DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0112
Α Κ 1922
οδός, δίχα τεθραυμένος 1 17* λείπει εκατέρωθεν
ή παραστάς, ϋ 18 και 0 17ι άνεώγετο προς ανα-
τολάς εις άλλο οίκοοόμημα, 146
Τω 1921 εγένετο έ'τι σκαφική οιάτεειρα επί της
αριστεράς όχθης βορραθεν του ναοΟ παρά την εις
Ώρωπου Σκάλαν μέλλουσαν άγειν άμαξιτόν, άπε-
καλύφθησαν δε κτίσματά τινα, έν οίς ηύρέθη κε-
ραμ,Ις ήγεμών φέρουσα άνθέμιον και Βοιωτικήν
•άσπίδα, της πΧ 3^ έκατονταετηρίδος.
Το οικοδόμημα 142 είνέ πως ΐσόπλευρον, έχον
έκ νότου την είσοδον, δικλίδα, προς βορράν άνοιγο-
μένην (δίοδος 1 417). Το πλάτος αύτου ενταύθα
-(έξ ανατολών προς δυσμάς) είνε ± 7 95, ό δε οδός
είνε μέγας άσβεστόλιθος, μ. 1 895, πλ. 0 73,
6ψ. 0 33 + 0 05.
Τό μήκος του οικοδομήματος δεν είνε άκριβώς
γνωστόν, διότι σώζεται μεν ό ανατολικός και ό
ουσμικος τοίχος τα ανω οσον που επι 3 81-3 85,
αλλά έλλείπει το βόρειον άκρον του τε ανατολικού"
και του δυσμικοΟ, διότι ή νοτία πλευρά της οδού
85 ύστερον μετατεθεΐσα νοτόνδε, ώς έ'οικε, δεν άφή-
κεν άναλλοίωτον το οικοδόμημα τοΟτο (πρβ και έξης
περί του 141), άνατολόθεν δε αυτού έφέρετο πρό-
τερον, ώς εΐκάσαι, οδός άποτου 143 προς την όδον
144 138. Οί τοίχοι άνω είχον πλάτος 0 44-0 47,
ό δέ νότιος τοίχος σώζεται εις ύψος 0 24 υπέρ
τον οδόν. Ήσαν δέ οί τοίχοι ένδον καλώς έπικε-
χριμένοι και εφερον κάτω μεν ζώνην ύπομέλανος
κονιάματος έμπροσθεν προέχουσαν, ύψ. 0 27, τά
δέ άνωθεν ήσαν λευκοί, προς δέ τή οροφή, ώς έκ
μεγάλου κλάσματος άποπεπτωκότος φαίνεται, πε-
ριέθεε τους τοίχους εύτεχνον έκ κονιάματος γεισί-
διον, ύφ' ώ ζώνη (ύψ. 0 22) φέρουσα πλέγματα
γραμμών υπερύθρων, το δέ ύπο ταύτη μέρος των
τοίχων ήν έρυθρώς κεχρωσμένον. Έμπροσθεν,
ήγουν νοτόθεν, του οικοδομήματος, έν 142 Λ,
ηύρέθησαν περί τά δέκα άποτμήματα παραστάδων
άρραβδώτων πωρίνουν, κάλλιστα έπικεχριμένων
(πλ. ± 0 43, πάχ. 0 14) και δύο ήμικιόκρανα
δωρικού ρυθμού (ύψ. 0 09, άβακος πλ. 0 155,
διάμ. κάτω 0 11) και κλάσματα τινα κονιάματος
λευκοΟ και θαψίνου φέροντα έντομάς (πρβ και
•έξης περί του είρημένου νοτίου κτίσματος 143 Να).
ός τω δυσμικώ άκρω του οικοδομήματος απεκα-
λύφθη λίθινος οχετός ίχ), βστις, ύπεντετρανθείσης
της κάτω δυσμοβορείου γωνίας του λίθου του
νοτίου τοίχου της πομπικής όδου 85 εις τετράγω-
νον τμήμα (ύψ. 0 28, πλ. 0 12), άπωχέτευεν
εις την όδον 86, έ'νθα και άντιστοί/ως οχετός, ή
και εις την 85 τά Διός ύδατα, ίσως δέ προ της
μεταθέσεως της νοτιάς πλευράς της όδου 84 85
κατήγεν οδός έκ των δυσμόθεν του 142, ήγουν έκ
του 140, εις την 84 85 και εις τήν 86.
Κάτωθεν δέ του οικοδομήματος 142, έν βάθει
από του όοου 1 49 κείται άρχαιότερον κτίσμα,
141, της πΧ τρίτης εκατονταετηρίδας αρχομένης,
έφ' ο δ κατερηριμμένου ήδη ώχοδομήθη τό 142.
Σώζονται δέ τά της κατασκευής έδάφη συγκείμενα
έξ ενός δόμου ογκολίθων ορθοστατών (0 885-1 24,
πλ. 0 40, ύψ. 0 625) άραρότως τεταγμένων
και παρά μεν τήν όδον 85 αποτελείται μικρόν τε-
τράπλευρον, ο δ ή μεν νοτία πλευρά τριών που
μέτρων το μήκος ούσα φέρει θύρωμα 1 20, ή δέ
βόρειος άπεκόπη, καθάπερ και ή του 142, ώς εί-
ρηται, υπό της νοτίας πλευράς τής όδου. Ό δέ
ανατολικός του 141 τοίχος πολλώ μακροτέραν
του 142 πρός νοτον βαίνων έχει μήκος 14 62
φέρεται δέ πρώτον μέν ύπό το τούτου θύρωμα,
ύφ' ώ και έπικαρσίως εφεηε θύρωμα, ελαττον μέν
ή το του 142 ίσοπλατές δέ τώ προειρημένω (1 20),
έπειτα ύπο τον τοΐχον ξζ, μεθ' ό έπικαμπτόμενος
φέρεται προς άνατολάς έπικαρσίως (πρφχ) έν βάθει
2 04 ύπό τον μνημονευθέντα τοΐχον β$ΘΨ νοτό-
θεν τοΟ θυρώματος #* ό ανατολικός του 141 τοί-
χος είνε παράλληλος τώ βϋ'ΘΨ. Νοτόθεν τοΟ 141
έν ύστέρω χρόνω ήλάθη έν τώ αύτώ βάθει λοξώς
έξ άνατολών προς τά δυσμοβόρεια, ήγουν πρός τον
δυσμικόν του 142 τοΐχον τοίχος μικροτέρων λίθων
(Α), έτι δέ έν τώ βάθει, βορράθεν του θυρώματος
τοΟ 142, λείψανα άλλου, τήν φοράν αντιθέτου (ν).
Δυσμόθεν του 141 ηύρέθη σιδηρά έσχάρα τε-
τράπους και δίωτος, πλ. 0 32x0 25, ύψ. 0 07'
δυσμόθεν δέ του τοίχου βϋ'ΘΨ έν μέν τώ βορείω
ηύρέθη λύχνος διάκενος έν τώ κέντρω ίνα έμβάλ-
ληται έπί λυχνούχου, έν δέ τώ νοτίω άλλος λύ-
χνος, όστις έφερε συμφυή τον λυχνουχον, και λύ-
χνου πήλινος λίγδος. Ανατολόθεν δέ του τοίχου
βϋ'ΘΨ ηύρέθη πλίνθος (δίχα τεθραυμένη) 0 39χ
0 23, πάχ. 0 04, φέρουσα σφραγίδα έπί τά λαιά
έντετυπωμένην Αμφιάραου, τής πΧ3Τ)ζ έκατονταε-
οδός, δίχα τεθραυμένος 1 17* λείπει εκατέρωθεν
ή παραστάς, ϋ 18 και 0 17ι άνεώγετο προς ανα-
τολάς εις άλλο οίκοοόμημα, 146
Τω 1921 εγένετο έ'τι σκαφική οιάτεειρα επί της
αριστεράς όχθης βορραθεν του ναοΟ παρά την εις
Ώρωπου Σκάλαν μέλλουσαν άγειν άμαξιτόν, άπε-
καλύφθησαν δε κτίσματά τινα, έν οίς ηύρέθη κε-
ραμ,Ις ήγεμών φέρουσα άνθέμιον και Βοιωτικήν
•άσπίδα, της πΧ 3^ έκατονταετηρίδος.
Το οικοδόμημα 142 είνέ πως ΐσόπλευρον, έχον
έκ νότου την είσοδον, δικλίδα, προς βορράν άνοιγο-
μένην (δίοδος 1 417). Το πλάτος αύτου ενταύθα
-(έξ ανατολών προς δυσμάς) είνε ± 7 95, ό δε οδός
είνε μέγας άσβεστόλιθος, μ. 1 895, πλ. 0 73,
6ψ. 0 33 + 0 05.
Τό μήκος του οικοδομήματος δεν είνε άκριβώς
γνωστόν, διότι σώζεται μεν ό ανατολικός και ό
ουσμικος τοίχος τα ανω οσον που επι 3 81-3 85,
αλλά έλλείπει το βόρειον άκρον του τε ανατολικού"
και του δυσμικοΟ, διότι ή νοτία πλευρά της οδού
85 ύστερον μετατεθεΐσα νοτόνδε, ώς έ'οικε, δεν άφή-
κεν άναλλοίωτον το οικοδόμημα τοΟτο (πρβ και έξης
περί του 141), άνατολόθεν δε αυτού έφέρετο πρό-
τερον, ώς εΐκάσαι, οδός άποτου 143 προς την όδον
144 138. Οί τοίχοι άνω είχον πλάτος 0 44-0 47,
ό δέ νότιος τοίχος σώζεται εις ύψος 0 24 υπέρ
τον οδόν. Ήσαν δέ οί τοίχοι ένδον καλώς έπικε-
χριμένοι και εφερον κάτω μεν ζώνην ύπομέλανος
κονιάματος έμπροσθεν προέχουσαν, ύψ. 0 27, τά
δέ άνωθεν ήσαν λευκοί, προς δέ τή οροφή, ώς έκ
μεγάλου κλάσματος άποπεπτωκότος φαίνεται, πε-
ριέθεε τους τοίχους εύτεχνον έκ κονιάματος γεισί-
διον, ύφ' ώ ζώνη (ύψ. 0 22) φέρουσα πλέγματα
γραμμών υπερύθρων, το δέ ύπο ταύτη μέρος των
τοίχων ήν έρυθρώς κεχρωσμένον. Έμπροσθεν,
ήγουν νοτόθεν, του οικοδομήματος, έν 142 Λ,
ηύρέθησαν περί τά δέκα άποτμήματα παραστάδων
άρραβδώτων πωρίνουν, κάλλιστα έπικεχριμένων
(πλ. ± 0 43, πάχ. 0 14) και δύο ήμικιόκρανα
δωρικού ρυθμού (ύψ. 0 09, άβακος πλ. 0 155,
διάμ. κάτω 0 11) και κλάσματα τινα κονιάματος
λευκοΟ και θαψίνου φέροντα έντομάς (πρβ και
•έξης περί του είρημένου νοτίου κτίσματος 143 Να).
ός τω δυσμικώ άκρω του οικοδομήματος απεκα-
λύφθη λίθινος οχετός ίχ), βστις, ύπεντετρανθείσης
της κάτω δυσμοβορείου γωνίας του λίθου του
νοτίου τοίχου της πομπικής όδου 85 εις τετράγω-
νον τμήμα (ύψ. 0 28, πλ. 0 12), άπωχέτευεν
εις την όδον 86, έ'νθα και άντιστοί/ως οχετός, ή
και εις την 85 τά Διός ύδατα, ίσως δέ προ της
μεταθέσεως της νοτιάς πλευράς της όδου 84 85
κατήγεν οδός έκ των δυσμόθεν του 142, ήγουν έκ
του 140, εις την 84 85 και εις τήν 86.
Κάτωθεν δέ του οικοδομήματος 142, έν βάθει
από του όοου 1 49 κείται άρχαιότερον κτίσμα,
141, της πΧ τρίτης εκατονταετηρίδας αρχομένης,
έφ' ο δ κατερηριμμένου ήδη ώχοδομήθη τό 142.
Σώζονται δέ τά της κατασκευής έδάφη συγκείμενα
έξ ενός δόμου ογκολίθων ορθοστατών (0 885-1 24,
πλ. 0 40, ύψ. 0 625) άραρότως τεταγμένων
και παρά μεν τήν όδον 85 αποτελείται μικρόν τε-
τράπλευρον, ο δ ή μεν νοτία πλευρά τριών που
μέτρων το μήκος ούσα φέρει θύρωμα 1 20, ή δέ
βόρειος άπεκόπη, καθάπερ και ή του 142, ώς εί-
ρηται, υπό της νοτίας πλευράς τής όδου. Ό δέ
ανατολικός του 141 τοίχος πολλώ μακροτέραν
του 142 πρός νοτον βαίνων έχει μήκος 14 62
φέρεται δέ πρώτον μέν ύπό το τούτου θύρωμα,
ύφ' ώ και έπικαρσίως εφεηε θύρωμα, ελαττον μέν
ή το του 142 ίσοπλατές δέ τώ προειρημένω (1 20),
έπειτα ύπο τον τοΐχον ξζ, μεθ' ό έπικαμπτόμενος
φέρεται προς άνατολάς έπικαρσίως (πρφχ) έν βάθει
2 04 ύπό τον μνημονευθέντα τοΐχον β$ΘΨ νοτό-
θεν τοΟ θυρώματος #* ό ανατολικός του 141 τοί-
χος είνε παράλληλος τώ βϋ'ΘΨ. Νοτόθεν τοΟ 141
έν ύστέρω χρόνω ήλάθη έν τώ αύτώ βάθει λοξώς
έξ άνατολών προς τά δυσμοβόρεια, ήγουν πρός τον
δυσμικόν του 142 τοΐχον τοίχος μικροτέρων λίθων
(Α), έτι δέ έν τώ βάθει, βορράθεν του θυρώματος
τοΟ 142, λείψανα άλλου, τήν φοράν αντιθέτου (ν).
Δυσμόθεν του 141 ηύρέθη σιδηρά έσχάρα τε-
τράπους και δίωτος, πλ. 0 32x0 25, ύψ. 0 07'
δυσμόθεν δέ του τοίχου βϋ'ΘΨ έν μέν τώ βορείω
ηύρέθη λύχνος διάκενος έν τώ κέντρω ίνα έμβάλ-
ληται έπί λυχνούχου, έν δέ τώ νοτίω άλλος λύ-
χνος, όστις έφερε συμφυή τον λυχνουχον, και λύ-
χνου πήλινος λίγδος. Ανατολόθεν δέ του τοίχου
βϋ'ΘΨ ηύρέθη πλίνθος (δίχα τεθραυμένη) 0 39χ
0 23, πάχ. 0 04, φέρουσα σφραγίδα έπί τά λαιά
έντετυπωμένην Αμφιάραου, τής πΧ3Τ)ζ έκατονταε-