Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
64 Οικονόμος : Εκ τον εργαστηρίου των Τράλλεων.

Α Ε 1923

άνασκαφών τού 1902 εύρεθεΐσαν στοάν, πλησίον
της οποίας εύρίσκονται καί ή Βυζαντινή έκκλησία
καί ό τόπος της άνακαλύψεως τών άλλων αξιό-
λογων αρχαίων πρβ ΒθΗ 1903, 55 έ. Στοάν
τινα καΐ έπισκευήν της μεσημβρινής αύτης στοαο-
ροφής ύπό τίνος Αλεξάνδρου τοΟ Νικίου αναφέρει
ή πρώτη τών εν ταΐς άνασκαφαϊς τού 1902 εύρε-
θεισών ύστερων Ελληνικών επιγραφών, άλλ' ό
έκδοτης αύτης (ΒθΗ αύτ.) νομίζει ότι ή στοά της
έπιγραφής δεν είναι ή αύτη προς τήν ύπ' αύτου
εύρεΟεΐσαν.

Ό κορμός τών Τράλλεων δεν είναι ώς προς το
σχήμα αύτοΟ μόνος έν τω πλήθει τών άρχαίων
αγαλμάτων. Τω 1901 ό \ν. ΑΐΏ61ιΐη£ εν τινι
ύπογείω τού Οαδίηο ϋοπα Ραιηϊϊΐϊ άνευρε κατα-
κείμενον ώραϊον άγαλμα γυναικός, το όποιον είναι
άσφαλώς άντίγραφον τοΟ αύτοΟ πρωτοτύπου και
ό Τραλλιανός κορμός. Τό άγαλμα ϋοΓΪβ Ραπι-
ίίΐί, δημοσιευθέν ύπό του Αΐϊΐθ1αη§ έν ΕδίΒ. Μίίί.
XXII 1901 σ. 22 και μετ' αύτόν έκδοθέν ύπό
τοΟ Ρ. ΑΐΊΐάί έν τοις ϋβηΙίπιϋΙβΓ του Βπιοΐίηι&ηη
πίν. 538.539, είναι μετά της πλίνθου ύψους 2 μ.,
έχει δε συμπεπληρωμένην τήν άκραν της ρινός,
μέρος του κρασπέδου τοΟ άρ. ώτάς, μικρόν τεμά-
χιον τοΟ κάτω χείλους, άμφοτέρους τους βραχίο-
νας άπό του άγκώνος μέχρι τών χειρών, μέρη
τινά έν τω ίματίω, μεγαλήτερόν τι τεμάχιον έν
τω άρ. μηρώ, τό κάτω ήμισυ του δεξιού μηρού
μετά τών άνησύχως ήνεμωμένων πτυχών και τού
ποδός, τον μέγαν και τόν μικρόν δάκτυλον του
αριστερού ποδός και σχεδόν όλόκληρον τήν πλίν-
Οον. Ή κεφαλή ήτο άποκέκομμένη, άλλ' έπετέΟη
πάλιν έπι τοΟ κορμού έν τή όρθή αύτής κλίσει.
0{ κάτω βραχίονες ήσαν χωριστά είργασμένοι καϊ
έπειτα έπεντεΟειμένοι. Ή διατήρησις τού άγάλ-
ματος είναι άσυνήθως καλή, έκαός δε τούτου
και ή έργασία είναι έξόχως δροσερά και δεξιά,
άνευ του έλαχίστου ίχνους δισταγμού, άλλά καί
άνευ υπερβολικής τάσεως προς έπίδειςιν τεχνικής
δεινότητος. Το άγαλμα προέρχεται έκ της άριστης
αυτοκρατορικής περιόδου. Τήν έπιμέλειαν δε της
εργασίας δεικνύει και τό ύπέρ το μέτωπον παρά
τήν άρχήν της κόμης διασωθέν μετρικόν εξόγκωμα.
Ή κόμ-) έπι τού κρανίου άνω είναι μόνον έπιπο-

λαίως δεδηλωμένη, εξ ο δ δυνάμεθα νά συναγάγω-
μεν ό'τι τό άγαλμα ήτο προωρισμένον νά ΐσταται
ύψηλά. Τά νώτα δεν είναι τελείως έξειργασμένα,
δεν ήσαν άρα όρατά. (Αιηθ1αη§ Εδπι. Μίίί. 1901,
22 σημ. 2). Πρβ. είκ. 4.

Ό εύλογος ένθουσιασμός τού έκδοτου δια τό
άγαλμα ΌονΪΆ Ραπιϊίΐϊ, τού όποιου οί πίνακες τών
ϋθηΙίΐη&ΙθΓ τού Βπιοΐίΐη&ηη δέν άδικοΰσι, πι-
στεύω, τήν διατή.^ησιν και τήν όλην όψιν, θά ήτο,.
νομίζω, πολλώ μεγαλήτερος προ τοΟ κορμού τών-
Τράλλεων, ό όποιος ε/ει αναμφισβητήτως έν πολλώ
μείζονι βαθμώ τά χαρίσματα τού "Ρωμαϊκού αγάλ-
ματος. Άλλά καί ό ΑπιοΙΙ; έν τή περιγραφή τών
πινάκων 538/9, μή γινώσκων έξ αυτοψίας τήν
Τραλλιανήν, έξέφρασεν, ώς ήτο έπόμενον, οσην
έπέτρεπον αύτώ αί φωτογραφία! περιωρισμένην-
κρίσιν. Καίπερ όμως στερούμενος της άπό τού
πρωτοτύπου άμέσου αντιλήψεως της τέχνης, δέν
ήδίκησεν αύτήν έντελώς έν τή βραχυτάτη αύτοΰ
σημειώσει.

Ή άντιπαράθεσις τών έν πίν. 2 και είκ. 4 δύο
άγαλμάτων διδάσκει ευχερώς πόσον το Τραλλια-
νον άντίτυπον ύπερέχει τοΟ Ρωμαϊκοί), μόνον κατά
τήν άρτιότητα καί ιδία κατά τήν παρουσίαν της
κεφαλής διαφέρον έκείνου, διότι, ώς ήδη άνέφε-
ρον, τά κάτω ή μίση τών βραχιόνων είναι νεώτε-
ραι συμπληρώσεις εις ούδέν βοηθούσαι διά τήν
άναπαράστασιν τού όλου σχήματος τού άγάλματος

Ηδη ή άπεργασία τού χιτώνος καί ή άπαλότης
της χειρός τού τεχνίτου κατά τήν λάξευσιν τών
μικρών πτυχών και τών αμυχών και τών χαραγ-
μάτων τών δηλωτικών της ρικνώσεως, είναι άμα
τή πρώτη προσβλέψει αντιληπτά καί άπο^αίνουσι
τό αύτάματον καί άβιαστον καί οιονεί εξ ενστί-
κτου κινούμενον καλλιτεχνικόν αίσθημα τού Τραλ-
λιανοΰ γλύπτου. Δέν έχει παρά νά συγκρίνη τις
τάς άπό τών μαστών προς τά άπόπτυγμα κατολι-
σθανούσας πτυχάς, μάλιστα δε τάς άπό τού άρι-
στερού, διά νά ίδη πόσον ή "Ρωμαία είναι παρά
τήν Τραλλιανήν άτονος καί μάλλον συγκεχυμένη,
παρέχουσα τήν έντύπωσιν, τήν οποίαν παρέχουσιν
ώς προς τήν διαύγειαν καί τήν ζωηρότητα τών
γραμμών τά γύψινα έκμαγεΐα άπέναντι τών μαρ-
μάρινων αύτών πρωτοτύπων. Ή αύτή διαφορά
διαπιστούται καί έν τω μεταξύ τών μαστών τρι-

5 12 24
 
Annotationen