Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1916)

ΑΕ 1916

σχήμα κρηνών παρέχει ή διάταξις Η της είκ. 11, 1908, 4001. Μονάζω: Ιαίιη, νβδβηδ. 1 16, 118.

ήτις προκύπτει εκ του σχήματος Β τη προσθήκη 477.— \νϋΐ'ζΙ)ϋΓ§: ϋίποΐΐδ νβΓζ. άβν θΗίπιηΙ. III,

ένος ή πλειόνων κιόνων. Και δταν μ.έν οί κίονες εΐνε 131. Λονδίνω: Β γ. Μ. Ο. Β 331, Β 333, Β 336, Β
τρεις ή κρήνη ν/ν. άετοειοη την στέγην και εΐκονί-

ται κατά μετιοπον (είκ. 23). Παραδείγματα έν

Είκών 22. Είκών 23.

Μαδρίτη (Βθιόιιχ, ν&δβδ άα ΐϊΐιΐδΘΘ (1θ Μβάΐ'ϊά
πίν. XI, 66) και Ιιβγάθ (Βουΐβζ, Οΐιοϊχ <3θ8 νβ8β8
ρβίηΐδ άα ιηυδββ άβ Ββ^άβ πίν. XIX). Όταν δ' οί
κίονες ήσαν πλείονες, είτε διότι δεν ύπήρχεν ικανός
'/ώρος, είτε διότι Ό αγγειογράφος έβαρύνετο, είκονί-

Είκών 25.

672 και Ε 13. Νεαπόλει: Μιΐδβο Είηίδοο II πίν.
XII και XVII. Πετρουπόλει: 8ΐθρ1ΐ3πΐ Ει·ηιϊ(;α§β
282.

ζετο ή κρήνη κατά κρόταφον (είκ. 24, 2ο, 26). Τη;
τελευταίας ταύτης περιπτώσεως παραδείγματα ε'·/ο-
μεν τά έξη ς : έν Αθήναις: Οοΐΐϊ^ηοη-Οοανβ, Οα-
ί,αΐο^ηβ άβδ ναδββ ρβϊηΐΒ 14693—Μουσείου αριθ.

1243. Β. 0ι·3θ£: ΑΙίΐΌροΙΐδδοΙι. πίν. 47 732 και Κοινά χαρακτηριστικά του είδους τούτου εινε

740. θήζαις: Βαιτο\ν8 Β8Α 1907/8 283, 84. 10ν ή χΟαμαλότης τών στοών, αίτινες εινε μόλις

Βερολίνω : ΡΊινίΛνϋηοϊβΐ', ΒβδοΙίΓ. 1723, 1893, ύψηλότεραι του αναστήματος ανθρώπου και 20ν ή

28· 1- 17.