Λ Ε 1924
^Επιτύμβιοι ατήλαι της Σάμου
δ ιάκοσμον.λήγουσα επιμήκης πλάξ. Ό διάκοσμος ούτος αποτελείται συνήθως έξ ενός
άνθεμίου έπικαθημένου επί δύο ελίκων άντιθετικώς
συσπειρουμένων ή επί διπλών σπειρών προς τά
άνω έπίσΐ|ς άντιθετικώς άνελισσομένων.
Ή σπείρα είναι θέμα συχνότατα καΐ αρχαιό-
τατα απαντών εν τη τέχνη της Ελλάδος, άλλα κυρίως
παρατηρείται εις το δεύτερον, ούτως ειπείν, πτάδιον
της εξελίξεως τών διακοσμητικών μορφών. Κατά
τύ πρώτον αύται είναι γεωμετρικαί. συνήθως ευθύ-
γραμμοι, αλλά και καμπυλόγραμμοι. Άπαντα σπα-
νιώτατα μεμονωμένη έν έμβρυώδει μυρφη και έν
συνεχεία ώς «τρέχων κΰων» και κατά το πρώτον,
το γεωμετρικόν στάδιον, ή σπείρα, άλλ' είναι απλούν
γραμμικόν σχήμα και ένιαχοΰ λείψανον μυκηναΐ-
κόν, ώς π.χ· έπι τών Σικυωνικών γεωμετρικών
αγγείων (πρθ. ιΐοΐιαηδβιι, Βϋενοηΐβίεβ Υαδοΐ' σ. 14).
Ούδεμίαν σχέσιν προς την φύσιν έχουσιν αί
πρώται αύται μορφαί, αΐτινες έδημιουργήΟησαν ύπο
τοϋ πρωτογενούς άνθρωπου ούχί κατ' άντιγραφήν
ή μίμησιν της φύσειυς, αλλά κατόπιν αφαιρέσεως
έκ ψυχολογικής άναγκαιότητος.
Ή φύσις παρουσιάζεται εις τον άνθρωπον
έν μεγίστη
ποικιλία, υπό 0. ν . Λ , .
1 6; 2.τήλη εκ Δορν/.αιον.
πλείστας πα-
ραλλαγάς, διηρημένη εις απείρους ατομικότη-
τας, έν τη πρώτη δέ αύτοΰ επαφή πρύς αυτήν (>
άνθρωπος ευρίσκεται έν αδυναμία νά συλλάθη,
την πραγματικήν αυτών μορφήν και νά παοάσχη
έξήγησίν τινα τών ποικίλων φαινομένων της πε-
ριστοιχιζούσης αύτόν ζ(ϋής. Έν τή αμηχανία αύ-
τοΰ ταύτη, ήτις δημιουργεί συγχρόνως έν αύτώ
άνησυχίαν και φύΰον, θεωρεί την περί εαυτόν φύ-
σιν πλήρη εχθρικών δυνάμεων, ών την έπήρειαν
πειράται ν* άπομακρύνη διακοσμών τά προσφΐ/\η
αύτω Αντικείμενα διά διαφόρων αφηρημένων σχη-
μάτων. Την μορφήν τούτων αποκτά κατόπιν άφαι-
ρέσειος, εις ήν εξαναγκάζεται ύπό τής άσυλλή-
πτου πέριξ φύσεως, ήτις ούδεμίαν παρέχει αύτώ
σταθεράν και μόνιμον μορφήν. Προς τοϋτο δη-
Σιψ.η έκ Τρωάδος. _ , , . .-ι '«'» ,
[αουργει μακράν πάσης ζωης, ελευθέρας πάσης
μεταβολής άφηρημένας μορφάς, αϊτινες διά τοϋ ώρισμένου και σταθερού σχήματος.
^Επιτύμβιοι ατήλαι της Σάμου
δ ιάκοσμον.λήγουσα επιμήκης πλάξ. Ό διάκοσμος ούτος αποτελείται συνήθως έξ ενός
άνθεμίου έπικαθημένου επί δύο ελίκων άντιθετικώς
συσπειρουμένων ή επί διπλών σπειρών προς τά
άνω έπίσΐ|ς άντιθετικώς άνελισσομένων.
Ή σπείρα είναι θέμα συχνότατα καΐ αρχαιό-
τατα απαντών εν τη τέχνη της Ελλάδος, άλλα κυρίως
παρατηρείται εις το δεύτερον, ούτως ειπείν, πτάδιον
της εξελίξεως τών διακοσμητικών μορφών. Κατά
τύ πρώτον αύται είναι γεωμετρικαί. συνήθως ευθύ-
γραμμοι, αλλά και καμπυλόγραμμοι. Άπαντα σπα-
νιώτατα μεμονωμένη έν έμβρυώδει μυρφη και έν
συνεχεία ώς «τρέχων κΰων» και κατά το πρώτον,
το γεωμετρικόν στάδιον, ή σπείρα, άλλ' είναι απλούν
γραμμικόν σχήμα και ένιαχοΰ λείψανον μυκηναΐ-
κόν, ώς π.χ· έπι τών Σικυωνικών γεωμετρικών
αγγείων (πρθ. ιΐοΐιαηδβιι, Βϋενοηΐβίεβ Υαδοΐ' σ. 14).
Ούδεμίαν σχέσιν προς την φύσιν έχουσιν αί
πρώται αύται μορφαί, αΐτινες έδημιουργήΟησαν ύπο
τοϋ πρωτογενούς άνθρωπου ούχί κατ' άντιγραφήν
ή μίμησιν της φύσειυς, αλλά κατόπιν αφαιρέσεως
έκ ψυχολογικής άναγκαιότητος.
Ή φύσις παρουσιάζεται εις τον άνθρωπον
έν μεγίστη
ποικιλία, υπό 0. ν . Λ , .
1 6; 2.τήλη εκ Δορν/.αιον.
πλείστας πα-
ραλλαγάς, διηρημένη εις απείρους ατομικότη-
τας, έν τη πρώτη δέ αύτοΰ επαφή πρύς αυτήν (>
άνθρωπος ευρίσκεται έν αδυναμία νά συλλάθη,
την πραγματικήν αυτών μορφήν και νά παοάσχη
έξήγησίν τινα τών ποικίλων φαινομένων της πε-
ριστοιχιζούσης αύτόν ζ(ϋής. Έν τή αμηχανία αύ-
τοΰ ταύτη, ήτις δημιουργεί συγχρόνως έν αύτώ
άνησυχίαν και φύΰον, θεωρεί την περί εαυτόν φύ-
σιν πλήρη εχθρικών δυνάμεων, ών την έπήρειαν
πειράται ν* άπομακρύνη διακοσμών τά προσφΐ/\η
αύτω Αντικείμενα διά διαφόρων αφηρημένων σχη-
μάτων. Την μορφήν τούτων αποκτά κατόπιν άφαι-
ρέσειος, εις ήν εξαναγκάζεται ύπό τής άσυλλή-
πτου πέριξ φύσεως, ήτις ούδεμίαν παρέχει αύτώ
σταθεράν και μόνιμον μορφήν. Προς τοϋτο δη-
Σιψ.η έκ Τρωάδος. _ , , . .-ι '«'» ,
[αουργει μακράν πάσης ζωης, ελευθέρας πάσης
μεταβολής άφηρημένας μορφάς, αϊτινες διά τοϋ ώρισμένου και σταθερού σχήματος.