DOI Artikel:
Bersakēs, Friderikos: Boiōtias skyphos ektypos epigegrammenos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0061
54 Βοιωτίας σκύφος εκτνπος έπιγεγραμμένος' ύπο Φ. Βερσάκη.
ΑΕ 1914
γυλωμένης γραμμής τοϋ' αμέσως επί της τραπέζης
άκολουθοΟντος οριζοντίου άντικειμένου, ο δε δνος
είναι ορθογώνιος λίθος μετά κυκλικής έν τω μέσω
οπής. Έν ταύτη ριπτοαενο: ό σίτος κατέληγεν εις
τά μεταξύ των δύο λίθων τοιχώματα και έτρίβετο.
ΈπΊ του όνου στερεοΰται έγκαρσίως ξύλινη ρά-
βδος, ή κώπη (Λουκ. ον. 42.Διόδ. Γ' 13 2.θεόκο.
4 58) στρεφόμενη δι' όπης περί κατακόρυφον έμ-
βολον ένεσφηνωμένον επί της μύλης.
'Έξ άδυναμίας του τεχνίτου ό όνος παρίσταται
έκ της άνω αύτου πλευράς, το δε έμβολον ετέθη
εις το άκρον έπ'ι της τραπέζης, ώστε, άν έστρέφετο
ώς ε/ει, θ? διέγραφε κύκλον έξερχόμενον της μυ-
λ^ς/ Και ή κακότεχνος αύτη άπεικόνισις προκύ-
πτει έκ της προσπάθειας νά έκδηλωθώσι τά μέρη
της μύλης έν πάσαις αυτών ταϊς λεπτομερείαις,
εναντίον και έν άγνοια παντός προοπτικοΟ νόμου.
Αί ύπο άνθρώπων στρεφόμεναι μύλαι ώνομά-
ζοντο χειρομύλαι (Ξενοφ Κύρ. Ρ' 2 31" χειρομύ-
λας χρή αντόϋ'εν παρασκενάσασΰ·αι, άίς σιτοποιού -
με$α' τοντο γαρ κουφότατον τών σιτοποιητικών
οργάνων. Πρβ. ΟοΓρ. αίοδδ. Β' 476 34" Γ' 197
54" 269 67). Μύλαι συγκείμεναι έξ ομοιομόρφων
πως λίθων παρετηρήθησαν ύπο περιηγητών έν χρή-
σει έτι έν τη νήσω Ικαρία [ΤοηνηβΐοΗ νογ&£Θ3
άα ΕβναηίI 402) καΐ έν Παλαιστίνη και Αΐγύ-
πτω (ΟΙατ/οβ Αηη. άβδ νογ&§68 XXII 237). Ή
εικονιζόμενη ό'μως μορφή μύλης είναι ώς γινώσκω
μοναδική έν τη ημετέρα επιστήμη.Έκ τούτου νο-
μίζω ότι το χωρίον Ζ' 19 του Πολυδεύκους [και
7] τράπεζα μύλη) αρμόζει μάλλον τω ειδει τούτω.
Μύλη καλείται δ κατώτερος λίθος του μύλου, το
δε αύτό μέρος ονομάζεται κατά τον Πολυδεύκην
και τράπεζα. Τράπεζα ό'μως έν κυριολεξία μόνον
το στήριγμα της έν τη δια της είκ. 4, 5 παριστά-
μενης μύλης δύναται νά κληθη και έξ αυτής και
ή υπερκείμενη πλάξ.
Υπεράνω της παραστάσεως είκ. 4 ευρίσκεται
άνάγλυπτος ή λέξις ΜΥΛΙλΙΘΡΟΙ. Αυτη αναφέρε-
ται εις πάντας τους έν τω μυλώνι έργαζομένους
πλήν της πρώτης μορφής της είκ. 5. ΜνλωΦρδς
έκαλεΐτο και δ προϊστάμενος ή ιδιοκτήτης τοΟ μυ-
λώνος και οί έν αύτω εργαζόμενοι άνδρες ή γυναί-
κες (ΙΙολυδ. Ζ' 180 κα'ι 19' ό της εργασίας προ-
εοτηκώς μνλωρδς και μνλωΰρός. Πσ. Δημοσθ. ο
Νικόστρ. 14 1252. Διογ. Λαέρτ. θ' 59. Σούδας
έν λ. Πνϋ'έας και μνλω§ρός· δ μυλωνά κεκτημέ-
νος και εργαζόμενος. Άρποκρ. 129 14 έν λ. μυ-
λω&ρός.ΆΟψ. Δ' 168 Α. Εύ'στάθ. εις Όδ. κ 161
1885 24· ξ· 104 1571 39· άλετρίδες αί και μυ-
λωΰροι κάί μυλωϋ'ρ'ιδες . . . Σχόλ. Άριστοφ. Εϊρ.
258' άλετρις ή μυλω&ρδς παρά Καλλιμάχω.
Ή λέξις ΜΥΛυυΝΑΡΧΗΟ της επομένης παρα-
στάσεως (είκ. 5) άναφέρεται εις τήν πρώτην μοο-
φήν και δηλοΐ τον προϊστάμενον. Έν τη σημασία
ταύτη άναφαίνεται και έν Σνολ.1 Αριστοφ. Ίππ. 253.
Έν τη παραστάσει είκ. 5 εικονίζεται καθ'όμοιον
τρόπον ή αύτη μορφή μύλης ώς έν είκ. 4, παρε-
λήφθη όμως νά δηλωθη ή κυρίως μύλη^ δ δ' έτε-
ρος πους της τραπέζης δεν διακρίνεται, υποτίθεται
δμως ότι καλύπτεται οπό του μυλωνάρχου. Και
έν ταΐς δύο παραστάσεσιν άπεικονίσθη μόνον ή αία
πλευρά της τραπέζης γεωμετρικώς, άνευ δηλο-
νότι προοπτικής.
Ο μυλωνάρχης φορεί χιτώνα ποδήρη και ίμά-
τιον έρριμμένον ώς ροομαϊκήν τήοεννον μέχρι τη;
κεφαλής, κινείται δε πρός τήν μύλην προτείνων
τάς χείρας κεκαμμένας έν τω άγκώνι. Ή έλαττω-
ματική έκτέλεσις της συνθέσεως παρέχει τήν έντύ-
πωσιν ότι δ μυλωνάρχης κρατεί διά τών χειρών
τήν μύλην. Έν τοιαύτη ό'μως περιπτώσει θά έκω-
λύετο ή περιστροφή της κώπης, ήτις στρεφόμενη
ώς εχει ύπο της γυναικός θά κατεκρήμνιζε τον κύ-
ριον ποοϊστάαενον !
Γ ι ι
Υποτίθεται λοιπόν ότι ό μυλωνάρχης ευρίσκε-
ται έν άποστάσει παρακολουθών τήν έκτέλεσιν της
έργασίας ή δ'τι αύτη οιεκόπη πρός στιγμήν καϊ τότε
δ προϊστάμενος ήδονατο νά σταθη παρά τήν μύ-
λην, ώς φαίνεται νυν. Άλλ ή στάσις της κινού-
σης τήν κώπην μορφής ελάχιστα ένισχύει τήν τε-
λευταίαν ύπόθεσιν, τούναντίον φαίνεται δ'τι αύτη
δεν ί'σταται αδρανής, άλλ ότι κινείται.
Το γένος της μορφής ταύτης είναι δυσοιάκρι-
τον, μή διακρινομένου εύκρινώς τοΟ χιτώνος, όν
φέρουσιν αί έν δεξιά μορφα'ι τών είκ. 3 και 4, φαί-
νεται ό'μως γυνή.
Έκ της αντιθέσεως της μερικής μόνον άμφιέσεως
τών λοιπών έν τω μυλώνι μορφών δυνάμεθα νά
έκλάβωμεν τον χιτώνα ώς τό κριτήριον πρός διά-
κρισιν του" γυναικείου γένους τών έν δεξιά τών είκ.
ΑΕ 1914
γυλωμένης γραμμής τοϋ' αμέσως επί της τραπέζης
άκολουθοΟντος οριζοντίου άντικειμένου, ο δε δνος
είναι ορθογώνιος λίθος μετά κυκλικής έν τω μέσω
οπής. Έν ταύτη ριπτοαενο: ό σίτος κατέληγεν εις
τά μεταξύ των δύο λίθων τοιχώματα και έτρίβετο.
ΈπΊ του όνου στερεοΰται έγκαρσίως ξύλινη ρά-
βδος, ή κώπη (Λουκ. ον. 42.Διόδ. Γ' 13 2.θεόκο.
4 58) στρεφόμενη δι' όπης περί κατακόρυφον έμ-
βολον ένεσφηνωμένον επί της μύλης.
'Έξ άδυναμίας του τεχνίτου ό όνος παρίσταται
έκ της άνω αύτου πλευράς, το δε έμβολον ετέθη
εις το άκρον έπ'ι της τραπέζης, ώστε, άν έστρέφετο
ώς ε/ει, θ? διέγραφε κύκλον έξερχόμενον της μυ-
λ^ς/ Και ή κακότεχνος αύτη άπεικόνισις προκύ-
πτει έκ της προσπάθειας νά έκδηλωθώσι τά μέρη
της μύλης έν πάσαις αυτών ταϊς λεπτομερείαις,
εναντίον και έν άγνοια παντός προοπτικοΟ νόμου.
Αί ύπο άνθρώπων στρεφόμεναι μύλαι ώνομά-
ζοντο χειρομύλαι (Ξενοφ Κύρ. Ρ' 2 31" χειρομύ-
λας χρή αντόϋ'εν παρασκενάσασΰ·αι, άίς σιτοποιού -
με$α' τοντο γαρ κουφότατον τών σιτοποιητικών
οργάνων. Πρβ. ΟοΓρ. αίοδδ. Β' 476 34" Γ' 197
54" 269 67). Μύλαι συγκείμεναι έξ ομοιομόρφων
πως λίθων παρετηρήθησαν ύπο περιηγητών έν χρή-
σει έτι έν τη νήσω Ικαρία [ΤοηνηβΐοΗ νογ&£Θ3
άα ΕβναηίI 402) καΐ έν Παλαιστίνη και Αΐγύ-
πτω (ΟΙατ/οβ Αηη. άβδ νογ&§68 XXII 237). Ή
εικονιζόμενη ό'μως μορφή μύλης είναι ώς γινώσκω
μοναδική έν τη ημετέρα επιστήμη.Έκ τούτου νο-
μίζω ότι το χωρίον Ζ' 19 του Πολυδεύκους [και
7] τράπεζα μύλη) αρμόζει μάλλον τω ειδει τούτω.
Μύλη καλείται δ κατώτερος λίθος του μύλου, το
δε αύτό μέρος ονομάζεται κατά τον Πολυδεύκην
και τράπεζα. Τράπεζα ό'μως έν κυριολεξία μόνον
το στήριγμα της έν τη δια της είκ. 4, 5 παριστά-
μενης μύλης δύναται νά κληθη και έξ αυτής και
ή υπερκείμενη πλάξ.
Υπεράνω της παραστάσεως είκ. 4 ευρίσκεται
άνάγλυπτος ή λέξις ΜΥΛΙλΙΘΡΟΙ. Αυτη αναφέρε-
ται εις πάντας τους έν τω μυλώνι έργαζομένους
πλήν της πρώτης μορφής της είκ. 5. ΜνλωΦρδς
έκαλεΐτο και δ προϊστάμενος ή ιδιοκτήτης τοΟ μυ-
λώνος και οί έν αύτω εργαζόμενοι άνδρες ή γυναί-
κες (ΙΙολυδ. Ζ' 180 κα'ι 19' ό της εργασίας προ-
εοτηκώς μνλωρδς και μνλωΰρός. Πσ. Δημοσθ. ο
Νικόστρ. 14 1252. Διογ. Λαέρτ. θ' 59. Σούδας
έν λ. Πνϋ'έας και μνλω§ρός· δ μυλωνά κεκτημέ-
νος και εργαζόμενος. Άρποκρ. 129 14 έν λ. μυ-
λω&ρός.ΆΟψ. Δ' 168 Α. Εύ'στάθ. εις Όδ. κ 161
1885 24· ξ· 104 1571 39· άλετρίδες αί και μυ-
λωΰροι κάί μυλωϋ'ρ'ιδες . . . Σχόλ. Άριστοφ. Εϊρ.
258' άλετρις ή μυλω&ρδς παρά Καλλιμάχω.
Ή λέξις ΜΥΛυυΝΑΡΧΗΟ της επομένης παρα-
στάσεως (είκ. 5) άναφέρεται εις τήν πρώτην μοο-
φήν και δηλοΐ τον προϊστάμενον. Έν τη σημασία
ταύτη άναφαίνεται και έν Σνολ.1 Αριστοφ. Ίππ. 253.
Έν τη παραστάσει είκ. 5 εικονίζεται καθ'όμοιον
τρόπον ή αύτη μορφή μύλης ώς έν είκ. 4, παρε-
λήφθη όμως νά δηλωθη ή κυρίως μύλη^ δ δ' έτε-
ρος πους της τραπέζης δεν διακρίνεται, υποτίθεται
δμως ότι καλύπτεται οπό του μυλωνάρχου. Και
έν ταΐς δύο παραστάσεσιν άπεικονίσθη μόνον ή αία
πλευρά της τραπέζης γεωμετρικώς, άνευ δηλο-
νότι προοπτικής.
Ο μυλωνάρχης φορεί χιτώνα ποδήρη και ίμά-
τιον έρριμμένον ώς ροομαϊκήν τήοεννον μέχρι τη;
κεφαλής, κινείται δε πρός τήν μύλην προτείνων
τάς χείρας κεκαμμένας έν τω άγκώνι. Ή έλαττω-
ματική έκτέλεσις της συνθέσεως παρέχει τήν έντύ-
πωσιν ότι δ μυλωνάρχης κρατεί διά τών χειρών
τήν μύλην. Έν τοιαύτη ό'μως περιπτώσει θά έκω-
λύετο ή περιστροφή της κώπης, ήτις στρεφόμενη
ώς εχει ύπο της γυναικός θά κατεκρήμνιζε τον κύ-
ριον ποοϊστάαενον !
Γ ι ι
Υποτίθεται λοιπόν ότι ό μυλωνάρχης ευρίσκε-
ται έν άποστάσει παρακολουθών τήν έκτέλεσιν της
έργασίας ή δ'τι αύτη οιεκόπη πρός στιγμήν καϊ τότε
δ προϊστάμενος ήδονατο νά σταθη παρά τήν μύ-
λην, ώς φαίνεται νυν. Άλλ ή στάσις της κινού-
σης τήν κώπην μορφής ελάχιστα ένισχύει τήν τε-
λευταίαν ύπόθεσιν, τούναντίον φαίνεται δ'τι αύτη
δεν ί'σταται αδρανής, άλλ ότι κινείται.
Το γένος της μορφής ταύτης είναι δυσοιάκρι-
τον, μή διακρινομένου εύκρινώς τοΟ χιτώνος, όν
φέρουσιν αί έν δεξιά μορφα'ι τών είκ. 3 και 4, φαί-
νεται ό'μως γυνή.
Έκ της αντιθέσεως της μερικής μόνον άμφιέσεως
τών λοιπών έν τω μυλώνι μορφών δυνάμεθα νά
έκλάβωμεν τον χιτώνα ώς τό κριτήριον πρός διά-
κρισιν του" γυναικείου γένους τών έν δεξιά τών είκ.