και άετωμα-
δημοτικοΰ και ή συμφωνία των χρόνων καΟιστώσι τίου ύψ. 1"37, πλ. 0'52 και πάχ. 0Ί4' άπ.οκε-
σχεδόν άναμφισβήτητον την ϋπόθεσιν ταύτην. κρουμένον είνε μόνον το δεξιον άνω άκρον. Ιάσσε-
β'). Έπιτνμβιον άνάγλνφον Αμεινοδώρας (είχ. ται εις την σειράν των άναγλύφων Οοηζθ Οτ&Ιη\
2· 'Β&Τ. μουσ. άριΑ 3249). Εύρέθη παρά την 803 έξ.
Κομψή νεάνις ένδεδυμένη λεπτότατον, ποδήρη,
βραχυχειρίδωτον χιτώνα, περιβεβλημένη το ίμά-
τιον, ούτινος τά άκρα σφίγγει έπι τοΰ σώματος διά
τοΰ αριστερού άγκώνος και έχουσα υπό τους πό-
δας σανδάλια ίσταται έν βηματισμώ προς τά δε-
ξιά μετά προσκεκλιμένης της κεφαλής. Η κόμη
περιδεδεμένη ολίγον άνωθεν του μετώπου στερεώς
διά πλατείας ταινίας καταπίπτει εις ένα παχύν
πλόκαμον επί του τραχήλου, ενώ εμπρός έξογκοΰ-
ται άνωθεν του μετώπου σχηματίζουσα είδος στε-
φάνης. Οί βραχίονες κεκαμμένοι κατά τους αγκώ-
νας είνε ποοοεβληυ.ένοι άυ.Φ0τεοοι, και διά υ,έν της
αριστεράς χειρός, ήτις ευρηται επί της παραστάδος
έκράτει κυλινδοικόν τι αικοον ποαγυ.α, ού το άνω
άκρον έθραύσθη, ή δέ δεξιά ξέρεται άπλώς προ
του στήθους. Η έπιτετηδευμένη αύτη κίνησις των
βραχιόνων οϋδεμίαν εΐδικήν ένέργειαν έσκόπει νά
έκφράση, άλλά χρησιμεύει μόνον εις έπίτασιν της
εκδηλώσεως της αίοημοσύνης, ήτις χαρακτηρίζει
την ό'λην στάσιν της νεανίδος. Δυστυχώς μέγα μέ-
ρος του προσώπου, ιδία ή ρις και ή δεξιά παρειά
είνε άποκεκρουμένα. Άξιος ιδιαιτέρας προσοχής είνε
ό έπιτετηδευμένος και τρόπον τινά παιγνιώδης σχη-
ματισμός τών πτυχών ίδια έπι του δεξιού σκέλους
και της κοιλίας. Έν τω κόλπω, ον σχηματίζει το
ίμάτιον κάτωθεν της δεξιάς οσ^ύος υπό τον οεξιόν
βραχίονα είνε συνειλεγμένον έν τεχνηέντως έπτυ-
χωμένω δγκω μέρος τοΰ λεπτοΰ χιτώνος. Περίερ-
γος και άσυνήθης είνε προς τούτοις και ή χονδρά
παρυφή, δι' ής ένοΰται περί τον ώμον ή χειρ'ις προς
τον λοιπόν χιτώνα.
Είχων 2. Άνάγλνφον Άμεινοδώρας. Έπι τοΰ έπιστυλίου το όνομα τήςνεκρας Αμει-
νοδώρα διά καλών γραμμάτων της Δ' πΧ έκατον-
προς ανατολάς τοΰ Ίλισοΰ συνοικίαν Παγκρατίου, ταετηρίδος.
εντός τοΰ ρύακος, ό'στις παραρρέει κατά τά άνα- γ). Στήλαι και κιονίσκοι έκ της αυλής τής Έ-
τολικά το μικρόν έκ πεύκων δασύλλιον, ίδιοκτη- ΰνικής Τραπέζης. Κατά το παρελθόν θέρος ενώ
σίαν τής Μονής Πετράκη, ύπό τοΰ άοχιτεχνίτου έσκάπτοντο τά θεμέλια προς έπέκτασιν τοΰ μεγά-
αναφέρεται έν τώ καταλόγω των πρυτάνεων έπΐ μαρμαρογλύφου τών εργασιών της Ακροπόλεως
της έπιγρ'αΦης των μέσων της Α πΧ έκατονταε- Κ. Μάστορη κείμενον μεταξύ των απότομων πε-
τηρί'δος ΟΙΑ 870 \ \ [Κίνβΐιηβτ Ργοβ. Άίί. αριθ. τρων της όχθης ώσε'ι είχε χωσθή επίτηδες.
5939). Η σπάνις του ονόματος, ή ταυτότης τοΰ Τψηλή στήλη μετά παραστάδων και άετωμα-
δημοτικοΰ και ή συμφωνία των χρόνων καΟιστώσι τίου ύψ. 1"37, πλ. 0'52 και πάχ. 0Ί4' άπ.οκε-
σχεδόν άναμφισβήτητον την ϋπόθεσιν ταύτην. κρουμένον είνε μόνον το δεξιον άνω άκρον. Ιάσσε-
β'). Έπιτνμβιον άνάγλνφον Αμεινοδώρας (είχ. ται εις την σειράν των άναγλύφων Οοηζθ Οτ&Ιη\
2· 'Β&Τ. μουσ. άριΑ 3249). Εύρέθη παρά την 803 έξ.
Κομψή νεάνις ένδεδυμένη λεπτότατον, ποδήρη,
βραχυχειρίδωτον χιτώνα, περιβεβλημένη το ίμά-
τιον, ούτινος τά άκρα σφίγγει έπι τοΰ σώματος διά
τοΰ αριστερού άγκώνος και έχουσα υπό τους πό-
δας σανδάλια ίσταται έν βηματισμώ προς τά δε-
ξιά μετά προσκεκλιμένης της κεφαλής. Η κόμη
περιδεδεμένη ολίγον άνωθεν του μετώπου στερεώς
διά πλατείας ταινίας καταπίπτει εις ένα παχύν
πλόκαμον επί του τραχήλου, ενώ εμπρός έξογκοΰ-
ται άνωθεν του μετώπου σχηματίζουσα είδος στε-
φάνης. Οί βραχίονες κεκαμμένοι κατά τους αγκώ-
νας είνε ποοοεβληυ.ένοι άυ.Φ0τεοοι, και διά υ,έν της
αριστεράς χειρός, ήτις ευρηται επί της παραστάδος
έκράτει κυλινδοικόν τι αικοον ποαγυ.α, ού το άνω
άκρον έθραύσθη, ή δέ δεξιά ξέρεται άπλώς προ
του στήθους. Η έπιτετηδευμένη αύτη κίνησις των
βραχιόνων οϋδεμίαν εΐδικήν ένέργειαν έσκόπει νά
έκφράση, άλλά χρησιμεύει μόνον εις έπίτασιν της
εκδηλώσεως της αίοημοσύνης, ήτις χαρακτηρίζει
την ό'λην στάσιν της νεανίδος. Δυστυχώς μέγα μέ-
ρος του προσώπου, ιδία ή ρις και ή δεξιά παρειά
είνε άποκεκρουμένα. Άξιος ιδιαιτέρας προσοχής είνε
ό έπιτετηδευμένος και τρόπον τινά παιγνιώδης σχη-
ματισμός τών πτυχών ίδια έπι του δεξιού σκέλους
και της κοιλίας. Έν τω κόλπω, ον σχηματίζει το
ίμάτιον κάτωθεν της δεξιάς οσ^ύος υπό τον οεξιόν
βραχίονα είνε συνειλεγμένον έν τεχνηέντως έπτυ-
χωμένω δγκω μέρος τοΰ λεπτοΰ χιτώνος. Περίερ-
γος και άσυνήθης είνε προς τούτοις και ή χονδρά
παρυφή, δι' ής ένοΰται περί τον ώμον ή χειρ'ις προς
τον λοιπόν χιτώνα.
Είχων 2. Άνάγλνφον Άμεινοδώρας. Έπι τοΰ έπιστυλίου το όνομα τήςνεκρας Αμει-
νοδώρα διά καλών γραμμάτων της Δ' πΧ έκατον-
προς ανατολάς τοΰ Ίλισοΰ συνοικίαν Παγκρατίου, ταετηρίδος.
εντός τοΰ ρύακος, ό'στις παραρρέει κατά τά άνα- γ). Στήλαι και κιονίσκοι έκ της αυλής τής Έ-
τολικά το μικρόν έκ πεύκων δασύλλιον, ίδιοκτη- ΰνικής Τραπέζης. Κατά το παρελθόν θέρος ενώ
σίαν τής Μονής Πετράκη, ύπό τοΰ άοχιτεχνίτου έσκάπτοντο τά θεμέλια προς έπέκτασιν τοΰ μεγά-