ΑΕ 1921
εις βάθος 2,50 μ. (είκ. 20) κατά την μεσημβρι-
νήν γωνίαν του Ίερου περιβόλου εύρομεν ύψος
82 50 άπό της επιφανείας της Θαλάσσης προς
88,60 όπισθεν της Σκηνής, ήτοι διαφοράν 6 υ.. 10.
ώστε προς το ΝΑ ή έπίχωσις ήτο μέγιστη, ενώ
προς Δ. ελαχίστη. Προς Β. έπι 6 μ. έξακολουθεΐ
επίσης ή μεγάλη έπίχωσις. Περαιτέρω ό'μως καθί-
σταται αδύνατος ό καθορισμός ταύτης ένεκα τών
έπιποοσθούντων οικίσκων και υ,ανδοών.
Έκ τών ανωτέρω προκύπτει οτι το πρόπυλον
πρέπει νάναζητηθή έκεΐ οπού ή διαφορά έπιφα-
νειών του έντος και έκτος του περιβόλου χώρου εϊνε
ελαχίστη, τούτο δέ συμβαίνει σχεδόν απέναντι και
προς Α. του άρ/αίου ναου του Διονύσου έν ή θέ-
σει σημειουμεν κατ' είκασίαν τούτο έν εί*. Ί.
Ή δέ εικασία αύτη ενισχύεται και έκ του γεγο-
νότος δτι Ό Παυσανίας ερχόμενος έκ της όοου
Τριπόδων έπισκέπτεται πρώτον τον Ιερόν του Διο-
νύσου περίβολον, είτα δέ το Ωδεΐον και τέλος
έκ τούτου εισέρχεται εις το θέατρον.
Έν τη ανασκαφή ταύτη του Ιερου περιβόλου
του Διονύσου κατά την ΝΑ γωνίαν αύτου απεκα-
λύφθη εις μέγα βάθος υπόνομος, εντός δέ ταύτης
μαρμάρινος κιονίσκος ρωμαϊκών χρόνων (2ον αιώ-
να μ. Χ. περίπου), έπι της βάσεως του οποίου κά-
τωθεν είναι κεχαραγμέναι αί λέξεις
ΑΜΜΟΔΟΧΟΥ ΤΟΠΟΟ
Έν Αθήναις τί) 1τ] δεκεμβρίου 1921
Άλέξ. Φίλαδελφενς.
■ Η
' ι
Τ. Γ, Έπ' ευκαιρία της ανασκαφής ταύτης ό
κ. Βέλτερ άνελθών διά μεγάλης κλίμακος επί
τής στέγης του Αυσικρατείου μνημείου έφωτο-
γράφησε ταύτην άνωθεν ώς και την περίφημον
ζωοφόρον. Τάς φωτογραφίας ταύτας ευγενώς πα-
ρεχώρησεν ήμΐν ό κ. Βέλτερ, δημοσιεύομεν δέ
ώδε, (είκ. 21-24) διότι πρώτην φοράν έληφθη-
σαν φωτογραφίαι άκριβώς έκ του μνημείου
τούτου.
ό αύτός.
έκδο&ήσεται δδε ό τόμος (σελίδες δ και 97) ττ} 28 1 23.
13
28 1 23
εις βάθος 2,50 μ. (είκ. 20) κατά την μεσημβρι-
νήν γωνίαν του Ίερου περιβόλου εύρομεν ύψος
82 50 άπό της επιφανείας της Θαλάσσης προς
88,60 όπισθεν της Σκηνής, ήτοι διαφοράν 6 υ.. 10.
ώστε προς το ΝΑ ή έπίχωσις ήτο μέγιστη, ενώ
προς Δ. ελαχίστη. Προς Β. έπι 6 μ. έξακολουθεΐ
επίσης ή μεγάλη έπίχωσις. Περαιτέρω ό'μως καθί-
σταται αδύνατος ό καθορισμός ταύτης ένεκα τών
έπιποοσθούντων οικίσκων και υ,ανδοών.
Έκ τών ανωτέρω προκύπτει οτι το πρόπυλον
πρέπει νάναζητηθή έκεΐ οπού ή διαφορά έπιφα-
νειών του έντος και έκτος του περιβόλου χώρου εϊνε
ελαχίστη, τούτο δέ συμβαίνει σχεδόν απέναντι και
προς Α. του άρ/αίου ναου του Διονύσου έν ή θέ-
σει σημειουμεν κατ' είκασίαν τούτο έν εί*. Ί.
Ή δέ εικασία αύτη ενισχύεται και έκ του γεγο-
νότος δτι Ό Παυσανίας ερχόμενος έκ της όοου
Τριπόδων έπισκέπτεται πρώτον τον Ιερόν του Διο-
νύσου περίβολον, είτα δέ το Ωδεΐον και τέλος
έκ τούτου εισέρχεται εις το θέατρον.
Έν τη ανασκαφή ταύτη του Ιερου περιβόλου
του Διονύσου κατά την ΝΑ γωνίαν αύτου απεκα-
λύφθη εις μέγα βάθος υπόνομος, εντός δέ ταύτης
μαρμάρινος κιονίσκος ρωμαϊκών χρόνων (2ον αιώ-
να μ. Χ. περίπου), έπι της βάσεως του οποίου κά-
τωθεν είναι κεχαραγμέναι αί λέξεις
ΑΜΜΟΔΟΧΟΥ ΤΟΠΟΟ
Έν Αθήναις τί) 1τ] δεκεμβρίου 1921
Άλέξ. Φίλαδελφενς.
■ Η
' ι
Τ. Γ, Έπ' ευκαιρία της ανασκαφής ταύτης ό
κ. Βέλτερ άνελθών διά μεγάλης κλίμακος επί
τής στέγης του Αυσικρατείου μνημείου έφωτο-
γράφησε ταύτην άνωθεν ώς και την περίφημον
ζωοφόρον. Τάς φωτογραφίας ταύτας ευγενώς πα-
ρεχώρησεν ήμΐν ό κ. Βέλτερ, δημοσιεύομεν δέ
ώδε, (είκ. 21-24) διότι πρώτην φοράν έληφθη-
σαν φωτογραφίαι άκριβώς έκ του μνημείου
τούτου.
ό αύτός.
έκδο&ήσεται δδε ό τόμος (σελίδες δ και 97) ττ} 28 1 23.
13
28 1 23