140 Άρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί έπιγραφαί.
ΑΕ 1923
βλέπει παϊς μικρός, δοΟλος, έν βραχεί έζωσμένω θέντος' άπασαι αί μορφαί έφθάρησαν ίκανώς' ή
χιτώνι, ύψών τάς χείρας, ώς εϊ έκράτει τον ί'ππον τέχνη είναι μετρία. "Υψ. 0 40, πλάτ. 0.44,
άπο τοΰ χαλινίσκου, ίσως γραπτώς ποτε άποοο- πάχ. 0 085.
11: επιγραφή επιτνμβίον νπ' άρι&. 371.
Άπετείγισα αυτήν μετά της ύπ' άριθ. 368.
Έπιγρααάς φέρει τήν μέν έπΐ του έπιστυλίου
στίχ. 1, μετρίως βαθέως και σχεδόν καλώς κεχα-
ραγμένην, δψ. γραμ. 0.012, λίαν άποτετριμμέ-
νων, τήν δε στίχ. 2 κάτω έπ'ι του πλαισίου, δπου
πατοΟσιν αί μορφαί, μη διαφέρουσαν ταύτης, εϊ
μη κατά τήν οϊκτροτέραν άτιοτριβήν. Μετά δυσχέ-
ρειας συγκομίζονται τάδε:
1 Προπ]ε[ρ]ι[ί]α Σεξτ[ί!α Τρ[ί]τ[ον;] Σ[ώ]σιν ά[ν-
2 έθηκε]ν Σέκσ[τος θ]α[ - - -
Τά έκτος τών αγκυλών τεθέντα γράμματα είναι
ασφαλή"' επίσης βέβαια φαίνονται τά συμπληρω-
θέντα ονόματα τοΟ στίχ- 1 πλήν ίσαις τοΟ Τρίτον
■τοΰ στίχ. 2 τά εξω τών αγκυλών γράμματα θεω-
ρητέον βέβαια, τάς δέ συμπληρώσεις πιθανάς.
Οί νρόνοι της έπιγραφη; κείνται κατά το τέρμα , (εικ. 12)
Α. V /ί Α ■ έν στρατηγώ). Ασκη-
τής Α . πΧ. έκατονταετηριοος. π((ίδηι. μηνός δεΐνος λοιπώ]ν ^
δείνα, ό απελευθερωθείς ύπό
Άρι§. 372 373 (είκ. 12 και 13 ΜΕ28το δεΐνος τοΰ δεΐνος, έ'δω]κεν τη
α,β). Τμήμα βάθρου λευκοΟ μαρμάρου,δεξιά μόνον 5 πόλει τά γινόμενα δι(νάρια)] κβ<'.
άκέραιον, όπίσω άπεσχισμένον, τάς δύο έδρας δια-
τηροΟν έν μέρει, πλήρες άσβεστου, ήν άπεκόλ-
λησα. — Ύψ.'0.125, πλάτ. 0.124, πάχ. 0.153.
Άπετείχισα έκ τοΟ τοίχου τής έν Δούχλιστα.
εκκλησίας τής Άγιας Σωτήρας.
Ή επιγραφή τής μέν μιας έδρας α έχαράχθη
βαθέως και σχεδόν καλώς' ύψ. γραμμ. 0Ί2-Ο
.02, διάστιχ. 0.008, τής δέ έτερος β (373)
μετρίως βαθέως και καλώς" ΰψ. γραμμ. 0.01 Τ-
Ο.022, διάστιχ. 0.009. 13- ι^γραφ^ άρι&. 373.
12: επιγραφή άριΰ. 872.
ΑΕ 1923
βλέπει παϊς μικρός, δοΟλος, έν βραχεί έζωσμένω θέντος' άπασαι αί μορφαί έφθάρησαν ίκανώς' ή
χιτώνι, ύψών τάς χείρας, ώς εϊ έκράτει τον ί'ππον τέχνη είναι μετρία. "Υψ. 0 40, πλάτ. 0.44,
άπο τοΰ χαλινίσκου, ίσως γραπτώς ποτε άποοο- πάχ. 0 085.
11: επιγραφή επιτνμβίον νπ' άρι&. 371.
Άπετείγισα αυτήν μετά της ύπ' άριθ. 368.
Έπιγρααάς φέρει τήν μέν έπΐ του έπιστυλίου
στίχ. 1, μετρίως βαθέως και σχεδόν καλώς κεχα-
ραγμένην, δψ. γραμ. 0.012, λίαν άποτετριμμέ-
νων, τήν δε στίχ. 2 κάτω έπ'ι του πλαισίου, δπου
πατοΟσιν αί μορφαί, μη διαφέρουσαν ταύτης, εϊ
μη κατά τήν οϊκτροτέραν άτιοτριβήν. Μετά δυσχέ-
ρειας συγκομίζονται τάδε:
1 Προπ]ε[ρ]ι[ί]α Σεξτ[ί!α Τρ[ί]τ[ον;] Σ[ώ]σιν ά[ν-
2 έθηκε]ν Σέκσ[τος θ]α[ - - -
Τά έκτος τών αγκυλών τεθέντα γράμματα είναι
ασφαλή"' επίσης βέβαια φαίνονται τά συμπληρω-
θέντα ονόματα τοΟ στίχ- 1 πλήν ίσαις τοΟ Τρίτον
■τοΰ στίχ. 2 τά εξω τών αγκυλών γράμματα θεω-
ρητέον βέβαια, τάς δέ συμπληρώσεις πιθανάς.
Οί νρόνοι της έπιγραφη; κείνται κατά το τέρμα , (εικ. 12)
Α. V /ί Α ■ έν στρατηγώ). Ασκη-
τής Α . πΧ. έκατονταετηριοος. π((ίδηι. μηνός δεΐνος λοιπώ]ν ^
δείνα, ό απελευθερωθείς ύπό
Άρι§. 372 373 (είκ. 12 και 13 ΜΕ28το δεΐνος τοΰ δεΐνος, έ'δω]κεν τη
α,β). Τμήμα βάθρου λευκοΟ μαρμάρου,δεξιά μόνον 5 πόλει τά γινόμενα δι(νάρια)] κβ<'.
άκέραιον, όπίσω άπεσχισμένον, τάς δύο έδρας δια-
τηροΟν έν μέρει, πλήρες άσβεστου, ήν άπεκόλ-
λησα. — Ύψ.'0.125, πλάτ. 0.124, πάχ. 0.153.
Άπετείχισα έκ τοΟ τοίχου τής έν Δούχλιστα.
εκκλησίας τής Άγιας Σωτήρας.
Ή επιγραφή τής μέν μιας έδρας α έχαράχθη
βαθέως και σχεδόν καλώς' ύψ. γραμμ. 0Ί2-Ο
.02, διάστιχ. 0.008, τής δέ έτερος β (373)
μετρίως βαθέως και καλώς" ΰψ. γραμμ. 0.01 Τ-
Ο.022, διάστιχ. 0.009. 13- ι^γραφ^ άρι&. 373.
12: επιγραφή άριΰ. 872.