ΑΕ 1916
σχήμα κρηνών παρέχει ή διάταξις Η της είκ. 11, 1908, 4001. Μονάζω: Ιαίιη, νβδβηδ. 1 16, 118.
ήτις προκύπτει εκ του σχήματος Β τη προσθήκη 477.— \νϋΐ'ζΙ)ϋΓ§: ϋίποΐΐδ νβΓζ. άβν θΗίπιηΙ. III,
ένος ή πλειόνων κιόνων. Και δταν μ.έν οί κίονες εΐνε 131. Λονδίνω: Β γ. Μ. Ο. Β 331, Β 333, Β 336, Β
τρεις ή κρήνη ν/ν. άετοειοη την στέγην και εΐκονί-
ται κατά μετιοπον (είκ. 23). Παραδείγματα έν
Είκών 22. Είκών 23.
Μαδρίτη (Βθιόιιχ, ν&δβδ άα ΐϊΐιΐδΘΘ (1θ Μβάΐ'ϊά
πίν. XI, 66) και Ιιβγάθ (Βουΐβζ, Οΐιοϊχ <3θ8 νβ8β8
ρβίηΐδ άα ιηυδββ άβ Ββ^άβ πίν. XIX). Όταν δ' οί
κίονες ήσαν πλείονες, είτε διότι δεν ύπήρχεν ικανός
'/ώρος, είτε διότι Ό αγγειογράφος έβαρύνετο, είκονί-
Είκών 25.
672 και Ε 13. Νεαπόλει: Μιΐδβο Είηίδοο II πίν.
XII και XVII. Πετρουπόλει: 8ΐθρ1ΐ3πΐ Ει·ηιϊ(;α§β
282.
ζετο ή κρήνη κατά κρόταφον (είκ. 24, 2ο, 26). Τη;
τελευταίας ταύτης περιπτώσεως παραδείγματα ε'·/ο-
μεν τά έξη ς : έν Αθήναις: Οοΐΐϊ^ηοη-Οοανβ, Οα-
ί,αΐο^ηβ άβδ ναδββ ρβϊηΐΒ 14693—Μουσείου αριθ.
1243. Β. 0ι·3θ£: ΑΙίΐΌροΙΐδδοΙι. πίν. 47 732 και Κοινά χαρακτηριστικά του είδους τούτου εινε
740. θήζαις: Βαιτο\ν8 Β8Α 1907/8 283, 84. 10ν ή χΟαμαλότης τών στοών, αίτινες εινε μόλις
Βερολίνω : ΡΊινίΛνϋηοϊβΐ', ΒβδοΙίΓ. 1723, 1893, ύψηλότεραι του αναστήματος ανθρώπου και 20ν ή
28· 1- 17.
σχήμα κρηνών παρέχει ή διάταξις Η της είκ. 11, 1908, 4001. Μονάζω: Ιαίιη, νβδβηδ. 1 16, 118.
ήτις προκύπτει εκ του σχήματος Β τη προσθήκη 477.— \νϋΐ'ζΙ)ϋΓ§: ϋίποΐΐδ νβΓζ. άβν θΗίπιηΙ. III,
ένος ή πλειόνων κιόνων. Και δταν μ.έν οί κίονες εΐνε 131. Λονδίνω: Β γ. Μ. Ο. Β 331, Β 333, Β 336, Β
τρεις ή κρήνη ν/ν. άετοειοη την στέγην και εΐκονί-
ται κατά μετιοπον (είκ. 23). Παραδείγματα έν
Είκών 22. Είκών 23.
Μαδρίτη (Βθιόιιχ, ν&δβδ άα ΐϊΐιΐδΘΘ (1θ Μβάΐ'ϊά
πίν. XI, 66) και Ιιβγάθ (Βουΐβζ, Οΐιοϊχ <3θ8 νβ8β8
ρβίηΐδ άα ιηυδββ άβ Ββ^άβ πίν. XIX). Όταν δ' οί
κίονες ήσαν πλείονες, είτε διότι δεν ύπήρχεν ικανός
'/ώρος, είτε διότι Ό αγγειογράφος έβαρύνετο, είκονί-
Είκών 25.
672 και Ε 13. Νεαπόλει: Μιΐδβο Είηίδοο II πίν.
XII και XVII. Πετρουπόλει: 8ΐθρ1ΐ3πΐ Ει·ηιϊ(;α§β
282.
ζετο ή κρήνη κατά κρόταφον (είκ. 24, 2ο, 26). Τη;
τελευταίας ταύτης περιπτώσεως παραδείγματα ε'·/ο-
μεν τά έξη ς : έν Αθήναις: Οοΐΐϊ^ηοη-Οοανβ, Οα-
ί,αΐο^ηβ άβδ ναδββ ρβϊηΐΒ 14693—Μουσείου αριθ.
1243. Β. 0ι·3θ£: ΑΙίΐΌροΙΐδδοΙι. πίν. 47 732 και Κοινά χαρακτηριστικά του είδους τούτου εινε
740. θήζαις: Βαιτο\ν8 Β8Α 1907/8 283, 84. 10ν ή χΟαμαλότης τών στοών, αίτινες εινε μόλις
Βερολίνω : ΡΊινίΛνϋηοϊβΐ', ΒβδοΙίΓ. 1723, 1893, ύψηλότεραι του αναστήματος ανθρώπου και 20ν ή
28· 1- 17.