DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0031
24
τωτέρω έν στ. 17/18 διάταξιν, την καθορίζουσαν
τον τόπον των έν καιρώ ειρήνης συνελεύσεων:
οϋ αν οι στεφανΐται αγώνες γίνωνταΐ' διότι εύκαι-
ρίαι τελέσεως πανελληνίων στεφανιτών αγώνων
δεν παρουσιάζονται τρις εκάστου έτους και χωρι-
ζόμενα», άπ' αλλήλων κατά χρονικον διάστημα
προσήκον εις τοιαύτας πολυμελείς συνόδους, ώς
ή του συνεδρίου των Ελλήνων.
Στ 12—14. εν δε τοπ πολέμωι οσάκις αν
δοκήι σνμφέρειν τοις σννέδροις και [.........
.]« τώι νπδ των βασιλέων επί της κοινής φυλα-
κής καταλελεψμένωι—. Ό εκδότης το έν στ. 13
έκ 12 περίπου γραμμάτων /άσμα συμπληρώνων
και [ τοις αρχουσι κα ι τώι, λέγει (σ. 144) ό'τι
«πιθανή ωσαύτως ή συμπλήρωσις [προέδροις ή
σνμμάχοις». 'Αλλ' ό κατωτέρω στίχος 16, όπου
άναγινώσκομεν » οϋ αν οί πρόεδροι και δ βασιλεύς
η ό νπδ τών βασιλέων αποδεδειγμένος στρατηγός
παραγγέλληι, επιβάλλει καί ενταύθα την συμ-
πλήρωσιν [τώι βασιλεΐ] ή. Αλλως τε και έν τω
λίθω προ του άρθρου τώι σώζεται πλην ολοκλή-
ρου σχεδόν του Η καΕ γρ<Χ(Α(χή τις κατακόρυ-
φος προ αύτου I και προ αυτής ίχνος οριζόντιας
γραμμής, άποτελούσης πιθανώτατα λείψανον του
Ε, ώστε ή ανωτέρω άνάγνωσις νά θεωρήται ασφα-
λής. Κατά ταύτα άναγνωστέοι οί ανωτέρω στί-
χοι ούτω: ένδέτώι πολέμωι οσάκις αν δοκήι σνμ-
φέρειν τοις σννέδροις και \τώι βασιλεΐ ή τώι νπδ
τών βασάέων επί τής κοινής φνλακής καταλελειμ-
μέν\ωι.—Και ή έννοια δέ του λόγου ταύτην απαι-
τεί την συμπλήρωσιν. Εν καιρώ δηλονότι πολέ-
αου το συνέδοιον θά συνήοχετο οσάκις έθεώοουν
συμφέρον οί σύνεοροι και ό βασιλεύς, αί δύο άνώ-
τεραι του Κοινού έξουσίαι, ή (του βασιλέί,υς τυ-
χόν απόντος εξ Ελλάδος) οί σύνεδροι καϊ ό ύπό
τών συμβασιλέων ώς αντιπρόσωπος αυτών καταλε-
λειμμένος, ό έπι τής κοινής φνλακής καταλελειμ-
μένος. Ότι δέ είχε τοιούτον δικαίωμα συγκλήσεως
και διευθύνσεως του ελληνικού συνεδρίου ό βασι-
λεύς τών Μακεδόνων και κατά τους παλαιοτέρους
οργανισμούς του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου,
μαρτυρεί ό 4«5<5ωρος (XVII,73,5 . παράβ. και
Κονρτιον Ρονφον VI, 1 ,19 και ΚαβΤβύ I2 σ.
280). Αλλά ποιος είναι ό ε^ί τής κοινής φνλα-
κής ν.αταλελειμ μένος; Ό Καββαδίας ουδέν α περί
Α ε 1921
αύτοΟ ποιείται λόγον,άλλ'ή μνεία τούτου ενταύθα
καθιστώσα προς τοις άλλοις άναμφισβήτητον την
εις το ΚοινΌν τών Ελλήνων άναγωγήν τής επιγρα-
φής, διαφωτίζει καϊ λύει σπουδαιότατον αληθώς
ζήτημα.
Έν τω Περί τών προς Άλέξανδρον σιν&ηκών-
λόγω του \/ζυοο)Δημοσ&ένονς § 15 φέρεται:
«εστί γαρ έν ταΐς συν&ήκαις έπιμελεΐοΰαι τους
σννεδρεύοντας και τους έπι τή κοινή φυλακή τε-
ταγμένους, δπως έν ταΐς κοινωνούσαις πόλεσι τής
ειρήνης μη γίγνωνται θάνατοι και φυγαι παρά τού;
κείμενους ταΐς πόλεσι νόμους)). Οί παλαιότεροι
ιστορικοί (ώςπ.χ. Ό Έρν. Κούρτιος έν Ελληνικής
ιστορίας τόμ Ε σ 583, ι τής υπΌ Σπ Π. Λάμ-
πρου έν τή Βιβλ. Μαρασλή έλληνικής μεταφρά-
σεως) παρασυρόμενοι ίσως καϊ ύπο τής κατά πλη-
θυντικών -κφορας (τους σννεδρεύοντας καϊ τους έπι
τήκοινή φυλακή τεταγμένους)καϊ τής άνευ άρθοου
εκφοράς παρά τω σχολιαστή του Δημοσθένους
ΟίηάοΓί ρ. 227 : κέχρηται δέ και ετέρα, κατα-
δρομή τών συνεδρενόντων και τεταγμένων) ές"ε-
λάμβανον τούς τε συνεδρεύοντας καϊ τους επί τους
έπι τής κοινής φυλακής μίαν και τήν αυτήν έξου-
σίαν άποτελουντας, ένόμιζον έν άλλοις λόγοις ό'τι
αυτοί οί συνεδρεύοντες ήσαν και οί έπι τής κοινής
φυλακής τεταγμένοι καϊ ό'τι αυτό τό συνέδριον
άπετέλει τήν κοινήν φυλακην.Οί δέ νεώτεροι ίστο-
οικοϊ συμφωνοΟσι μεν πάντες σνεδόν ότι ποόκει-
ται περί δύο χωριστών πραγμάτων καϊ δύο χωρι-
στών αρχών, διαφωνουσι δ' ό'μως περί τής ιδιότητος
και τών καθηκόντων τών έπι τής κοινής φυλακής
αρχόντων. Και ό μεν Νίβ8β (I σ. 38) καϊ ό
ΐνίΗΐβΙηΐ (έ. ά σ. 47 ) είς τούς τεταγμένους
έπίτή κοινή φνλακή άναγνωρίζουσιν υπερτάτην
αρχήν του Κοινού, άποτελουμένην εξ άντιπροσώ-
πων του πολυμελούς συνεδρίου τών άλλων Ελ-
λήνων καϊ εκτελούσαν τάς αποφάσεις του ΚοινοΟ.
καϊ τήν διεκπεραίωσιν τής τρεχούσης υπηρεσίας. Ό
δέ Καβνβί (Όθγ 1ίθΓΪηί1ιΪ8θ1ΐθ Βαηά έν ΕΗβίη.
Μ1186Η771 τ. 52 σ. 533 καϊ ε.ά. τ. Ρ σ. 529)
φρονεί ό'τι ύπό τούς τεταγμένονς επί κοινή φνλακή
νοείται αύτη ή Μακεδόνικη βασιλεία καϊ τά όρ-
γανα αυτής. Τήν διαφωνίαν ταύτην έρχεται ήδη
νά λύση σαφώς καϊ οριστικώς ή έπιγραφή τής
Επιδαύρου, έπικυροΰσα εν τινι οημειω τήν γνώ-
8 7 22
Σ Β Κουγέα Ίο Κοινδν τών Ελλήνων κατ έπιγραφην Επιδαύρου.
τωτέρω έν στ. 17/18 διάταξιν, την καθορίζουσαν
τον τόπον των έν καιρώ ειρήνης συνελεύσεων:
οϋ αν οι στεφανΐται αγώνες γίνωνταΐ' διότι εύκαι-
ρίαι τελέσεως πανελληνίων στεφανιτών αγώνων
δεν παρουσιάζονται τρις εκάστου έτους και χωρι-
ζόμενα», άπ' αλλήλων κατά χρονικον διάστημα
προσήκον εις τοιαύτας πολυμελείς συνόδους, ώς
ή του συνεδρίου των Ελλήνων.
Στ 12—14. εν δε τοπ πολέμωι οσάκις αν
δοκήι σνμφέρειν τοις σννέδροις και [.........
.]« τώι νπδ των βασιλέων επί της κοινής φυλα-
κής καταλελεψμένωι—. Ό εκδότης το έν στ. 13
έκ 12 περίπου γραμμάτων /άσμα συμπληρώνων
και [ τοις αρχουσι κα ι τώι, λέγει (σ. 144) ό'τι
«πιθανή ωσαύτως ή συμπλήρωσις [προέδροις ή
σνμμάχοις». 'Αλλ' ό κατωτέρω στίχος 16, όπου
άναγινώσκομεν » οϋ αν οί πρόεδροι και δ βασιλεύς
η ό νπδ τών βασιλέων αποδεδειγμένος στρατηγός
παραγγέλληι, επιβάλλει καί ενταύθα την συμ-
πλήρωσιν [τώι βασιλεΐ] ή. Αλλως τε και έν τω
λίθω προ του άρθρου τώι σώζεται πλην ολοκλή-
ρου σχεδόν του Η καΕ γρ<Χ(Α(χή τις κατακόρυ-
φος προ αύτου I και προ αυτής ίχνος οριζόντιας
γραμμής, άποτελούσης πιθανώτατα λείψανον του
Ε, ώστε ή ανωτέρω άνάγνωσις νά θεωρήται ασφα-
λής. Κατά ταύτα άναγνωστέοι οί ανωτέρω στί-
χοι ούτω: ένδέτώι πολέμωι οσάκις αν δοκήι σνμ-
φέρειν τοις σννέδροις και \τώι βασιλεΐ ή τώι νπδ
τών βασάέων επί τής κοινής φνλακής καταλελειμ-
μέν\ωι.—Και ή έννοια δέ του λόγου ταύτην απαι-
τεί την συμπλήρωσιν. Εν καιρώ δηλονότι πολέ-
αου το συνέδοιον θά συνήοχετο οσάκις έθεώοουν
συμφέρον οί σύνεοροι και ό βασιλεύς, αί δύο άνώ-
τεραι του Κοινού έξουσίαι, ή (του βασιλέί,υς τυ-
χόν απόντος εξ Ελλάδος) οί σύνεδροι καϊ ό ύπό
τών συμβασιλέων ώς αντιπρόσωπος αυτών καταλε-
λειμμένος, ό έπι τής κοινής φνλακής καταλελειμ-
μένος. Ότι δέ είχε τοιούτον δικαίωμα συγκλήσεως
και διευθύνσεως του ελληνικού συνεδρίου ό βασι-
λεύς τών Μακεδόνων και κατά τους παλαιοτέρους
οργανισμούς του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου,
μαρτυρεί ό 4«5<5ωρος (XVII,73,5 . παράβ. και
Κονρτιον Ρονφον VI, 1 ,19 και ΚαβΤβύ I2 σ.
280). Αλλά ποιος είναι ό ε^ί τής κοινής φνλα-
κής ν.αταλελειμ μένος; Ό Καββαδίας ουδέν α περί
Α ε 1921
αύτοΟ ποιείται λόγον,άλλ'ή μνεία τούτου ενταύθα
καθιστώσα προς τοις άλλοις άναμφισβήτητον την
εις το ΚοινΌν τών Ελλήνων άναγωγήν τής επιγρα-
φής, διαφωτίζει καϊ λύει σπουδαιότατον αληθώς
ζήτημα.
Έν τω Περί τών προς Άλέξανδρον σιν&ηκών-
λόγω του \/ζυοο)Δημοσ&ένονς § 15 φέρεται:
«εστί γαρ έν ταΐς συν&ήκαις έπιμελεΐοΰαι τους
σννεδρεύοντας και τους έπι τή κοινή φυλακή τε-
ταγμένους, δπως έν ταΐς κοινωνούσαις πόλεσι τής
ειρήνης μη γίγνωνται θάνατοι και φυγαι παρά τού;
κείμενους ταΐς πόλεσι νόμους)). Οί παλαιότεροι
ιστορικοί (ώςπ.χ. Ό Έρν. Κούρτιος έν Ελληνικής
ιστορίας τόμ Ε σ 583, ι τής υπΌ Σπ Π. Λάμ-
πρου έν τή Βιβλ. Μαρασλή έλληνικής μεταφρά-
σεως) παρασυρόμενοι ίσως καϊ ύπο τής κατά πλη-
θυντικών -κφορας (τους σννεδρεύοντας καϊ τους έπι
τήκοινή φυλακή τεταγμένους)καϊ τής άνευ άρθοου
εκφοράς παρά τω σχολιαστή του Δημοσθένους
ΟίηάοΓί ρ. 227 : κέχρηται δέ και ετέρα, κατα-
δρομή τών συνεδρενόντων και τεταγμένων) ές"ε-
λάμβανον τούς τε συνεδρεύοντας καϊ τους επί τους
έπι τής κοινής φυλακής μίαν και τήν αυτήν έξου-
σίαν άποτελουντας, ένόμιζον έν άλλοις λόγοις ό'τι
αυτοί οί συνεδρεύοντες ήσαν και οί έπι τής κοινής
φυλακής τεταγμένοι καϊ ό'τι αυτό τό συνέδριον
άπετέλει τήν κοινήν φυλακην.Οί δέ νεώτεροι ίστο-
οικοϊ συμφωνοΟσι μεν πάντες σνεδόν ότι ποόκει-
ται περί δύο χωριστών πραγμάτων καϊ δύο χωρι-
στών αρχών, διαφωνουσι δ' ό'μως περί τής ιδιότητος
και τών καθηκόντων τών έπι τής κοινής φυλακής
αρχόντων. Και ό μεν Νίβ8β (I σ. 38) καϊ ό
ΐνίΗΐβΙηΐ (έ. ά σ. 47 ) είς τούς τεταγμένους
έπίτή κοινή φνλακή άναγνωρίζουσιν υπερτάτην
αρχήν του Κοινού, άποτελουμένην εξ άντιπροσώ-
πων του πολυμελούς συνεδρίου τών άλλων Ελ-
λήνων καϊ εκτελούσαν τάς αποφάσεις του ΚοινοΟ.
καϊ τήν διεκπεραίωσιν τής τρεχούσης υπηρεσίας. Ό
δέ Καβνβί (Όθγ 1ίθΓΪηί1ιΪ8θ1ΐθ Βαηά έν ΕΗβίη.
Μ1186Η771 τ. 52 σ. 533 καϊ ε.ά. τ. Ρ σ. 529)
φρονεί ό'τι ύπό τούς τεταγμένονς επί κοινή φνλακή
νοείται αύτη ή Μακεδόνικη βασιλεία καϊ τά όρ-
γανα αυτής. Τήν διαφωνίαν ταύτην έρχεται ήδη
νά λύση σαφώς καϊ οριστικώς ή έπιγραφή τής
Επιδαύρου, έπικυροΰσα εν τινι οημειω τήν γνώ-
8 7 22
Σ Β Κουγέα Ίο Κοινδν τών Ελλήνων κατ έπιγραφην Επιδαύρου.