Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1914)

ΑΕ 1914

Τδ ' Ωδεΐον τοΰ Περικλέους υπό Π. Καστριώτον. 147

βων) άποκειμένων έν τω ~\ ^ν ΤΦ 'Ωδείψ τούτω έγυμνάζοντο καϊ οί δίά

ήμετέρω Έθνιχφ Νομι- >^ ^) \ τήν έορτήν των Παναθηναίων άναγκαιοΟντες μου-

σματικώ Μουσείω1. Έπι / ^^-^-^^^ \\ σίκοί χοροί και έν γένει έν αύτω άνεπτύχθη ή πρώτη

τούτων παρίσταται το ( ^ η γ^πγ·ΗΊΗΠΓ // ^ν Ά^ήν:Χ!? μουσική κίνησις.Έν αύτω δ κιθαρωδός

Ώδεΐον, ώς αναφέρει δ \ // Φρύνις έλαβε τδ πρώτον μουσικόν βραβεΐον παίξας

Πλούταρχος, περιφερές \ Λ/ δημοσία κατά τά Παναθήναια (Σχολ.Άριστ. 971.

μετά κιονοστιχίας έν τή λΥ&οΙίδηιιΠίι, ϋϊβ δί&άΐ Αίίίβοΐι. σ. 554). Έπί-

Είκ. 2. Το Ώδεΐον

ποοσοψει ιεΐΉ.Ζ). . π ,, , , , ση; ως και σήμερον παο ηαιν, ενοησιμευεν ως το-

ι Τ ν ' του Ιίερικλεονς επι νομίσματος. 1 ιι ι ι ΐι ι 1

Οτι το σνμβολικδν πος μουσικών συμφωνιών (ΟοηδθΓίδ). Εν αύτω δε

κερμάτων φέρει "την εικόνα του Ωδείου έπιρρωνύει οί'Αθηναϊοι ήκουον δημοσία απαγγελίας ποιημάτων,

και ή συνήθεια, ήν εϊχον οί Αθηναίοι, κατά τους τραγωδιών και κωμωδιών και διαλέξεων 4 πριν ή

ρωμαϊκούς αυτοκρατορικούς χρόνους τους άπδ Α- άπδ σκηνής διδαχθώσι πολλώ πρότερον της τών

δριανου μέχρι ΓορδιανοΟ Γ' δτε ούδέν πλέον έ'νδο- θεάτρων κατασκευής.Έχομεν δ'ώρισμένας μαρτυ-

ξον έχοντες, άνήγον εαυτούς εις τούς κλασσικούς ρίας άρχαίων συγγραφέων, οΐτινες έκτος τών μου-

'/ρόνους τής ισχύος αυτών και άναπαρίστων επί σικών αγώνων, άναφέρουσιν οτι και εις άλλας

τών νομισμάτων τά έν τή πόλει αυτών ύπάρχοντα άνάγκας τής πόλεως έχρησίμευεν, ιδία ομως ώς

διάσημα μνημεία, ώς προχείρως έχομεν έπι έτερου χώρος ένθα έφυλάττετο και έμετρεΐτο δ έν τή πο-

νομίσματος, εϊκονίζοντος τήν μεσημβρινήν οψιν τής λιτεία ανήκων σίτος, δ'στις και έπωλεϊτο έν καιρψ

Ακροπόλεως μετά τών ιερών αύτής και τοΟ προς σιτοδίας (πρβ. Ψευδοδημοσθένην ΛΑ' 37 και Σχό-

Μ κάτωθεν αύτής κειμένου θεάτρου τόΟ Διονύσου, λια Σουΐδα και Φωτίου). Επίσης και ώς σκοπιά

ή άνεύρεσις του δποίου, ώς γνωστόν, μεγάλως συ- διά τούς ιππείς 5 « έξεκάΦευδον δε και οί ιππείς έν

νέτεινεν εις τήν εύ"/ερή άποκάλυψιν του άπδ πολ- τω Ωδείω ». Εκτάκτως δε και ώς δικαστήριον 6

λοΰ ώς έξαφανισθέντος θεωρουμένου θεάτρου τοΟ και εις φιλοσόφων συνεντεύξεις και συζητήσεις

Διονύσου. έχρησίμευε 7.

Και ήν μεν τδ Ωδεΐον μικρόν, αλλά πολυτελές Και ιαΟτα μέν δ'σα ύπδ τών άρχαίων συγγρα-

διά στύλων κεκοσμημένον, οίτινες ήσαν άμα μέν φέων αναφέρονται. Νυν είπωμεν τί έκ τής σκαπά-

έ'σω τε και έξω του τής σκηνής οικοδομήματος, νης ήμών εις φώς προήχθη κατά τάς έπι όκτάμη-

άμα δέ και ύπέρ τάς τών εδωλίων σειράς κατά ρυ- νον αδιαλείπτως διενεργηθείσας άνασκαφάς.

θμδν στοάς, κύκλω περιθεούσης τον περίβολον/Ην _

δέ έστεγασμένον, ώς είπομεν άνωτέρω, διά σκηνο-

ειδοΟς ή κωνοειδους εις οξύ άποληγούσης ξύλινης Άναοκαφαί.
νης στέγης καϊ τοΰτο μάλλον ίνα ή άκουστική ή

τελεία 3. Αί άνασκαφαί ήμών ήρξαντο τήν 3"ΐν Φεβρουα-

1 Τήν πληροφορίαν ταύτην οφείλω ε!ς ευγενή άνακοίναχπν του φί- ρ;ου ήχο[ εύθ^, Αμέσως μετά τήν κατεδάφίσΐν

λου συναδέλοου κ. Ί. Σβοοώνου. » , 7 'τ Λ/γ Ό

» Πρώτος δ άοίδψος καθηγητής 'ΑΘ.Ρουσόπουλος έλεγχε τήν γνώ- ™>ν δυο μικρών οικίσκων τοΟ 1. Μουστοπουλου

μην οτι τό έπι του κολλΰβου είκονιζόμενον οικοδόμημα παριστά αυτό τά άπαλλοτρΙωθέντων, ώςείπομεν, δαπάνη τής Άρ-

Ώδεϊον τοΰ Περικλέους (Πλουτάον. Πεοικλ. 13. 7-8). Ποο. Ά6αν. ~ Έ' / > \ <> η ΑΠΑ ι

ο ,, ·* - 'ϋί'ι - =λ - - *·* . Υ^'-οΛογικης Λταιοειας αντι ορανμων / ,1)1)1) και

Γουσοπουλου, Ιι,γ'/ειριοιον της Ελληνικής Αρχαιολογίας, εκοοσις γ · ' 1 1 '-'

τμήμα α'. ΆΟη'νησι 1875, α. 271, σημείωσις 219.—Ά. Ποστολάχα, κατά πρότασιν τοΟ αντιπροέδρου αύτής κ. Γ. Μι-

Κερμάτια Συμβολικά. Άθήνησιν ΑΩΠ'ΰπ'άριθ. 95 και 175 σελ. σ^'ίώτου

20 καϊ 32 (εκ του Θ' τόμου τοΰ Περιοδικού Αθηναίου). / χ ^ , η„ ( μ ,

Παρίσταται άφ' ενός α'εν οικοδόμημα περιφερές μετά στέγης πυρα- Εργατας είχομεν άπδ ΙΌ- Ζ\) μετα τριών καρ-
μιδοειδοΰς. έ/ούσης επί τής κορυφής μικράν Ιξο'/ήν έφ' ης σφαιρίον.

Τό.δέ οικοδόμημα έπι πέντε ορατών κιόνων στηριζόμενον, έ·/ει τήν 4 Σωτίων παρ'Άθηναίο) VIII. 336.— Διόγ. Λαέρτ. VII, 7, 6-

εϊσοδον αϋτοϋ κατά τό άριστερόν τω όρώντι μέρος, έπ'ι τής έτέρας δέ 5 Ξενοφ. Ελληνικά II, 4, 9, 25. — Πρβ. και ^υάβ^^^1 ΤορΟ-

οψεως Νίκη καθημένη πρός δεςιά ε/ουσα τόν δεξιόν βραχίονα πρός τά §Γ3ρΙΐϊθ V. ΑίΐΐθΠ σ. 275. — 8. ΟΐΙΓίίΐΙΒ, 8ΐ3άί§βδΟΓΐίθ1ΐί;θ V.

όπισθεν και κάτω τεταμένον. Αΐΐίβη.— Ο. \ναθ1ΐ81Τ11ΐ(;1ΐ, Όίβ 8ίΆάΙ ΑΙΙΐβη ίΐΏ ΑΙίθΓίΙΐυΐΏ.

3 Ησύχιος έν λέξει Ώδεΐον και Σχόλια Άριστοφ. και Αίσ/ίνου. 6 Άριστοφ. Σφ. 1104.— Διογέν. Λαέρτ. Θ' 396.

— Διόδωρος Α' 48. 7 Πλουτάρ-/. Περί φυγής ΙΔ'.