18 Σ Β. Κουγέα Τό Κόινόν τών Ελλήνων κατ έτΐίγραφήν Επιδαύρου. αε ΐ92ΐ
συνεπίκουοοι, δι' ο6ς ή έπιγραφή α^τη πρέττει νά ρείας, παρέσχεν ό εκδότης (ΑΕ 1918 σ·129) τάς
άνανθη εις'Αντίγονον τον Δώσωνα. ΤοΟ αύτοΟ βα- δέουσας πληροφορίας. Ή επιγραφή Α, συγκει-
σιλέως έσώθησαν καΐ άλλαι τινές σύγχρονοι συν- μ-έν-^ ες οκτώ εν ολω παλαιών και νέων τεμαχίων,
θήκαι πρΌς αλλάς έλληνικάς και μάλιστα Κρητι- αποτελεί στηλην πανταχόθεν ήκρ(.υτηριασμένην,
κάς πόλεις, ώς είναι ή μεταξύ Αντιγόνου και Ίε- ής το πλάτος είναι 0,70, το σωζόμενον ύψος 0,
ραπυτνίων (8.0.ϋ I. Γ)043=Μιΐδβο ΙΙ&Η&ιιο 10 60 και το πάχος 0,14. Το αυτό δε πάχος εχει
603) και ή μεταξύ Αντιγόνου και Έλευθίρναίων και το έπισθόγραφον τεμάχιον έν ω αί έπιγρα-
(Ρ. (7 /7. XIII, 48. Α?ηα\ ΙοίίΠΙ. οΐ Αν- φαι Β και Β' Έκ δέ της ίσότητος ταύτης του
βΛαβθ/.ΧΙ,583. ΐνίΐΐΐβΐηΐ, έ'. ά σ. 50 κ. έ.). πάχους και της όμοιότητος του λίθου και των
Μεταξύ των συνθηκών τούτων, άς βλέπομεν ήδη γραμμάτων εικασεν ό Καββαδίας οτι και το όπι-
παρά ΓΙολυβίω έκτελρυμένας (Πολ. II, 136,6 , σθόγραφον τεμάχιον Β—Β' ανήκει εις την αυτήν
όπου τον Άντίγονον άκολουθοΟσι και Κρήτες), και στήλην και έτοποθέτησεν αύτο έν τω σχεόίω (εί-
τής ημετέρας επιγραφής ΐξ Επιδαύρου παρουσι- κών 3 σελ. 129| εις τό άνω και δεξιόν αύτής μέ-
άζονται πολλαϊ λεκτικαι και πραγματικά! όμοιότη- ρος α . Αλλ' ή εικασία αύτη δεν φαίνεται
τες, ώ; θα δει/Οη κατωτέρω έν τή εξετάσει των ασφαλής, διότι ή διαφορά εν τε τη εξωτερική
καθ έκαστον τη; επιγραφής. Έπειτα ή εν τω ίΑ0Ρ?ή *α- έν τω κειμένω μεταξύ των επιγραφών
ίερώ της Επιδαύρου εΰρεσις της έπιγραφής ταύ- Α και ΒΒ είναι προφανής. Τό τεμάχιον ΒΒ' είναι
της αποδεικνύει οτι εί/ε στηθή εκεί ή στήλη, ό δε δπισθόγραφον, έκ δε των έν αύτω φράσεων φαίνεται
όρο; ούτο; θά περιείνετο ασφαλώς έν τω άπολε- ότι περιεΐχεν όμολογίαν ή συνΟηκην και όρκον.
σθέντι τμήματι της έπιγραφής. Επειδή δε γνω- Η επιγραφή Α, ακέφαλος και ελλιπής έν αρχή,
ρΓζομεν οτι ή Επίδαυρος προσ/ωρησασα μόλις εχει τό τέλος άλώβητον. "Οτι δε ή έπιγραφή έπε-
κατά το έτο; 243/2 εις τό Κοινόν τών χΑχαιών ρατοΟτο έν τω τελευταίφ στίχω 44 δεικνύει το
(ΗβϊΊη-δίνοϋοάα 376) μόνον από του έτους έκεί- μετά τον στίχον τούτον παρατηρούμενον πλατύ
νου άπετέλει υ,έλος αύτοΰ, συαπεοαίνοαεν οτι εις κενόν εν τώ λίθω. Κατά ταύτα ή μεν έπιγραφή Α
τό ιερόν τή; Επιδαύρου Οά ύπεχρεώθησαν νά στή- άπετέλει τον καταστατικόν όργανισμόν, ήτοι τον
σωσι τα; στήλας τών συνθηκών οί ένταυθαίΒ' 21) κανονισμόν του συνεδρίου τών Ελλήνων, και είχε
αναφερόμενοι Αχαιοί. "Αν δέ ή γνώμη αύτη είναι Υ?α?ή έπι στήλης γεγραμμένης μόνον έπι της
ορθή, τότε έ'χομεν ένα ΙθΠΐιίηιΐδ ροδί ςαβηΐ δια μίας πλευράς, ή δέ έπιγραφή ΒΒ άπετέλει τήν
τήν προέλευσιν και τήν χρονολόγησιν της έπι- όμολογίαν και τον όρκον και είχε χαραχθή έπ'ι
γραφής, ήτις και δια τούτον ακόμη τον λόγον άνα- στήλη; δπισθογράφου, εξ ής έπι του παρόντος μό-
κτέα τυγχάνει εί; Άντίγονον τον Δώσωνα. Δια νον εν τεμάχιον ευρέθη. Βέβαιου; οτι μία και ή
πάντα; λοιπόν του; ανωτέρω λόγους ή έπιγραφή *ύτή χειρ έχαραςεν άμφοτέρας τάς έπιγραφάς,κα-
αύτη τή; Επιδαύρου ανάγεται εις του; /οόνους Οίσταται προφανές έκ πολλών ένδείςεων. Αλλ" ή
και εις τας πολιτικάς έν Ελλάδι πράξεις Άντιγό- όμοιότης του λίθου, τών διαστάσεων και τών γραμ-
νθυ του' Δώσωνος, ειδικώς δέ εις τήν υπ" εκείνου μάτων αμφοτέρων τών στηλών, ούδένα πρέπει νά
συντελεσθεΐσαν άνανέωσιν τον Κοινού τών Έλλή- έκπλήττη, διότι έγγραφα σχετικά και άλληλο-
νουν έν Αίγίω τω 224 π. Χ. (ΝΐθδΘ Π. σ. 33ο. συμπληρούμενα, περιέχοντα σκέψεις και άποφά-
Βοΐοοίι IIIι 736). *Ας είσέλθωμεν τώρα εις την σεις ληφθείσας έν τω αύτω τόπω, κατά τον αύ-
έξέτασιν τών καθ" έκαστον της έπιγραφής. τον χρόνον και υπό τών αυτών προσώπων, φυσι-
κον είναι νά ύποθέσωμεν οτι έςετελέσθησαν και
6. Αί ατηλαι καί τό τιεριεχόμενον αύζών. ώς προς την ^/άραξιν αυτών Οπό τών αύτών προ-
σώπων, κατά τον αυτόν χρόνον και έν τώ αύτω
Ως προς την ποιότητα, τήν συγκρότησιν και επίσης τόπω. Ή έπιγραφή Α, περιέχουσα, ώς
τάς διαστάσει; του λίϋου, τόν αριθμόν τών έν έκά- ανωτέρω ελέχθη, τόν καταστατικόν όργανισμόν
στω στίχω γραμμάτων και τάς άλλας λεπτομε- του συνεδρίου τον ψηφισθέντα κατά πασαν πιθα-
συνεπίκουοοι, δι' ο6ς ή έπιγραφή α^τη πρέττει νά ρείας, παρέσχεν ό εκδότης (ΑΕ 1918 σ·129) τάς
άνανθη εις'Αντίγονον τον Δώσωνα. ΤοΟ αύτοΟ βα- δέουσας πληροφορίας. Ή επιγραφή Α, συγκει-
σιλέως έσώθησαν καΐ άλλαι τινές σύγχρονοι συν- μ-έν-^ ες οκτώ εν ολω παλαιών και νέων τεμαχίων,
θήκαι πρΌς αλλάς έλληνικάς και μάλιστα Κρητι- αποτελεί στηλην πανταχόθεν ήκρ(.υτηριασμένην,
κάς πόλεις, ώς είναι ή μεταξύ Αντιγόνου και Ίε- ής το πλάτος είναι 0,70, το σωζόμενον ύψος 0,
ραπυτνίων (8.0.ϋ I. Γ)043=Μιΐδβο ΙΙ&Η&ιιο 10 60 και το πάχος 0,14. Το αυτό δε πάχος εχει
603) και ή μεταξύ Αντιγόνου και Έλευθίρναίων και το έπισθόγραφον τεμάχιον έν ω αί έπιγρα-
(Ρ. (7 /7. XIII, 48. Α?ηα\ ΙοίίΠΙ. οΐ Αν- φαι Β και Β' Έκ δέ της ίσότητος ταύτης του
βΛαβθ/.ΧΙ,583. ΐνίΐΐΐβΐηΐ, έ'. ά σ. 50 κ. έ.). πάχους και της όμοιότητος του λίθου και των
Μεταξύ των συνθηκών τούτων, άς βλέπομεν ήδη γραμμάτων εικασεν ό Καββαδίας οτι και το όπι-
παρά ΓΙολυβίω έκτελρυμένας (Πολ. II, 136,6 , σθόγραφον τεμάχιον Β—Β' ανήκει εις την αυτήν
όπου τον Άντίγονον άκολουθοΟσι και Κρήτες), και στήλην και έτοποθέτησεν αύτο έν τω σχεόίω (εί-
τής ημετέρας επιγραφής ΐξ Επιδαύρου παρουσι- κών 3 σελ. 129| εις τό άνω και δεξιόν αύτής μέ-
άζονται πολλαϊ λεκτικαι και πραγματικά! όμοιότη- ρος α . Αλλ' ή εικασία αύτη δεν φαίνεται
τες, ώ; θα δει/Οη κατωτέρω έν τή εξετάσει των ασφαλής, διότι ή διαφορά εν τε τη εξωτερική
καθ έκαστον τη; επιγραφής. Έπειτα ή εν τω ίΑ0Ρ?ή *α- έν τω κειμένω μεταξύ των επιγραφών
ίερώ της Επιδαύρου εΰρεσις της έπιγραφής ταύ- Α και ΒΒ είναι προφανής. Τό τεμάχιον ΒΒ' είναι
της αποδεικνύει οτι εί/ε στηθή εκεί ή στήλη, ό δε δπισθόγραφον, έκ δε των έν αύτω φράσεων φαίνεται
όρο; ούτο; θά περιείνετο ασφαλώς έν τω άπολε- ότι περιεΐχεν όμολογίαν ή συνΟηκην και όρκον.
σθέντι τμήματι της έπιγραφής. Επειδή δε γνω- Η επιγραφή Α, ακέφαλος και ελλιπής έν αρχή,
ρΓζομεν οτι ή Επίδαυρος προσ/ωρησασα μόλις εχει τό τέλος άλώβητον. "Οτι δε ή έπιγραφή έπε-
κατά το έτο; 243/2 εις τό Κοινόν τών χΑχαιών ρατοΟτο έν τω τελευταίφ στίχω 44 δεικνύει το
(ΗβϊΊη-δίνοϋοάα 376) μόνον από του έτους έκεί- μετά τον στίχον τούτον παρατηρούμενον πλατύ
νου άπετέλει υ,έλος αύτοΰ, συαπεοαίνοαεν οτι εις κενόν εν τώ λίθω. Κατά ταύτα ή μεν έπιγραφή Α
τό ιερόν τή; Επιδαύρου Οά ύπεχρεώθησαν νά στή- άπετέλει τον καταστατικόν όργανισμόν, ήτοι τον
σωσι τα; στήλας τών συνθηκών οί ένταυθαίΒ' 21) κανονισμόν του συνεδρίου τών Ελλήνων, και είχε
αναφερόμενοι Αχαιοί. "Αν δέ ή γνώμη αύτη είναι Υ?α?ή έπι στήλης γεγραμμένης μόνον έπι της
ορθή, τότε έ'χομεν ένα ΙθΠΐιίηιΐδ ροδί ςαβηΐ δια μίας πλευράς, ή δέ έπιγραφή ΒΒ άπετέλει τήν
τήν προέλευσιν και τήν χρονολόγησιν της έπι- όμολογίαν και τον όρκον και είχε χαραχθή έπ'ι
γραφής, ήτις και δια τούτον ακόμη τον λόγον άνα- στήλη; δπισθογράφου, εξ ής έπι του παρόντος μό-
κτέα τυγχάνει εί; Άντίγονον τον Δώσωνα. Δια νον εν τεμάχιον ευρέθη. Βέβαιου; οτι μία και ή
πάντα; λοιπόν του; ανωτέρω λόγους ή έπιγραφή *ύτή χειρ έχαραςεν άμφοτέρας τάς έπιγραφάς,κα-
αύτη τή; Επιδαύρου ανάγεται εις του; /οόνους Οίσταται προφανές έκ πολλών ένδείςεων. Αλλ" ή
και εις τας πολιτικάς έν Ελλάδι πράξεις Άντιγό- όμοιότης του λίθου, τών διαστάσεων και τών γραμ-
νθυ του' Δώσωνος, ειδικώς δέ εις τήν υπ" εκείνου μάτων αμφοτέρων τών στηλών, ούδένα πρέπει νά
συντελεσθεΐσαν άνανέωσιν τον Κοινού τών Έλλή- έκπλήττη, διότι έγγραφα σχετικά και άλληλο-
νουν έν Αίγίω τω 224 π. Χ. (ΝΐθδΘ Π. σ. 33ο. συμπληρούμενα, περιέχοντα σκέψεις και άποφά-
Βοΐοοίι IIIι 736). *Ας είσέλθωμεν τώρα εις την σεις ληφθείσας έν τω αύτω τόπω, κατά τον αύ-
έξέτασιν τών καθ" έκαστον της έπιγραφής. τον χρόνον και υπό τών αυτών προσώπων, φυσι-
κον είναι νά ύποθέσωμεν οτι έςετελέσθησαν και
6. Αί ατηλαι καί τό τιεριεχόμενον αύζών. ώς προς την ^/άραξιν αυτών Οπό τών αύτών προ-
σώπων, κατά τον αυτόν χρόνον και έν τώ αύτω
Ως προς την ποιότητα, τήν συγκρότησιν και επίσης τόπω. Ή έπιγραφή Α, περιέχουσα, ώς
τάς διαστάσει; του λίϋου, τόν αριθμόν τών έν έκά- ανωτέρω ελέχθη, τόν καταστατικόν όργανισμόν
στω στίχω γραμμάτων και τάς άλλας λεπτομε- του συνεδρίου τον ψηφισθέντα κατά πασαν πιθα-