ΛΕ 1917
■
14 (επιγρ. άρι&. ■Ίΐό): άπελευ&ερώοεις εν Χνρετίαις επί στρατηγού Γραιχψον Γενναίου.
313" στ. 1-10. Ή ανώμαλος θέσις τών λέξεων 313* στ. 11-19. Σπουδαιότατη είναι ή άνα-
τήν έξάμηνον τήν πρώτην λόγον ε/ει τήν έζοικο- γ?αφή τ02 γένους τοΟ στρατηγού Ενβώτου, θεω-
νόμησιν σφάλματος τοΟ /αράκτου, προί άποβυγήν ρουμένου Ύπαταί'ου κατ' εϊκασίαν παρά Κγοο§-
έξαλιιψεων" έν στ. 1 και 2 μετά το ΛΕ τοΟ πόλεως Κβπι ΙΟ ΙΧ2 XXV. Έ/ρημάτισε δε ούτος, ολίγον
και ΟΥ τοΟ '^Αε^αν^ρου άφειθη μικρόν κενόν, ένε- βεβαίως χρόνον προ της στρατηγίας αύτοΟ, ταγός
κα πιθανώς ανωμαλίας τοΟ λίθου. Ο στρατηγός έν τη πατρίδι αυτού Ααρίση, και αναγράφεται
Ήγησίας φαίνεται ών εγγονός του εν ΙΟ ΙΧ2 531 ομοίως, ώς ένθάδε, έν ΙΟ ΙΧ2 549. Πιθανώτατα
αναγραφομένου άνευ πατρικού στρατηγού Ηγη- ό Ενβίοτος ούτος είναι Ό αύτος τω έν ΙΟ ΙΧ2 415
σίου, δ'.ότ: τό σχήμα των γραμμάτο^ν της τελευ- στ. 38-39 άναγραφομένω στρατηγώ εϋθϋς προ
ταίας ταύτης έπιγραφής δηλοϊ χρόνους προγενε- της χρονολογίας από του αύτοκράτορος Αυγούστου,
στέρους, παραοαλλόμενον προς το της περί ής ό περί ής βλ. τά προειρημένα εις άριθ. 305 στ. 1 -24.
λογος' περί δέ των χρόνων αύτοΟ βλ. τά εις στ. Προκύπτει όμως δυσχέρεια περί τήν θέσιν τών προ
11-19 υπομνήματα. Έν στ. 5 έγραψεν ό /αρά- αύτοΰ' διότι έν μέν 415 τών ΙΟ ΙΧ2 προηγείται
κτης ΠΕΙ, ήτοι περισσώς το πρώτον I, λόγω της αϋτοΟ ό Θεμιστογένης, ένθάδε δέ ό Ήγησίας' δυνα-
προφοράς του ΕΙ ώς Γ επίσης έν στ. 0 έγραψε ΜΙΕ τον όμως νά έγράφησάν τίνες τών άπελευθερώ-
άντί ΜΕΙ, ή μάλλον περισσώς το Ε. Το ονοαα σεων τούτων πρωΟυστέρως, ήτοι πρώτη ή του ένε-
Αροσίσκα έποιήθη παρά το Αροσις (πρβ. 'Αρότης)' στώτος έτους και μετ' αυτήν ή τοΟ προηγουμένου,
ΐαίνεται δέ ότι εκ τών τοιούτων εις -ίσκα ( γεν. Οπωσδήποτε προ της ονομασίας ώς αύτοκράτορος
-ίσκης, προφερομ. -ίστσης, -ίτσης) παρήχθησαν τά τοΟ Αύγουστου, και άπό της συγχωνεύσεως τοΟ
άπειροπληθή έν τη Νέα Ελληνική γλώσση ύπο- κοινού τών Περραιοών τω τών Θεσσαλών, έχομεν
κοριστικά εις -ίτσα, άτινα άπιθάνως έρμηνεύονται τους απαιτουμένους τρεις στρατηγούς, χρονοΛο-
ΰπο τών γλωσσολόγων, ώς γενόμενα έκ της Λ.α- γουμένους τω 30-29, 29-28, 28-27 πΧ. Θεμι-
τινικής τών εϊς ίβϊΐΐβ. οτογένην Άνδροσ&ενους Γυρτώνιον, Ήγησίαν Αρ-
■
14 (επιγρ. άρι&. ■Ίΐό): άπελευ&ερώοεις εν Χνρετίαις επί στρατηγού Γραιχψον Γενναίου.
313" στ. 1-10. Ή ανώμαλος θέσις τών λέξεων 313* στ. 11-19. Σπουδαιότατη είναι ή άνα-
τήν έξάμηνον τήν πρώτην λόγον ε/ει τήν έζοικο- γ?αφή τ02 γένους τοΟ στρατηγού Ενβώτου, θεω-
νόμησιν σφάλματος τοΟ /αράκτου, προί άποβυγήν ρουμένου Ύπαταί'ου κατ' εϊκασίαν παρά Κγοο§-
έξαλιιψεων" έν στ. 1 και 2 μετά το ΛΕ τοΟ πόλεως Κβπι ΙΟ ΙΧ2 XXV. Έ/ρημάτισε δε ούτος, ολίγον
και ΟΥ τοΟ '^Αε^αν^ρου άφειθη μικρόν κενόν, ένε- βεβαίως χρόνον προ της στρατηγίας αύτοΟ, ταγός
κα πιθανώς ανωμαλίας τοΟ λίθου. Ο στρατηγός έν τη πατρίδι αυτού Ααρίση, και αναγράφεται
Ήγησίας φαίνεται ών εγγονός του εν ΙΟ ΙΧ2 531 ομοίως, ώς ένθάδε, έν ΙΟ ΙΧ2 549. Πιθανώτατα
αναγραφομένου άνευ πατρικού στρατηγού Ηγη- ό Ενβίοτος ούτος είναι Ό αύτος τω έν ΙΟ ΙΧ2 415
σίου, δ'.ότ: τό σχήμα των γραμμάτο^ν της τελευ- στ. 38-39 άναγραφομένω στρατηγώ εϋθϋς προ
ταίας ταύτης έπιγραφής δηλοϊ χρόνους προγενε- της χρονολογίας από του αύτοκράτορος Αυγούστου,
στέρους, παραοαλλόμενον προς το της περί ής ό περί ής βλ. τά προειρημένα εις άριθ. 305 στ. 1 -24.
λογος' περί δέ των χρόνων αύτοΟ βλ. τά εις στ. Προκύπτει όμως δυσχέρεια περί τήν θέσιν τών προ
11-19 υπομνήματα. Έν στ. 5 έγραψεν ό /αρά- αύτοΰ' διότι έν μέν 415 τών ΙΟ ΙΧ2 προηγείται
κτης ΠΕΙ, ήτοι περισσώς το πρώτον I, λόγω της αϋτοΟ ό Θεμιστογένης, ένθάδε δέ ό Ήγησίας' δυνα-
προφοράς του ΕΙ ώς Γ επίσης έν στ. 0 έγραψε ΜΙΕ τον όμως νά έγράφησάν τίνες τών άπελευθερώ-
άντί ΜΕΙ, ή μάλλον περισσώς το Ε. Το ονοαα σεων τούτων πρωΟυστέρως, ήτοι πρώτη ή του ένε-
Αροσίσκα έποιήθη παρά το Αροσις (πρβ. 'Αρότης)' στώτος έτους και μετ' αυτήν ή τοΟ προηγουμένου,
ΐαίνεται δέ ότι εκ τών τοιούτων εις -ίσκα ( γεν. Οπωσδήποτε προ της ονομασίας ώς αύτοκράτορος
-ίσκης, προφερομ. -ίστσης, -ίτσης) παρήχθησαν τά τοΟ Αύγουστου, και άπό της συγχωνεύσεως τοΟ
άπειροπληθή έν τη Νέα Ελληνική γλώσση ύπο- κοινού τών Περραιοών τω τών Θεσσαλών, έχομεν
κοριστικά εις -ίτσα, άτινα άπιθάνως έρμηνεύονται τους απαιτουμένους τρεις στρατηγούς, χρονοΛο-
ΰπο τών γλωσσολόγων, ώς γενόμενα έκ της Λ.α- γουμένους τω 30-29, 29-28, 28-27 πΧ. Θεμι-
τινικής τών εϊς ίβϊΐΐβ. οτογένην Άνδροσ&ενους Γυρτώνιον, Ήγησίαν Αρ-