DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ta archaia latomeia tēs Skyrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0124
114 Δέψνερ: Τά άρχαϊα λατομεία τής Σκύρου.
Α Ε 1923
15 ημέρας ακουσίως άνεχώρησα δια την Κρή-
τη ν.
Πεινασμένοι και ιδίως διψασμένοι έφθάσαμεν
εις το Μετόχι. Εκεί κατ' έκείνην την ήμέραν
έτελεϊτο ή κουρά (ό κόρος εις την Σκυρ. διάλ.)
των αιγοπροβάτων, 1001 τον άριθμόν (601 πρό-
βατα και 400 αίγες, χωρίς τά μικρά.) Μετά
καλόν γεΟμα είδομεν και έφωτογραφήσαμεν την
μοναδικήν ταύτην σκηνήν προβάτων, αιγών, ποι-
μένων καϊ μοναχών, όλων συνωστιζομένων εντός
δύο δια λίθων κα'ι ξηρών θάμνων περιφραγμένων
παραπλεύρων μανδρών.
18: Τό ύψηλότερ ον άρχαϊον λατομειον ποικίλης λίΰον
είς τό »Βουνό ■> τής Σκύρου, πλησίον της &έοεως «Κοπρισιές»
Μέ διηγήσεις κα'ι ερωτήσεις περί τοΟ δρομολο-
γίου της επομένης ημέρας παρήλθεν ή εσπέρα,
και μέ τον ΰπνον ή νυξ εις τό μετόχι.
Την άλλην πρωΐαν έπήραμεν διεύΟυνσιν νοτιο-
ανατολικήν, διήλΟομεν εν λεκανοπέδιον μέ συ-
στάδα πρίνων, έπεράσαμεν το ορος Πανόπτης
(σκυρ. Φανάπτης), έτράπημεν έπειτα νοτιοδυτικώς
καϊ έφθάσαμεν εις τές Λεκάνες (270 μ.) Έκεϊ είνε
μέγα άρχαϊον λατομειον ποικίλης λίθου μέ πα-
χέα τά κάτω στρώματα ήμικρυσταλλίνου λευκοΟ
μαρμάρου μέ φλέβας ροδι'ζούσας. Κείνται δέ έπι
τόπου μεγάλοι άρχαΐοι κίονες, άλλοι δέ κείνται
εις την νοτίως τοΟ λατομείου παραλίαν τοΟ όρμου
Ρένες. Είς μικράν δέ άπό τοΰ μεγάλου λατομείου
άπόστασιν κείται προς ανατολάς έτερον μικρόν.
Άπό τές Λεκάνες λαβόντες διεύθυνσιν προς
δυσμάς έφΟάσαμεν είς τον μέγαν λιμένα Τρεις
Μπούκες (Τρίστομον), ούτως όνομαζόμενον, διότι
αί προ αύτοΰ κείμεναι νήσοι, τό Σαρακήνικο (ή
Νησί τοΟ Δεσπότη) και ή Πλατειά άφίνουν τρία
στόματα προς είσπλουν τών πλοίων.
Επειδή δέ είς άκτΐνα τριών ωρών περ'ι τόν
άλλως λαμπρον τοΟτον λιμένα δέν υπάρχει στα-
γών γλυκέος ύδατος, οί Ρωμαίοι τών αυτοκρατο-
ρικών χρόνων χάριν τών είς τά πλησίον λατο-
μεία εργαζομένων και χάριν τών πληρωμάτων
τών προς παραλαβήν τών μαρμάρων καταπλεόν-
των πλοίων έκτισαν μεγίστην δεξαμενήν, έξωτε-
ρικοΟ μήκους μ. 18.30 και πλάτους μ. 17.80,
της όποιας πρώτην φοράν δημοσιεύεται είκών,
κάτοψις τών θεμελίων και δύο τομαί (εικόνες 19
και 20). Έπεχ_ειρήσαμεν νά φωτογραφήσωμεν και
τό έσωτερικόν αυτής, άλλ ή φωτογραφία άπέτυχεν.
Διά σχοινιού, είς ο προσέδεσα λίθον εμέτρησα
και τό βάθος της δεξαμενής. Επειδή όμως ό
πυθμήν αύτής, άν και προ 25 έτών έκαθαρίσθη
όλη παρά τής άγγλικής Εταιρείας Μβππογ
ΙϊηιϊΐΘά, πάλιν έπληρώθη ιλύος και άμμου διά
τών βροχών εισαγομένων, έτι δέ λίθων πολλών
χάριν διασκεδάσεως παρά τών διαβατών διά τής
όπής ριπτομένων, το εύρεθέν βάθος μ. 4,60 μέ-
χρι τής άνω επιφανείας τής δεξαμενής δέν δύνα-
ται νά θεωρηθή έντελώς άκριβές.
19; Ή Ρωμαϊκή δεξαμενή είς τόν λιμένα «Τρεις Μπούκες».
Διά δύο διαμέσων τοίχων έχόντων διεύθυνσιν
άπ* άνατολών προς δυσμάς διαιρείται τό έσωτερι-
κόν τής δεξαμενής είς τρεις ίσοπλατεϊς θολωτούς
χώρους ένΐυναμωμένους κατά το μέσον μήκος
δι' ισχυρών τόξων, δι' ών ή δεξαμενή φαίνεται
διηρημένη είς 6 ισομεγέθη διαμερίσματα.
Είς το μέσον τών οιαμερισμάτων τών δύο με-
σοτοίχων υπάρχουν 4 τοξωτά ανοίγματα ύψους μ.
1,75 και πλάτους μ. 1,60 περίπου. Λέγω περί-
που, διότι άνθρωπος άπό σχοινίου κρεμασμένος
δέν δύναται νά μετρήση μέχρι χιλιοστών. Τό έπί-
Α Ε 1923
15 ημέρας ακουσίως άνεχώρησα δια την Κρή-
τη ν.
Πεινασμένοι και ιδίως διψασμένοι έφθάσαμεν
εις το Μετόχι. Εκεί κατ' έκείνην την ήμέραν
έτελεϊτο ή κουρά (ό κόρος εις την Σκυρ. διάλ.)
των αιγοπροβάτων, 1001 τον άριθμόν (601 πρό-
βατα και 400 αίγες, χωρίς τά μικρά.) Μετά
καλόν γεΟμα είδομεν και έφωτογραφήσαμεν την
μοναδικήν ταύτην σκηνήν προβάτων, αιγών, ποι-
μένων καϊ μοναχών, όλων συνωστιζομένων εντός
δύο δια λίθων κα'ι ξηρών θάμνων περιφραγμένων
παραπλεύρων μανδρών.
18: Τό ύψηλότερ ον άρχαϊον λατομειον ποικίλης λίΰον
είς τό »Βουνό ■> τής Σκύρου, πλησίον της &έοεως «Κοπρισιές»
Μέ διηγήσεις κα'ι ερωτήσεις περί τοΟ δρομολο-
γίου της επομένης ημέρας παρήλθεν ή εσπέρα,
και μέ τον ΰπνον ή νυξ εις τό μετόχι.
Την άλλην πρωΐαν έπήραμεν διεύΟυνσιν νοτιο-
ανατολικήν, διήλΟομεν εν λεκανοπέδιον μέ συ-
στάδα πρίνων, έπεράσαμεν το ορος Πανόπτης
(σκυρ. Φανάπτης), έτράπημεν έπειτα νοτιοδυτικώς
καϊ έφθάσαμεν εις τές Λεκάνες (270 μ.) Έκεϊ είνε
μέγα άρχαϊον λατομειον ποικίλης λίθου μέ πα-
χέα τά κάτω στρώματα ήμικρυσταλλίνου λευκοΟ
μαρμάρου μέ φλέβας ροδι'ζούσας. Κείνται δέ έπι
τόπου μεγάλοι άρχαΐοι κίονες, άλλοι δέ κείνται
εις την νοτίως τοΟ λατομείου παραλίαν τοΟ όρμου
Ρένες. Είς μικράν δέ άπό τοΰ μεγάλου λατομείου
άπόστασιν κείται προς ανατολάς έτερον μικρόν.
Άπό τές Λεκάνες λαβόντες διεύθυνσιν προς
δυσμάς έφΟάσαμεν είς τον μέγαν λιμένα Τρεις
Μπούκες (Τρίστομον), ούτως όνομαζόμενον, διότι
αί προ αύτοΰ κείμεναι νήσοι, τό Σαρακήνικο (ή
Νησί τοΟ Δεσπότη) και ή Πλατειά άφίνουν τρία
στόματα προς είσπλουν τών πλοίων.
Επειδή δέ είς άκτΐνα τριών ωρών περ'ι τόν
άλλως λαμπρον τοΟτον λιμένα δέν υπάρχει στα-
γών γλυκέος ύδατος, οί Ρωμαίοι τών αυτοκρατο-
ρικών χρόνων χάριν τών είς τά πλησίον λατο-
μεία εργαζομένων και χάριν τών πληρωμάτων
τών προς παραλαβήν τών μαρμάρων καταπλεόν-
των πλοίων έκτισαν μεγίστην δεξαμενήν, έξωτε-
ρικοΟ μήκους μ. 18.30 και πλάτους μ. 17.80,
της όποιας πρώτην φοράν δημοσιεύεται είκών,
κάτοψις τών θεμελίων και δύο τομαί (εικόνες 19
και 20). Έπεχ_ειρήσαμεν νά φωτογραφήσωμεν και
τό έσωτερικόν αυτής, άλλ ή φωτογραφία άπέτυχεν.
Διά σχοινιού, είς ο προσέδεσα λίθον εμέτρησα
και τό βάθος της δεξαμενής. Επειδή όμως ό
πυθμήν αύτής, άν και προ 25 έτών έκαθαρίσθη
όλη παρά τής άγγλικής Εταιρείας Μβππογ
ΙϊηιϊΐΘά, πάλιν έπληρώθη ιλύος και άμμου διά
τών βροχών εισαγομένων, έτι δέ λίθων πολλών
χάριν διασκεδάσεως παρά τών διαβατών διά τής
όπής ριπτομένων, το εύρεθέν βάθος μ. 4,60 μέ-
χρι τής άνω επιφανείας τής δεξαμενής δέν δύνα-
ται νά θεωρηθή έντελώς άκριβές.
19; Ή Ρωμαϊκή δεξαμενή είς τόν λιμένα «Τρεις Μπούκες».
Διά δύο διαμέσων τοίχων έχόντων διεύθυνσιν
άπ* άνατολών προς δυσμάς διαιρείται τό έσωτερι-
κόν τής δεξαμενής είς τρεις ίσοπλατεϊς θολωτούς
χώρους ένΐυναμωμένους κατά το μέσον μήκος
δι' ισχυρών τόξων, δι' ών ή δεξαμενή φαίνεται
διηρημένη είς 6 ισομεγέθη διαμερίσματα.
Είς το μέσον τών οιαμερισμάτων τών δύο με-
σοτοίχων υπάρχουν 4 τοξωτά ανοίγματα ύψους μ.
1,75 και πλάτους μ. 1,60 περίπου. Λέγω περί-
που, διότι άνθρωπος άπό σχοινίου κρεμασμένος
δέν δύναται νά μετρήση μέχρι χιλιοστών. Τό έπί-